Her şey zamansız bir ölümle başladı.
En değerlim kollarımda can verirken içimde çoktan bir savaş başlatmıştım.
Savaşım ölüm meleğine değil, onu benden koparmak için ölüm meleğini davet eden kirli ruhlara karşıydı.
İçimi dolduran kin, akıttığım her...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu bölüm birine ithaftır.
Cem Adrian~ Yine Özledim
Özledim evet evet yine özledim
Sen giderken ben hep yağmurları dinledim
Özledim evet evet yine özledim
Benden büyük bir aşkı nerelere gizledim
Özledim evet evet yine özledim
Ben üşürken uzaktan hep seni düşledim
Özledim evet evet yine özledim
Koskocaman acıları nerelere gizledim
Bir bilsen
❄
"Hem lunapark hem sinemada tanıştınız yani..." Ozan'ın inceden alay kattığı sorusuna yanıt Devrim'den gelmişti. "Lunaparkta tanıştık ama isimlerimizi bile bilmiyorduk. İnsan kendine yakın bir insan bulunca tüm teferruatları bir kenara bırakıyor." Devrim'in Sevda'ya bakarak sarf ettiği sözlerin doğruluğu bende hâlâ netleşemese de inanıyormuş gibi dinledim.
"Sinemaya gitmiştik birlikte. Sessizce bir film izlemiş ve çıktıktan sonra ancak aklımıza gelmişti tanışmak. O yüzden iki farklı tanışma yerimiz var." Devrim çok büyük bir aşkla başlayan bu birlikteliklerini hatırlayarak hafifçe gülümsemişti. "Ne zamandır birliktesiniz?" Sorumla ikisine de baktığımda bu kez cevap veren Sevda olmuştu. "İki yıl oldu." dedi neşeyle.
"Allah birlikteliğinizi bozmasın." dedim sakin bir ses tonuyla. Cihan'ı bir kez daha kalbimden anmıştım. "İnşallah." dedi Sevda Devrim'in eline uzanarak. Devrim gülümsedi ve Sevda'nın eline bir öpücük kondurdu. Ozan Devrim'in bu yanına alışık olmadığından şaşkınlığını saklamakta zorlanıyordu.
"Ben bir lavaboya kadar gideceğim." dedi Devrim ve ayağa kalktı. Sevda'nın bakışları bize döndüğünde doğrudan kolyeme baktığını gördüm. "Bilge Hanım çok özel olmayacaksa bir şey sorabilir miyim?" dediğinde sahte bir gülümsemeyle onay verdim. "Tabi."
"Yüzüğünüz parmağınızda olmasa da evli olduğunuzu düşünmeli miyim?" dediğinde parmaklarım kolyemin ucundaki safir yüzüğe değdi. "Evli değilim ama kağıt üstünde..."
Sevda bir soru daha soracak gibi ağzını açtığında Ozan buna mani olmuştu. "İşiniz nasıl, memnun musunuz?" Ozan'ın beni bu denli düşünmesi ona sanki mümkünmüş gibi daha fazla bağlanmama sebep oluyordu. Sevda gözlerini benden ayırıp Ozan'a döndüğünde gülümsedi. "Evet memnunum. Siz de şirkette çalışıyorsunuz sanırım."
