Her şey zamansız bir ölümle başladı.
En değerlim kollarımda can verirken içimde çoktan bir savaş başlatmıştım.
Savaşım ölüm meleğine değil, onu benden koparmak için ölüm meleğini davet eden kirli ruhlara karşıydı.
İçimi dolduran kin, akıttığım her...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kız kardeşinin evinin önünde bekleyen adamın telefonu çaldı. Arayan kişinin adını görür görmez yüzünde bir tebessüm oluşmuştu. "Ahu..." dedi gülümseyerek. Sanki sevdiği kadın onu görüyormuş gibi kıyafetlerini düzeltti.
"Mevsim'e geldim, küçük hanımın hazırlanmasını bekliyorum. Sen neredesin?" diye sordu. Aldığı cevapla gülümsemesi küçülmüştü. Elini direksiyona dayadı ve kız kardeşinin gelip gelmediğini kontrol ettikten sonra konuştu. "Hiçbir yılımız birlikte geçmiyor. Yine ayrıyız sevgilim."
Sitemine karşılık geldiğinde kadının sözünü kesti. "Hayır hayır biliyorum ama yine de yanımda olmanı isterdim." Kız kardeşinin kırmızı elbisesinin üzerine giymeye çalıştığı siyah kabanını çekiştirerek arabaya doğru ilerlediğini görünce kadının sevgi sözcüklerine ve telafi edeceğine verdiği sözlerine karşılık yeniden buruk bir tebessüm tutturdu dudaklarına.
"Tamam sevgilim bir kez daha böyle olsun ne yapalım. Ben de seni çok seviyorum. En azından iyi olduğunu biliyorum bu bana yeter." Kız kardeşi kapıyı açtığında içeri dolan soğuk havayla irkildi. Kardeşi abisinin telefonla konuştuğunu görünce sessiz kalmıştı ama dişlerini gösterecek kadar büyük bir gülümsemeyle abisini izliyordu.
"Hoşça kal Ahu. Arayacağım geri sayımda." Telefonu kapattığında kardeşine döndü. "Ağaç ettin beni Mevsim'im. Dur bakayım şöyle." Kabanını açarak elbiseye bakan adam hiçbir şey söylemeden arka koltuğa uzandı.
Elindeki hediye paketini kardeşinin dizlerine bıraktığında kadın şaşkınlıkla gülümsedi. "Abi bu çok erken olmadı mı?" diye sorarken paketi açmaya başlamıştı. Karşısına çıkan siyah şal kaşlarını çatmasına ve daha sonra gülümsemesine neden olmuştu.
"Elbisen çok güzelmiş Mevsim. Bu ilk hediyen olsun." dedi adam göz kırpıp arabasını çalıştırırken. Kadın şalın üzerindeki muhtemelen gümüş olduğunu varsaydığı broşu fark ettiğinde abisi onu izliyordu.
Broş kelebek şeklindeydi ve kırmızı taşları ayrı bir hava katıyordu. Kadın parmakları arasındaki broşun güzelliğine bakarken adam içinden kardeşinin gülünce ne kadar da güzel olduğunu fısıldadı kalbine...
❄
"Akif! Nerede kaldın koçum?" diye seslendi adam suyu rakı şişesinin yanından uzaklaştırırken. Nadir içmeleri artık fazlalaşmıştı ve kendinden bir kez daha nefret etmişti bu yüzden. Babasının baskısından bıkmıştı ve artık dayanamayacak kadar rahatsız hissediyordu kendini.
Pencereden bakan annesiyle göz göze geldiğinde kadın hışımla perdeyi çekip içeri girmişti. Seslendiği adam nihayet geldiğinde elindeki etleri masaya bırakmıştı. "Başka bir eksik var mı Cihan Bey?" diye sordu saygıyla.
