Karakolda beklenmeyecek sessizlik beni oldukça şaşırtmıştı.
Odama giden koridorda herkes rahat ve yoğun olmadan çalışmaya devam ediyorlardı.
Odamın kapısını açıp çantamı masaya fırlattım.
Yorgunluk tüm bedenimi kaplamıştı ama içimdeki hisler yorgunluğa bile müsaade vermiyordu.
Gözlerimi kapatıp beş dakika öyle durmak istedim ama kapının açılıp duvarla çarpmasıyla sıçradım.
"Ne işin vardı? " diye sordu Cemal amca.
" Çınar diyorsan, bende şans eseri gördüm selam verdim sonra çok önemli işleri olduğunu söyleyip masadan kalktı."masadaki yaşanan olaylar teker teker gözümün önünde canlanmış ve içim burkulmuştu.
"Caner abin pek öyle demedi Yeşim senden istediğim sadece o adamdan uzak durman "
"Ağzını tutamayacağını biliyordum.
Sevinmelisin Cemal amca zaten kovmaktan beter etti beni ilk defa şansım yaver gider dedim oda olmadı " burnumu çektikten s ve iç çektim.
"Çok mu istiyordun ? "dedi.
"Evet son şansım olabilirdi "dedim
"Hem sizin içinde iyi birşey yapmış olurdum " diye devam ettim.
"Peki o zaman sana gereken yardımı yapacağım "dedi.
İçime doluşan heyecanla kalkıp koşarak Cemal abiye sarıldım sonunda bana yardım etmeyi kabul etmişti lakin nasıl girerdim ?onu bilmiyorum.
" Bu sabah onun yanındaydım ve gerçekten zor biri cemal amca ne yaparım bilmiyorum "diye mırıldandım.
Gerçekten zor bir adamdı ve ben ne yapardımda onun yanında olurdum bilmiyorum.
"Ben sana gereken bilgileri vereyimde sen nasıl yapacağını düşünürsün "dedi gülerek.
"Ama sakın kendini tehlikeye atmanı istemiyorum tamam mı ?"
"Tabii ki hayır ama sizin içinde bilgi toplayacağım Cemal amca "dedim.
İşaret parmağımla orta parmağımı birleştirip başımla selam verdim.
"Gerek yok kızım sen şu işini hallet yeter bende onun için savcılıkla konuşacağım "dedi.
"peki o zaman "dedim.
Gülerek.
Oturduğu sandalyeden kalkıp odadan çıktı.
Koltuğumda arkama yaslanıp ayaklarımı masaya uzatıp üst üste attım.
Kapının çalınmasıyla birlikte hemen kendimi toparladım. Giren kişi Caner abi olunca biraz sinir oldum.
"Seninle küsüm Caner abi "
"Ah hayır yapma bunu kardeşlerin tatlısı "dedi elini kalbine koyup.
Küçük çocuklar gibi omuz silktim.
"O zaman gideyim ve senin için getirdiğim bilgileri kendimle birlikte götüreyim "dedi kapıdan çıkacak gibi yaparak.
"Tamam tamam affediyorum şimdi ver o dosyayı"dedi.
Kıkırdayarak masanın üzerine dosyayı bıraktı.
"Hadi görüşürüz fıstık"diyip çıktı.
Masamın üzerindeki son derece Çınar'la alakalı olan bütün dökümanlar şuan elimdeydi.
Açıp bilgilere baktım ama ilk önce kişisel bilgiler daha iyiydi.
Ad:Çınar
Soyad:Yaslıhan
Yaş:29
Eğitim Durumu:Dokuz Eylül üniversitesi İktisat Mezunu.
Yaslıhan şirketler zincirinin sahibi ve bir kaç şirketin ortağı.
Ünlü bir iş adamı ve yurt dışındaki çoğu şirketin desteği.
Yanımda duran bilgisayardan yaslıhan şirketini araştırmaya başladım.
Büyük firmaların ve lansman gecelerin bir kaç fotoğrafı vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PSİKİYATRİS
Non-Fiction"Bunlar senin izin "dedim yüzümde zamanında bıraktığı cam parçacıklarını izini göstererek. "Mutlu olman lazım beni nasıl öldürdüğünü kafayı sıyırmamda bana öncelik olduğun için "dedim gülerek ve gözümden akan yaşı silerek. "Sarhoşsun "dedi o kadar...
