De 18 jarige Almas, verkracht, mishandeld en uit huis gezet. Niks lijkt goed te gaan tot ze gaat werken als bediende in een enorme huis en voor ruil krijgt ze onderdak en mag ze naar school.
Maar wat als na een jaar de verwende zoon van de oh zo rij...
Pov Almas Ik ben weer uit de ziekenhuis. Ze hebben daar zoveel vragen gesteld over hoe het gebeurd is.
Ik herinner me nog alleen dat Rami mij omver duwde en dat ik hard op de grond viel en dat daarna alles zwart werd.
Ik heb alleen Mo kunnen spreken en voor de rest niemand.
Ik kijk naar Dina die naast mij loopt, maar ze ziet er nogal gestrest uit.
"Wat is er lieverd?" Vraag ik bezorgd. "Papa komt vandaag thuis." Zegt ze en gunt me een zwakke glimlach. "Dit is niet de enige dat gaande is?" Vraag ik twijfelend. "Hij wil." Dina stopt even en er zijn nu tranen zichtbaar in haar ogen. "Hij wil mij uithuwelijken." Gooit ze er zachtjes en snel eruit.
Ik kijk haar gechoqueerd aan en ik weet zelf niet wat ik hierop moet zeggen. Ik trek Dina in een knuffel en wrijf geruststellend over haar rug.
"Wie is het?" Vraag ik voorzichtig. "Ik weet het niet, hij gaat het mij vandaag vertellen." Zegt Dina gebroken.
~~ Ik en Dina zijn weer terug thuis en al sinds dat Dina mij vertelde over de slechte nieuws heeft ze niet meer gelachen. Ik ben haar niet gewend zo.
Alle meiden zijn ook allemaal aan het stressen. Ik kijk om me heen en dan komt mevrouw Oulai naar me toe.
"We wachtten al op je. Je moet snel naar Chaima om haar te helpen met omkleden. Ze wil niemand anders dan jou." Zegt mevrouw Oulai en loopt dan weer weg.
Ik loop snel naar de kamer van Chaima en loop naar binnen zonder aan te kloppen.
Wanneer ik binnenkom tref ik Chaima huilend op haar bed en Amira die haar boos aankijkt en zich dan naar mij omdraait.
"Almas." Huilt Chaima en komt snel naar mij toe rennen. Ik buk en neem haar in mijn armen en geef haar een knuffel.
"Wat is er Chaima?" Vraag ik troostend en veeg haar tranen weg. "Amira is boos op mij." Zegt ze en wijst dan naar Amira die nog steeds boos kijkt. "Ik wou je alleen helpen hoor." Zegt Amira bot en loopt dan stampvoetend de kamer uit.
Ik zucht even en focus me dan weer op Chaima. "Kom, we gaan je omtoveren naar een prachtig prinsesje." Zeg ik tegen de kleine meisje voor mijn neus. "Ja!" Schreeuwt ze blij waardoor ik een lachje krijg op mijn gezicht.
~~ Ik vlecht nog snel de lange haren van Chaima en breng wat vaseline aan op haar droge lippen en glimlach tevreden.
"Je lijkt net op een prinses." Fluister ik in de oren van Chaima waardoor ze schattig begint te giechelen. "Ga maar kijken." Zeg ik tegen haar en til haar op van de hoge stoel en leg haar op de grond.
Chaima rent snel naar de spiegel in haar kamer en ik loop haar achterna.
Het doet me goed om Chaima zo blij te zien. "Ik lijk net op een prinses!" Roept ze blij terwijl ze met haar hand over haar jurkje glijd.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ze komt naar mij toe rennen en geeft mij een enorme knuffel.
"Kom, we gaan aan mama laten zien hoe mooi je bent." Zeg ik tegen haar en steek mijn hand naar haar uit die ze met een enorme lach aanneemt.
We lopen samen haar kamer uit en lopen de gang uit maar dan komen we opeens Mounir tegen in de gang.
"Mounir!" Schreeuwt Chaima blij en laat meteen mijn hand los en rent naar Mounir toe die haar opvangt in zijn armen.
"Wat ben je toch mooi." Zegt Mounir terwijl hij tikt op haar neusje. "Almas heeft mij zo erg mooi gemaakt." Zegt Chaima en wurmt zich dan uit de armen van Mounir waarna hij haar op de grond legt.
Chaima komt naar mij toe en pakt mijn hand en trekt me naar Mounir toe.
"Almas is heel mooi en ze is ook heel lief. Jij moet met Almas trouwen, dan word ze mijn zus!" Roept Chaima met een twinkeling in haar ogen.
Ik begin helemaal rood aan te lopen en Mounir begint zachtjes te lachen.
"Mensen trouwen niet zomaar, ze moeten elkaar wel leuk vinden." Zegt Mounir met een lachje en hurkt om op de hoogte van Chaima te komen.
"Dit is niet iets voor kleine kindjes, dit is iets voor volwassenen hè." Zegt Mounir tegen Chaima waarna ze verlegen knikt.
Ik krijg even een lachje maar dan vraagt Chaima iets onverwachts. "Mounir, vind je Almas leuk?" Vraagt Chaima op zo'n serieuze manier waardoor ik moeite moet doen om mezelf staande te houden en niet te rollen op de grond van het lachen.
Ik zie aan Mounir dat hij ook moeite moet doen om niet helemaal stuk te gaan.
Mounir begint dan iets te fluisteren in de oor van Chaima waardoor ze helemaal rood word en zachtjes begint te giechelen. "Tegen niemand zeggen hè." Zegt Mounir grappend tegen zijn zusje. "Dit is ons geheimpje." Zegt Chaima en legt haar vinger op haar lippen.
"Ga maar snel naar mama." Zegt Mounir met een knipoogje tegen haar waarna ze lachend wegloopt.
Ik wil haar achterna lopen maar de hand van Mounir houdt me tegen. Ik schrik even van zijn aanraking en neem meteen een stap naar achter. "Sorry, het was niet mijn bedoeling om je te laten schrikken." Zegt Mounir schuldig maar ik schud even met mijn hoofd.
"Kan ik je ergens mee helpen?" Vraag ik twijfelend maar hij schud met zijn hoofd. "Ik wou je alleen vragen als je je alweer beter voelt." Zegt hij. "Oh, ik voel me al wat beter. Dankjewel voor het vragen." Zeg ik netjes en loop zonder nog verdere woorden te verwisselen weg.
Ik heb zojuist een hele andere kant van Mounir leren kennen. Ik weet niet echt wat ik hier van moet vinden.
Ik zucht even en besluit om het allemaal maar gewoon te laten. Het is vast een verandering voor alleen vandaag ofzo, hij is niet zachtaardig.
**********************************
1000 woorden
Vergeet niet te stemmen!
Denken jullie dat Mounir echt lief kan zijn of is het gewoon schijn?
