❤️ Genç Kurgu #1
🔥
Adaletin Keskin Kılıcı
Tanrı, geceye hayat verdi ve gökyüzüne mühürledi.
Ve bir kadın o gökyüzünün altında sevilmemişliğine ağladı.
Ta ki bir adam kollarını açıp sarana kadar...
Oysa o gökyüzünden de karanlıktı...
Cemal Süreya D...
Uzun ve bir o kadar da kan dondurucu bir bölümle geldim. Herkes kemerlerini sıkıca bağlasın. Kalplerinize hâkim olun... Yazarken çok zorlandım, umarım beğenirsiniz...
Bu bölümü, yorum yapan ve geçen bölümde sınırı doldurmak için uğraşan sevgili okurlarıma gelsin 🖤 İyi ki varsınız...
Bölüm parçalarımız...
Model - Sarı Kurdeleler Yirmi7 - Papatya Leman Sam - Memik Oğlan
Multi : Bora Suvari...
Keyifli Okumalar 🖤
🔥
Bölüm 33 : Papatya Kokan Kurban
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ve bugün bir papatya daha, yok oldu."
Yazar anlatımı...
Karanlık hiç bu kadar ürkütücü olmamıştı.
Gecenin ayazı sinsi bir yılan gibi sokaklara sokulurken, karanlığın dibe battığı yerlerde isli hıçkırıklar vardı. Soğuğun en çetin olduğu anda, zifiri karanlık merhaba dedi ölümün habercisine. Mahzenin en derin kuyusunda gecenin bekçisi, karşısındaki genç kızın sabırla uyanmasını bekledi.
Saatler devrildi, zaman su misali akıp gitti. Mahzenin soğuk duvarları, yer yer darbelere maruz kalmış, yer yer de en uğursuz renge bulanmıştı. Ama buna inat, mahzen karanlık gece gibi simsiyahtı. Çünkü karanlık gecenin koynundan süzülen ay ışığı, gökyüzünün gülen yüzüydü. Karanlık bile yeri geldiğinde parlıyor, ayın en güzel parlaklığına teslim oluyordu.
Siyahlara bulanan mahzenin, tek bir parlaklığa bile tahammülü yoktu. Daha doğrusu mahzenin sahibi gardiyan, bunun olmamasını istiyordu.
Çünkü siyah, her rengi yutan tek renkti. Kanı bile benliğine buyur eden ve ondan geriye hiçbir şey bırakmayan, tek renk...
Tek bir hamlede oturduğu yerden kalktı. Simsiyah giyinmiş bu adam, siyahın efendisiydi. Saçları gibi, kara olan gözleri tek bir yere odaklandı.
İşte o an sinir bam teline bastı. Karanlık gecenin koynundan süzülen ay ışığı varsa, karanlık odada parlayan tek bir renk vardı; Genç kızın uzun sarı saçları. Güneş gibi parlıyor, etrafa ışık saçıyordu.
Tahammül edemiyordu adam. Dudakları gerildi, burnundan solumaya başladı. Yüzünde oluşan mimiklerle pek rahat hareket edemiyordu. Bunun nedeni yüzüne geçirdiği kara maskesiydi. İri adımlarla genç kızın tam önünde bitti. Dizlerini kırdı ve kızın önünde eğildi. Siyah eldivenli eli, kızın yüzüne doğru hareket etti. Tam dokunacağı esnada durdu eli havada ve bir süre o şekilde kaldı. Sonra da elini yumruk yaparak, indirdi. Dokunamamıştı bile.
