Euphoria: Dosage of Rhapsodies

Chapter 24

"Ikaw ba, Corrine... naka-drugs ka?"

"Seryoso ako, Dylan. Maski ako ay hindi rin makapaniwala na buhay si Israel. Who would be? Ang tagal niyang nawala at ang tagal niya tayong pinaniwalang patay na siya, then just like that, he's alive all along?"

"How did you know?" questioned Magi. "At tiyaka, alam na ba ni Eli ang tungkol diyan?"

"It so happened that he will be my boss for my temporary job." As I finished answering her first question, I looked down. "And not yet. Eli still has no idea about Israel."

"Hanggang kailan mo itatago sa kanya ang tungkol dito?"

I looked at Dylan, ewan ko kung ako lang pero napansin kong bakas sa tono ng boses niya na para bang hindi siya sang-ayon na hindi ko pa ipinapaalam kay Eli ang tungkol kay Israel.

I still have no courage to bring this up to him, and knowing Eli for quite too long, I'm fully aware of the fact that the moment I tell him the truth, his performance for his upcoming concert has a hundred percent probability to be affected.

"Make a wise decision, Corrine. Don't wait for the time that he'll lose his trust in you for not choosing to be true. Hindi magiging matibay ang relasyon n'yong dalawa if you're hiding something to him. You have plenty of times to prepare yourself para kausapin si Eli, but I do hope so, 'pag handa ka nang sabihin sa kanya ang totoo, sana hindi pa huli ang lahat."

Nahihirapan akong magdesisyon sa mga oras na ito, ipit na ipit na kasi ako ng dalawang choices na sa tingin ko ay parehas namang tama at nararapat na gawin. 

In every aspect of a human's life, it's better to live without hiding secrets than to live with lies and alibis. But the most difficult thing here is that people tend to lie because of the fear that the person they love will get hurt.

"Don't tell a lie for temporary happiness, Corrine. If you really love him, don't let his trust in you fade away," Dylan articulated.

Napatawa na lamang ako dahil sa totoo lang, wala na akong masabi.

"Huwag kang tumawa riyan, Corrine! Seryoso kaya 'tong usapan na ito! Kailangan ay sa iyo mismo malaman ni Eli ang totoo, tutal ay ikaw ang unang nakaalam na buhay si Israel."

"Mahal, 'wag mong madaliin si Corrine. Kung ikaw kaya ang nasa sitwasyon niya, gano'n lang ba kadali para sa iyo na sabihin 'yong nalalaman niya?" ani Dylan.

"Hindi ko naman siya minamadali! Sinasabihan ko lang naman si Corrine na 'wag niyang hayaan na sa iba pa malaman ni Eli ang totoo. Do you get my point?"

Walanghiya. Napansin ko na naman na iba na naman pala ang endearment nilang dalawa. Sana all may endearment e, 'no? Kami kasi ni Eli... wala.

"Oo na, hindi na ako makikipag-away sa iyo," sambit ni Dylan. "Nga pala, gusto ko sanang makita si Israel nang makamusta ko naman siya. Saan ko siya makikita?"

"Nakalimutan ko bang banggitin sa inyo na hindi na nakakaalala ng kung ano at sino si Israel?"

"Did he?"

Tumango ako kay Magi. "Kasi no'ng nakita niya ako, he don't even recognize me."

Naalala ko na naman 'yon... parang pinukpok ng pwet ng baso ang puso ko nang magpahiwatig siyang hindi niya ako kilala. We're almost lovers back then, but it turns out that because of an accident, we're back to being strangers.

"Siguro dahil sa aksidente, kaya siguro hindi ka na niya naaalala. Maski siguro kami ay burado na sa isip niya." Magi tapped my shoulder. "Don't be sad, his memories of you may vanish but the most important thing is that those memories could be replaced by another ravishing one."