❤️ Genç Kurgu #1
🔥
Adaletin Keskin Kılıcı
Tanrı, geceye hayat verdi ve gökyüzüne mühürledi.
Ve bir kadın o gökyüzünün altında sevilmemişliğine ağladı.
Ta ki bir adam kollarını açıp sarana kadar...
Oysa o gökyüzünden de karanlıktı...
Cemal Süreya D...
Bu bölümü benim için değerli olan, bölümü büyük bir sabırsızlıkla bekleyip, sürekli spoi için başımın etini yiyen _symnrsnr ve kitabımı bir günde, bu bölüme kadar okuyup müptelası olan uhaFeyFey_ ithaf ediyorum. İyi ki varsınız kızlar... Aynı zamanda sağlam kalemlere sahip, iki güzel yazardırlar. Yazarların kitaplarına bakmanızı tavsiye ederim, asla pişman olmazsınız...
Başka kimler ithaf ister? Ithaf köşesini açıyorum, ithaf isteyenleri bu paragrafa davet ediyorum 🖤
Multi : Zakkum - Güneşimi Kaybettim🎶
Keyifli Okumalar 🖤
🔥
Bölüm 31 : Tercihler
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Ve insanlar, tercihleri ile kaderlerini imzalar...'
🔥
Karanlığın her şeyi gizlediği, uçsuz bucaksız denizin gökyüzü ile bütünleştiği zamanın içinde, bir fırtına kopmuştu. Öyle bir fırtınaydı ki, zihnimin etrafında sarılı duran çitler kırılmış, ordan oraya savrularak binlerce sorunun anahtarını açmıştı.
Oysa bir yerlerde, bir anne enfes sesi ile evladına masal okuyor, melodi gibi gelen o muazzam tını kulaklarda ki pası silerken, benim kulağım duyduğu gerçekler ile patlama noktasına geliyordu.
Şimdi bir imza daha atıldı zihnimin girdabına. Onu içine alıp yutmadı, tam tersi bir kara deliğin etrafında dönüp durdu ve beni de peşinde sürükledi.
"Gölge!" demişti.
Gölge, benim gölgem...
Günler önce beni o virane olan geçitten kurtaran, rüyalarıma misafir olan, Oğuz'un zamanı gelince tanışacaksın dediği ve benim her zaman bir adım gerimde olan gölgem... Beni koruyan...
Zamanı mı gelmişti...?
"Oğuz," dediğimde ne diyeceğimi anlamış olacak ki bana doğru biraz daha yaklaştı ve dirseklerini masaya doğru dayadı. Parmaklarını birbirine geçirdiği esnada gözleri, gözlerimdeydi.
"Onun haberi yok! Ve olmayacak da." Keskin ve net sesi ile çatıldı kaşlarım. Ne demekti bu?
"Neden?" diye sordum merakla. Onun ise gözlerine yeniden hücum etti öfke... Şimdi o göz çevrelerinde oluşan ateşin kıvılcımları sıçramıştı bana ve gözlerime...
"Çünkü daha fazla hiçbir şey yapmadan durmak istemiyorum!" Saniyelik Neriman anneye dönen gözleri yeniden beni buldu. "Biz durdukça, yeni ipuçları bulmak için bekledikçe, o caniler ellerini kollarını rahatça sallayarak ortalıkta dört dönüyor olacaklar. Ben acaba yeni bir haberle uyanacak mıyım, diye tedirginlikle beklemek istemiyorum. Masum genç kızları ağlarına düşürüp, kirli ellerini masumluklarına sürmelerini ve bunlar olurken, sonradan duymayı ve hiçbir şey yapmadan, vah çok gençti ya da geç kaldık, diyenlerden olmak istemiyorum. Bir kardeşime daha geç kalmak istemiyorum!"
