❤️ Genç Kurgu #1
🔥
Adaletin Keskin Kılıcı
Tanrı, geceye hayat verdi ve gökyüzüne mühürledi.
Ve bir kadın o gökyüzünün altında sevilmemişliğine ağladı.
Ta ki bir adam kollarını açıp sarana kadar...
Oysa o gökyüzünden de karanlıktı...
Cemal Süreya D...
Bu bölümü benim için çok değerli olan canım arkadaşım araftaacangunes e ithaf ediyorum. Kendisi Bora aşığıdır. İyi ki varsın canım... Bu arada kendisininde kitaplarına bakmanızı tavsiye ederim.
Multi : Koray Avcı - Adaletin Bu Mu Dünya?
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
100 oy ve 300 yorum dolduğu an yeni bölüm gelecektir.
Keyifli Okumalar ❤
🔥
Bölüm 52 : Adaletin Bu Mu Dünya?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Biz birbirimizde kaybolmayı seçtik."
🔥
Güvenemem servetime malıma, Umudum yok bugün ile yarına, Toprak beni de basacak bağrına, Adaletin bu mu Dünya, ne yar verdin, ne mâl Dünya? Kötülerinsin sen Dünya, iyileri öldüren Dünya...
Müziğin sesini biraz daha artırdım. Odamın içinde yankılanan son ses ile birlikte başımı koltuğa dayayıp gözlerimi usulca kapattım. Ses sadece kulaklarıma dolmuyor, aynı zamanda ruhumu beslemek adına benliğime sızmaya çalışıyordu. Dizlerimi kendime çektim ve tekli koltukta büzüldükçe büzüldüm.
Odamdaydım. Gece evime geldiğim dakikadan itibaren uyuyamamış, odamda bulunan tekli koltuğa kurularak, geceyi gün etmiştim. Gün ışığı, perdesi aralık olan penceremden içeri usulca girdiğinde, yorgunda olsa uyanık olan bedenime iyi gelmiş, ışığın sadece bedenimi değil yüreğimi de ısıtmasına seyirci olmuştum. Aklımda dönen türlü soruları kısa sürede olsa rafa kaldırmış, sadece kendi benliğim ile baş başa kalmıştım. Kolay mı olmuştu? Hayır... Ne kadar direnirsem, direneyim bir noktadan sonra düşüncelerim gece yaşanan olaylara kayıyor, yeni bir çıkmazın içine sürüklüyordu beni.
Telefonumun sesini daha da artırdım ve son ses olunca durdum. Aynı parçayı tekrar tekrar dinledim.
Ne insanlar gelip geçti kapımdan, Memnun gelip giden var mı yolundan? Kimi fakir, kimi ayrılmış yârinden... Adaletin bu mu Dünya? Ne yâr verdin, ne mâl Dünya? Kötülerinsin sen Dünya, iyileri öldüren Dünya...
Bir anda odamın kapısı hızlıca açıldı. Lâkin ben pozisyonumu bozmadan oturmaya ve şarkıyı dinlemeye devam ettim. Gelenin kim olduğunu biliyordum, o yüzden aralamadım gözlerimi. Onun ismimi telaffuz etmesi ile birlikte bana doğru gelen adım seslerini duyuyordum. Onu uyandırmış olmalıydım. Zira saatten haberim yoktu, gün henüz daha yeni aymıştı. Uyandırdığım için sinirli ve agresif olduğu belliydi lakin yine de vurdumduymazlığa verdim. Bu düşünce gülümsememe neden olduğu esnada, çalan şarkı bir el tarafından susturuldu.
