Her şey zamansız bir ölümle başladı.
En değerlim kollarımda can verirken içimde çoktan bir savaş başlatmıştım.
Savaşım ölüm meleğine değil, onu benden koparmak için ölüm meleğini davet eden kirli ruhlara karşıydı.
İçimi dolduran kin, akıttığım her...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sezen Aksu~Vay ❄
Yanardağ gibi için için Sönmez mi bu sinsi ateş?
Vay, yine mi keder? Ama artık yeter Yine kapıda kara geceler...
❄
"Çıldırmak üzereyim." dedi Demet. Kafamı usulca okuduğum kitaptan kaldırıp gözlerine baktım. "Bir sorun mu var?" dedim gözlerimi kırpıştırarak. Bana sen ciddi misin der gibi bakıyordu. Ayağa kalktı. "Beni rehin alıyorsun ama misafirmişim gibi davranıyorsun, bana zarar vermiyorsun ama zarar veriyormuşsun gibi gösteriyorsun!" İnanmıyormuş gibi söylediği sözleri sabırla dinledim.
"Bence senin biraz sakinleşmeye ihtiyacın var. Baban gelene dek uyumaya ne dersin?" dedim onu umursamayarak. "Sen çıldırmışsın! Babam Türkiye'ye gelmez ama beni kurtarmak için kaç adam ayarlamıştır sayamazsın bile!" Sakince ayağa kalktım ve bu hareketim onunla yakınlaşmama neden olmuştu. "Sen..." Bir adım attım. Bu onu rahatsız etmiş olacak ki geriye doğru bir adım attı.
"Sesini kısmalısın." Bir adım daha attım. "Aksi taktirde ben kısmak zorunda kalırım." Bir adım attığımda gözleri korkuyla açıldı. "Baban gelmek üzere ve sen onu beklerken bana zorluk çıkarmayacaksın tatlı kız. Öyle değil mi?" Sırtı duvara değdiğinde geri geri gidecek yeri kalmamıştı. Sırıttım. "T-tamam" dedi korkuyla.
Yüzümü buruşturdum. "Tamam mı? Sen ciddi misin?" Bana farklı bir dilde konuşuyormuşum gibi bakıyordu. "Ellerin bağlı değil ve burada rızan dışında tutuluyorsun Demet!" dedim durumu özetleyerek. "Üç yıl dövüş sanatları dersi aldığın halde korkak bir kız çocuğu gibi bana 'tamam' diyorsun!" Bana öyle tuhaf bakıyordu ki beyninin yandığını hissetmiştim. İstediğim de buydu.
"Seni bu kadar hayattan soğutan nedir söylesene... Yoksa iki ay önce karşılaştığın ihanet tablosu mu? Sevgilini senin evinde, senin yatağı-"
"Kes sesini! Alakası yok!" Ağlayacak duruma gelmişti. Son kozumu oynamadan ona uzun uzun baktım. "Babanın bile bu durumu ört pas etmes-"
"Lütfen yeter artık sus..." Yere çöktüğünde üzülerek koltuğuma geri döndüm. "Ayrılıklar bir yanının ömür boyu boş kalmasına sebep olsa da aslında insanın olgunlaşmasını sağlar." dedim duygudan yoksun bir ses tonuyla. "Ama ihanet..." Demet kendini tutmayı bırakmış duvarın dibinde hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı.
"İhanet insanın kişiliğine bir darbedir. Bir daha eski sen olamayacağını, bir daha güven duygusunu tadamayacağını öyle iyi bilirsin ki kaburga kemiğine kadar hissedersin acıyı..." Demet kızarmış gözlerini yüzüme değdirmeden kollarının arasına gömdü.
