De 18 jarige Almas, verkracht, mishandeld en uit huis gezet. Niks lijkt goed te gaan tot ze gaat werken als bediende in een enorme huis en voor ruil krijgt ze onderdak en mag ze naar school.
Maar wat als na een jaar de verwende zoon van de oh zo rij...
Als jullie nog moeten bidden, of iets anders belangrijks moeten doen dan raad ik jullie aan om eerst dat te doen voordat jullie mijn boek beginnen te lezen. Mijn boek gaat niet weg ofzo dus doe lekker rustig aan en neem je tijd.
Pov Almas Ik word wakker. Ik kijk om me heen en zie dan dat ik lig in de ziekenhuis. Verdomme! Ik haat deze plek!
Ik kijk om mij heen en zie dan dat Mo hier is samen met Dina en Karim. "Wat is er nu weer gebeurd?" Vraag ik met een schorre stem. "Hier, een beetje water. Je viel flauw en we hebben wat dingen gezien op je lichaam die daar niet horen." Zegt Mo boos terwijl hij mij een glaasje water aanbiedt. Ik drink de glas water op en zucht daarna even. "Werk van Rami." Zeg ik wetende waar hij op doelt. "Je moet bij hem weg." Zegt Karim meteen. "Ik heb hem aangeklaagd bij de politie." Zeg ik waarna Mo opgelucht knikt.
"Hoe gaat het met Mounir?" Vraag ik daarna bezorgd. "Er word gezocht naar bewijs." Zegt Karim. "Waar is de politie? Waarom word Rami niet aangehouden?" Vraag ik paniekerig. "Er word ook over dat bewijs gezocht over dat hij jou die wonden heeft aangericht." Zegt Mo nu. "Ik heb bewijs." Zeg ik meteen. "Waar?" Vraagt Mo meteen. "Rami heeft deze wonden aangericht met de reserve sleutel van mijn kamer. Zijn vingerafdrukken zitten daarop. Zo kunnen we ook Mounir eruit krijgen." Zeg ik meteen.
"Ik ga even de advocaat van Mounir bellen." Zegt Karim en pakt dan zijn telefoon. Na een even krijg ik de telefoon in mijn handen gedrukt.
Advocaat: "Hoi mevrouw Abdul Aziz."
Almas: "Noem me Almas alstublieft. Ik weet hoe we Mounir eruit kunnen krijgen."
Advocaat: "Vertel maar."
Almas: "Zoals u waarschijnlijk weet heeft Rami mij verwond. Mounir beschermde mij, alleen word er nu gezocht naar bewijs voor als Rami echt achter mijn wonden zit. Ik heb die bewijs over dat het Rami was."
Ik vertel verder over alles en dan hangt de advocaat op.
~~ Weken zijn voorbij en vandaag is de laatste rechtszaak. We zijn ook weer helemaal opnieuw begonnen met de filmen van de film en Musa is nu de hoofdpersonage inplaats van Rami.
De stress zit hoog bij iedereen. Het was bij mij zo erg hoog dat ik meerdere malen ben flauwgevallen. Ik mag niet meer mee naar de rechtszaal vandaag. Al de hele dag zit ik in de woonkamer op mijn gebedskleed met mijn gebedskleding aan Quran te lezen om rustig te blijven. Ik heb niks door mijn keel kunnen krijgen.
Zover ik weet hoort de keuze gemaakt te zijn maar Marcus zei dat hij mij dan zou bellen. Tot nu toe wacht ik geduldig op zijn telefoontje.
Met mijn ogen gesloten reciteer ik ayat al Kurs.
"Allahoe laa ilaha illa hoewa l-hayyoe l-qayyoemoe laa ta'goedhoehoe sinatoe wa laa nawmoel lahoe maa fie s-samaawaati wa maa fie l-ardi man dha alladhie yashfa3oe 3indahoe illa bi-idhnihi ya3lamoe maa bayna aydiehim wa maa galfahoem wa laa yuh'ietoena bishay-im min" Ik word onderbroken door iemand die de vers afmaakt. "3ilmihi illa bimaa shaa' wa si3a koersiyyoehoe s-samaawaati wa l-arda wa laa yaoedoehoe hifdhoehoemaa wa hoewa l-3aliyyoe l-3adheem." Ik draai mij om bij het horen van de stem van degene die het afmaakt. "Mounir." Zeg ik enthousiast als ik hem daar zie staan.
Ik spring meteen op en ren naar hem toe en val hem om de nek. "Ik zei je toch dat het goed zou komen." Zegt Mounir terwijl hij mij tegen zich aandrukt. "Ik heb je gemist." Zeg ik terwijl tranen in mijn ogen zijn van blijdschap. "Ik heb jou nog erger gemist habiba." Zegt Mounir.
Ik trek terug van de knuffel en plaats mijn lippen op de zijne. Wat heb ik zijn lippen toch gemist. Zijn zachte lippen (waar ik nooit genoeg van zal krijgen) op de mijne die al mijn zorgen doen vergeten. Mounir haalt mijn hoofddoek voorzichtig van mijn hoofd en pakt de elastiek uit mijn haren en gaat liefdevol met zijn handen door mijn haren. Deze jongen drijft mij tot het uiterste lijkt het wel.
Na een intieme kus trekken wij hijgend terug. "Ik heb je lippen gemist." Zegt Mounir en verplaats zijn handen die in mijn haren was naar mijn wang en streelt liefdevol met zijn duim over mijn onderlip. Ik kom nog steeds bij van de kus en mijn geluk kan gewoon niet opraken. "Ik zou je snel eens moeten trouwen. Ik wil de reden zijn van elke lach die er zal spelen om jou lippen. Ik wil de enige zijn die jou aanraakt." Zegt Mounir terwijl hij mij aankijkt met ogen die boekdelen. Liefde, lust, blijdschap en oprechtheid. De ogen waar ik ooit bang voor was zijn nu de reden van mijn blijdschap.
Ik doe mijn gebedskleding uit en glimlach even naar Mounir die naar mij kijkt. "Kleed je om, we gaan." Zegt Mounir tegen mij waarna ik knik. Met een grote glimlach loop ik naar mijn kamer en kleed me om.
IK doe een witte trui aan met een zwarte leren broek. Daaroverheen doe ik een witte jas aan met een zwarte Balenciaga sjaal. Ik kam mijn haren goed door en ga er snel overheen met mijn stijlstang. Daarna doe ik lichtjes make-up op. Als ik klaar ben kijk ik tevreden naar mezelf in de spiegel en doe dan mijn hakken aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik doe nog de laatste spullen in mijn tas en loop dan mijn kamer uit. Ik ben gaan verhuizen naar Mo. Hij wou dat ik bij hem kwam wonen dus dat heb ik gedaan. Mo heeft een mooie grote appartement gekocht met twee verdiepingen.
Boven heeft de appartement drie slaapkamers en een grote badkamer met een bad en een douche. Beneden is de woonkamer, eetkamer, keuken en er is daar nog een kleine wc.
Ik loop de trap af die meteen leidt naar de woonkamer. "Voor wie ben je zo knap?" Vraagt Mounir met een grijns. "Sorry jongeman, ik heb al een vriendje. Je hoort niet te flirten met random dames." Zeg ik terwijl ik wat arrogantie fake. "Zou ik ook je nummer niet mogen knappe dame?" Vraagt Mounir dan weer. "Mijn vriendje zal er geen genoegen mee nemen." Zeg ik lacherig. "En wat dan als ik je gewoon claim." Zegt Mounir dan weer met een grijns. Ik begin dan te lachen en geef Mounir een speelse duw. Mounir lacht ook en slaat zijn arm om mij heen.
Zo lopen we samen de appartement uit en gaan rechtstreeks naar de auto van Mounir.
"Hoe ben je eigenlijk binnengekomen?" Vraag ik als Mounir de auto optrekt en begint te rijden. "Mo heeft de sleutels gegeven." Zegt Mounir dan. Ik knik en pak dan mijn telefoon.
Ik verbind mijn telefoon met de auto en zet een liedje aan. om de stilte in de auto te verbreken.
Vrolijk zing ik mee met de liedjes terwijl Mounir met een glimlach verder rijdt. Ik weet niet waarnaartoe maar ik waardeer elke seconde met hem. Ik heb hem meerdere malen moeten missen. Nu zal ik zijn zijde niet meer wijken.
*****************************
1204 woorden
Vergeet niet te stemmen!
THE END!
Nee grapje, maar dit is toch wel een deeltje om blij van te worden!
Maar laten we niet Musa en Samira vergeten. Laten we ook even niet vergeten hoeveel hekel mevrouw Sultan heeft aan Almas...
