Her şey zamansız bir ölümle başladı.
En değerlim kollarımda can verirken içimde çoktan bir savaş başlatmıştım.
Savaşım ölüm meleğine değil, onu benden koparmak için ölüm meleğini davet eden kirli ruhlara karşıydı.
İçimi dolduran kin, akıttığım her...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne kralın tacı
Ne kısa günün kazancı
Garibin harcı
Acının ilacı
Acının ilacı
Kim kimin
Deli gözlerin
Bu iklimin sonu mu var
Zehir karışmış topraklar
Mühür vurmuşlar kalbine
Olancası bir tutam can
Dahası kof yarını yok
Garibin başında rüzgar
Halimizden yanan anlar
Kaderime kederime razıyım...
❄
"Bilge iyi misin güzelim?" Gözlerimi krem rengi duvardaki kanserde erken teşhisi anlatan bilgi panosundan zar zor ayırdım. Ozan endişeli ifadesini saklamaya çalışsa da bunu başaramıyordu.
Bakışlarım, karşımda duran ama onu görmediğim çünkü ona bakmadığım adama döndü.
"Bir daha iyi misin diye soran olursa çekinmem, çeker vururum." dedim hissizce.
Bu soru gazetecilerin yanından ayrıldığımızdan beri bana on dört kez sorulmuştu.
Telefonumu çıkardım ceketimin cebinden. Twitter'a girdim ve derin bir nefes alarak sayfayı yeniledim.
"Hayatımda beni aşka inandırmaya en yakın insandı Bilge Şeyhanlı. Yazık oldu."
"Figen Aladağ'a ne olduğu belli oldu. Evlenmediği halde geliniymiş gibi gördüğü kadın ölen oğluna ihanet ediyormuş."
"Gerçekten inanamıyorum. Bu fotoğraf gerçek mi?"
"Böyle bir adam olsa karşımda ben de direkt eririm zaten."
"Cihan Aladağ... Seni öyle anlıyorum ki."
"Ülkede konuşacak başka bir şey yok da insanların mutluluğu mu battı size? Bırakın kadın istediğini yapsın, size beğendirmek zorunda değil."
"Böyle bir kadın yalnız kalmamalı zaten. Kendine haksızlık ediyordu."
