Η Νταντά

Τα νεύρα μου τα χάπια μου κι ένα ταξί να φύγω...

Προσπάθησα να το καταπιω κι αυτό το ποτήρι. Μπήκαμε μέσα και ανέβηκα πάνω να βάλω την μικρή στο κρεβάτι. Την φίλησα και την σκέπασα. Σκεφτόμουν να κατέβω κάτω μα φοβήθηκα. Όχι τόσο για εμένα αλλά για την μικρή. Δεν ήθελα να ξυπνήσει από τις φωνές αλλά ούτε ήθελα να τους πω κάτι που ίσως αργότερα το μετάνιωνα. Πήγα στο δωμάτιο μου αλλά κι από εκεί ακουγόταν η συζήτηση τους.
   "Είδες πως μπήκε μέσα; Λες και το σπίτι ήταν δικό της. Πολύ θάρρος της έχεις δώσει της υπηρέτριας... Ξεβρακωτο θα σε αφήσει στο τέλος!!!" "Θα σε παρακαλούσα να μην φωνάζεις και δεύτερον δεν είναι υπηρέτρια είναι ο άνθρωπος μου" "Σε κοροϊδεύει... Ξύπνα!! Τα λεφτά μυριστηκε και όχι εσένα! Μην είσαι χαζός! Μίλα κι εσύ πατέρας του είσαι!!" "Εεε;; Τι είπατε; Δεν άκουσα!" "Άστο εσύ μια ζωή ήσουν στην κοσμαρα σου τώρα θα ξυπνήσεις;; Δεν έφτιαχνα εγώ με τον πατέρα σου μια ζωή την εταιρεία για να την πάρει μια χωριατοπούλα! Πού είναι αυτό το γλυκύτατο κορίτσι που ήσουν μαζί της; Η... πώς την έλεγαν; Ααα ναι η Μαρία. Και πλούσια ήταν και σε αγαπούσε και σε καλύτερη κοινωνική θέση ήταν. Όλα μας βόλευαν και σε βόλευαν. Ενώ αυτή; Τι ακριβώς κάνει; Τρώει από λεφτά σου και την πληρώνεις κιόλας για τις υπηρεσίες της. Αν είναι αγόρι μου και την έχεις για να περνάς την ώρα σου έχει καλώς αλλιώς αν δεν την έχεις καλύτερα είναι να τελειώσει αυτή η ιστορία..." "Μίλησες πολύ. Ήρθε η ώρα λοιπόν να μιλήσω κι εγώ. Δεν θα ξαναπιάσεις στο στόμα σου την Αλεξία. Ούτε πουτανα είναι, ούτε υπηρεσίες μου κάνει. Αν έχεις καταλάβει είμαστε οικογένεια. Αυτό που εσύ δεν ξέρεις τι σημαίνει.... Τόσο καιρό κοιτάζετε την βολή σας και τώρα σας έπιασε ο πόνος και ήρθατε. Για αυτό θα σας παρακαλούσα να μείνετε όσο θέλετε αλλά να φέρεστε πιο κόσμια στην μέλλουσα σύζυγό μου... Δεν θα ανεχτώ καμία προσβολή προς το πρόσωπο της. Έγινα σαφής; (Ξεφυσάει) Πάμε να σας δείξω τα δωμάτια σας. (Γιατί μένουν και σε χωριστά δωμάτια το μοντέρνο ζευγάρι!!)" Το ένα δωμάτιο ήταν στην κάτω μεριά του σαλονιού και το άλλο στον πάνω όροφο δίπλα ακριβώς από το δωμάτιο μου. Είναι από ότι καταλάβετε μοντέρνο ζεύγος με ελεύθερες προτιμήσεις. Πώς το λένε; Ελεύθερο ζευγάρι. Μπορεί ο καθένας τους να πάει με όποιον ή όποια θέλει αλλά συνεχίζουν να είναι παντρεμένοι. Ο πατέρας του Δημήτρη ήταν ακριβώς δίπλα από το δωμάτιο μου. Ο Δημήτρης ήρθε ύστερα στο δωμάτιο μου. Ευτυχώς η μικρή δεν είχε ξυπνήσει. "Αγάπη μου σου ζητώ συγγνώμη για αυτήν τους την συμπεριφορά. Ήταν απαράδεκτοι. Πιο πολύ η μητέρα μου." "Αγάπη μου... δεν πειράζει! Ανησυχούν!" "Μα πόσο καλή είσαι πια!! Για αυτό σε αγαπώ τόσο! Γιατί είσαι καλόκαρδη, γλυκιά, μελένια, αγνή, καθαρή και άλλα πολλά." "Θέλω να κοιμηθούμε μαζί απόψε..." είπα σε στυλ puppy face. "Ότι θέλει το κοριτσάκι μου. Μόνο περίμενε λίγο να ετοιμαστώ στο δωμάτιο μου και να έρθω." "Εντάξει. Σε περιμένω..." Καθώς ξεντυνόμουν ένιωθα σαν κάποιος να με παρακολουθούσε. Γύρισα μα τίποτα. Έμεινα γυμνή και πήγα για μπάνιο. Μα κι εκεί ένιωθα σαν κάποιος να με παρακολουθεί. Ιδέα μου θα είναι σκέφτηκα. Βγήκα από το μπάνιο και ντύθηκα. Ξάπλωσα και περίμενα τον Δημήτρη. Είδα την πόρτα μισάνοιχτη και σκέφτηκα ότι όταν έφυγε ο Δημήτρης την είχε κλείσει πώς είχε ανοίξει τώρα; Μάλλον δεν θα την είχε κλείσει καλά σκέφτηκα.... Ήρθε ο Δημήτρης και με έβγαλε από τις σκέψεις μου. "Αγάπη μου αύριο πρέπει να φύγω. Έχω κάποιες δουλειές που δεν λύνονται μέσω υπολογιστή ή μέσω ενός τηλεφώνου. Πρέπει να πάω από εκεί. Θα τα καταφέρεις;" "Μην ανησυχείς... Θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ..." Με φίλησε και κοιμηθήκαμε αγκαλιά. Το πρωί ξύπνησα ενώ όλοι κοιμόντουσαν και έφτιαξα πρωινό. Ο Δημήτρης θα σηκωνόταν σε λίγο και ήθελα να είναι έτοιμο το πρωινό για να μην φύγει νηστικός. Ανέβηκα πάνω και τον πήρα αγκαλιά. Αργότερα ένιωσα την ζεστή του ανάσα και το καυτό του φιλί στα χείλη μου και ξύπνησα. "Κοιμήσου αγγελούδι μου είναι νωρίς ακόμα" "Σου έφτιαξα πρωινό..." "Αγάπη μου εσύ... Θα τα πούμε το μεσημέρι... Υπομονή" Αποκοιμήθηκα. Ξύπνησα αργότερα και πήγα στο δωμάτιο της μικρής. Εκεί ήταν και η μητέρα του Δημήτρη. "Κανονικά έπρεπε να έχεις σηκωθεί για την μικρή. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο. Για αυτό σε πληρώνει ο γιος μου; Για να κοιμάσαι;" "Γιαγιά σε παρακαλώ μην της φωνάζεις... Είναι πολύ καλή η Αλεξία. Την αγαπώ πολύ" "Είσαι μικρή και δεν ξέρεις..." "Εξάλλου τώρα θα ερχόμουν. Άλλες φορές η μικρούλα κοιμόταν μέχρι πιο αργά... Για αυτό και καθυστέρησα..." "Δεν πειράζει Αλεξία μου" "Ααα και το μεσημέρι να βάλεις άλλο ένα σερβίτσιο. Θα έρθει η Μαρία να φάει εδώ." "Μα..." "Τι μα; Θα κάνεις αυτά που σου λέω. Έγινα κατανοητή;" Πήγα με την Λίζα κάτω για πρωινό. Εκεί καθόταν ήδη ο πατέρας του Δημήτρη και έπαιρνε πρωινό. Με κοιτούσε από πάνω μέχρι κάτω μα δεν έδωσα σημασία. "Καλημέρα" είπε και ξαναχώθηκε στην εφημερίδα του. "Μμμ μέτρια όλα προς χάλια. Ελπίζω να μην μαγειρεύεις έτσι. Αν είναι να παραγγείλουμε από κάποιο εστιατόριο." "Γιαγιά μια χαρά είναι. Σταμάτα να της φωνάζεις!!" "Δεν πειράζει αγαπούλα μου." "Τους έχεις πάρει όλους με το μέρος σου παλιοτσουλι" "Θα σε παρακαλούσα αγαπητή μου όχι τέτοιες εκφράσεις μπροστά στην εγγονή μας!" Πήρα βαθιές ανάσες και κατευθύνθηκα μέσα στην κουζίνα. Αλλά δυστυχώς δεν βρήκα ησυχία ούτε κι εκεί. Ήρθε κι εκεί η μέγαιρα. "Λοιπόν θέλω γκουρμέ πιάτα για να ευχαριστήσουμε την καλεσμένη μας. Ορίστε και η λίστα" μου την πέταξε κι έφυγε. Να δω τι άλλο θα περάσω για χάρη αυτού του έρωτα... Έχουν ανάψει τα λαμπάκια μου... Τα νεύρα μου, τα χάπια και ένα ταξί να φύγω... Αυτό ένιωθα τώρα......