Euphoria: Dosage of Rhapsodies

Chapter 28

"Hindi mo ba ako na-miss, my lovely sister?" nang-aasar niyang sambit tiyaka ako nginisian. "The last time I saw you, dugyutin ka pa at hindi malaman kung saan ka pupulutin after ka naming palayasin."

"It benefited me, actually." Ako naman ngayon ang ngumisi sa kanya. "On that specific day that both of you and your mother abandoned me, I started to learn to stand up with my own feet. Sa wakas ay wala na ako sa bahay na 'yon, kasama kayong mag-ina. Wala na ring haharang sa akin para tuparin ang pangarap ko dahil kayo na mismo ang nagbigay sa akin ng kalayaan na tuparin 'yon."

Bahagya akong lumapit sa kanya. I glanced at her from head to toe. "Now look at me, Stacy. Can you measure how much I improved from before? Or could you perhaps reach my level?"

"Ano namang pakialam ko kung sikat na artista ka na ngayon, Irene? Pagdating sa akin, talunan ka pa rin. If ever man na hindi nakarating ang balita sa iyo, I would like to inform you that I am Jestar's new brand ambassadress."

Talagang inungkat niya pa 'yong tungkol doon, ano? Kilalang-kilala talaga ako ng Stacy na ito, e. Alam niya kung ano ang kahinaan ko... at 'yon 'yong mga bagay na inuungkat niya kung saan malinaw na natatalo niya ako.

"Is that the only achievement na kaya mong ipagyabang sa akin, Stacy? Can you please try to compare it with those achievements I have achieved in the past years?"

"Come on, Irene. Mas marami ka man ngayong achievements kaysa sa akin at sabihin na natin na mas sikat ka kaysa sa akin, hindi mo maitatanggi na naapakan ang ego mo when you heard the news that I got accepted without being entitled as 'popular artist'."

Mas lalong lumawak ang ngisi sa labi niya. Mas lalo lang tuloy nadagdagan 'yong inis ko sa kanya. "Samantalang ikaw, 'di hamak na sikat kang artista. Pero bakit nga ba ako ang tinanggap nila imbes na ikaw? Simple lang ang sagot diyan... Jestar is looking for a woman with beauty, brain and talent. Kaya alam mo na kung bakit rejected ka... kasi beauty and popularity lang ang mayroon ka."

In order to hold my anger, I clenched my fist. Aaminin kong gigil na gigil ako ngayon kay Stacy dahil sa mga pinagsasabi niya against me. Gusto ko na nga sana siyang sampalin at sabunutan, pero pasalamat siya't nagtimpi ako. I'm still an artist. I should know when and where to start a fight.

"Kung 'yan lang ang kinakaya ng utak mo na isipin, then go. I won't waste my time to explain anything to you, because I know you're just listening to whatever your mind says," I griped, smiling from ear-to-ear.

"Our encounter for today might be a sign na mag-ingat na kayong mag-ina from now on. I have the power now to make both of your lives miserable. My only objective is to let you know what the medicine you gave to me tastes like. Let just say, I'm your instructor at kayong dalawa ng nanay mo ang estudyante ko. What an instructor usually does is to educate her students. I hope my words are transmitted to your mind clearly."

I was about to walk away, kaya lang ay napahinto ako dahil sa sinabi niya. "Think twice, Irene. Akala mo ba ay magagalaw mo kami nang gano'n lang kadali? Pag-isipan mo rin nang mabuti kung sino ang pinagbabantaan mo. You can't threaten us, crazy!"

I just remained standing habang nakatalikod ako sa kanya. "Baka nakakalimutan mong hindi n'yo na ako taga-silbi ngayon? You can no longer dictate what I should do. Kung ano ang gusto kong gawin, gagawin ko. I'm not scared to face the consequences of my actions as long as I achieve my next objective."

Hindi ko na siya hinintay pang makasagot dahil ang inaalala ako, si Israel ay kanina pa naghihintay sa akin. Tiyaka may client pa nga pala kaming dapat i-entertain. Bwiset talaga na Stacy 'yan!

"Why took you so long?"

"Nahirapan lang ako palubugin 'yong isang malaking tae," I replied at nauna na akong maglakad sa kanya.