"Günlerdir hatta haftalardır bunu düşünüyorum. Nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum" dediğinde dolan gözlerimi saklamak için başımı öne eğdim. Ayrılık konuşmasını duymak istemiyordum. "Anladım" dedim sözünü keserek. Gözleri tekrar beni bulduğunda kaşlarını çatmıştı. Şuan ondan bunu duymamalıydım. Hatta burada da durmamalıydım. Son kez bakmak bile gelmedi içimden. Ya da karşısında ağlamamak için son kez dönüp bakamadım. Arkamı dönüp geldiğim yola yürürken "Nergis" dedi. Olduğum yerde durdum. Yüzümü ona dönmemiştim ama bana yaklaştığını ayak seslerinden anlayabiliyordum. "Evlensene benimle"