Her şey zamansız bir ölümle başladı.
En değerlim kollarımda can verirken içimde çoktan bir savaş başlatmıştım.
Savaşım ölüm meleğine değil, onu benden koparmak için ölüm meleğini davet eden kirli ruhlara karşıydı.
İçimi dolduran kin, akıttığım her...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu bölüm eramelike 'ye ithaftır... Yarın düzeltip ithaf kısmını tam yapacağım şimdilik yazıyorum. ♡
SEKSENDÖRT~Ölürüm Hasretinle ◇
Yar, ellerin nerde?
Ya beni de götür, ya da gitme
Bilirsin sensiz ben hiç, yaşayamam ki
Ölürüm hasretinle
Geceler uykusuz, geçer oldu, ömrümde
Anılar birer birer, batırır hançeri kalbime
Kaderimde bu da mı vardı?
Sevdiğimi başkalarıyla
Göreceksem eğer kör olsun bu gözler
Görmeyeyim bir daha
Kaderimde bu da mı vardı?
Sevdiğimi başkalarıyla
Göreceksem eğer kör olsun bu gözler
Görmeyeyim bir daha... ❄
"Devrim."
Zihnimde yankılandı sesim.
"Devrim."
Odadan kaçar gibi çıkarken tutundum koluna.
"Devrim." dedim bir kez daha. "Bana bak." Sonra başımı eğdim yana doğru. "Lütfen."
Ela gözlerindeki karanlık yeşil hareler bana yöneldiğinde nefesimi tuttum. O gözlerde göreceklerimden deli gibi korkuyordum.
"Bir açıklama yapmayacak mısın?" diye sordum ona oldukça yakınken. Nefesini hissedebiliyor, deli gibi çarpan kalbinin yankısını duyabiliyordum.
"Sessiz kalmak istiyorum. Bildiğin gibi değil." dedi kesip atarcasına. Kaşlarım çatıldığında onun da bakışları eş zamanlı yumuşamıştı.
"Bildiğim bir şey yok ki." dediğimde kapı tekrar kapanmıştı ve ben hâlâ onun gitmesine engel oluyormuşum gibi kapıya sırtımı yaslamış ona bakıyordum.
"Bunu anlatamam. Ne söylenir ki? Aklına gelenlerle yargılayacaksın beni. Bense bir açıklama bile yapmaktan acizim. Zaten ne söylersem söyleyeyim düşündüğün değişmeyecek."
"Yani durumun görüldüğünden farklı olduğunu mu söylüyorsun?" diye sorduğumda gözlerini kıstı.
