A human being {VOLTOOID}

Hoofdstuk 24

Pov Mounir
Na een paar minuten voegt Almas zich bij mij in de woonkamer en zij heeft zich ook omgekleed. Ze heeft een hoodie aan en daarbij een joggingsbroek. 

Ze kijkt mij boos aan en gaat dan ook zitten op de bank. "Wat zullen we kijken?" Vraag ik aan haar maar ze reageert niet en kijkt mij alleen boos aan. "Niet zo boos kijken, we moeten er nu gewoon eenmaal het beste van maken samen." Zeg ik tegen haar waarna ze zucht. 

~~
Ik heb een film aangezet maar het spreekt mij niet echt aan en Almas is met haar hoofd in een hele andere wereld. 

"Hoe gaat het met Chaima?" Vraagt Almas opeens waarna ik de film op stop zet en haar aankijk. "Ze mist je." Geef ik eerlijk toe. "Ik mis haar ook." Zegt ze dan zacht. "Eet ze nog wel, en slaapt ze nog goed?" "We doen ons best. Ze is heel erg gewend geraakt aan jou en wil niemand anders behalve jou." Almas knikt bedroefd en kijkt met een lege blik voor haar uit. 

"Ze zal er wel overheen komen." Zeg ik tegen Almas die een bezorgde blik op haar gezicht heeft. "Ik ben daar wel zeker van. Maar ik maak me gewoon zorgen om haar." "Er is veel meer dan alleen dat hé?" Vraag ik aan Almas die nu opkijkt en mij recht in de ogen aankijkt. "Ik ben jou familie gaan zien als mijn eigen familie." Zegt ze en ik zie pijn gaan door haar ogen. "Bij ons ben je ook net familie gaan voelen." Zeg ik zacht tegen haar. 

"Ik heb gezien hoe je omgaat met mijn zusjes en hoe close je bent met mijn zus en mijn moeder is ook veranderend tot het goeie. Ik ben je echt dankbaar, woorden zijn niet genoeg om mijn dankbaarheid te beschrijven. Ondanks wat ik je heb aangedaan en zelfs nadat je erachter bent gekomen dat het mijn familie was had je ze niet anders behandeld. Je hebt een hart van goud Almas." Zeg ik tegen Almas waardoor er een waterige glimlach ontstaat op haar gezicht. "We hebben elkaar niet leren kennen op een leuke manier maar je lijkt me een aardig jongen." Zegt Almas lief. Deze meid is veel te lief, ik verdien deze lieve woorden niet.

Ik voel me zo erg schuldig over wat ik haar heb aangedaan. Ik wil haar echt helpen met alles wat ik voor haar kan doen. Ik weet dat ze geen hulp wil maar ik voel me daar verplicht toe. "Je hebt dit niet verdiend." Floept er uit mijn mond. Almas kijkt mij vragend aan waarna ik alleen schud met mijn hoofd. "Nee, is niks." Zeg ik snel.

~~
Almas is in slaapgevallen op de bank nadat we een pizza hadden besteld en het hebben opgegeten. We hadden namelijk ook een andere film uitgekozen die ons veel leuker leek. 

Ik sta op en ruim alles op in de woonkamer en dan til ik Almas op en breng haar naar haar kamer zodat ze rustig kan slapen.

Ik leg haar op bed en stop haar goed in. Ik blijf even kijken naar haar en bewonder haar schoonheid. Deze meid heeft lef of ja had. Ik heb het van haar afgepakt net zoals zoveel andere dingen. Ik zucht even en haal een lokje haar die voor haar gezicht lag weg.

Ik loop de kamer uit en pak mijn telefoon. Ik druk op het naam van Marcus.

Mounir: "Je kan het beste slapen in een hotel."

Marcus: "Gaat het goed met Almas?"

Mounir: "Ze is aan het slapen maar ze wil nog steeds weg."

Marcus: "Sorry, ik had me versproken."

Mounir: "Het geeft niet, ze is een slimme meid. Ze zou er vroeg of laat achter komen." 

Marcus: "Dankjewel."

Mounir: "Ik regel alles hier, pak je rust."

Marcus: "Alvast slaaplekker."

Mounir: "Slaaplekker."

Ik hang op en kijk even naar het tijd. Het is ondertussen alweer kwart voor twee. 

Ik ga dan naar de logeerkamer en trek daar mijn shirt uit en ga slapen.

~~
Ik word wakker van lawaai uit de keuken die gevolgd word door de geschreeuw van Almas. 

Ik spring de bed uit en ren naar de keuken. Zodra ik daar kom zie ik Almas tussen scherven. "Hoe!" Roep ik paniekerig. "Ik, ik, het viel." Zegt ze trillend. "Wacht daar en beweeg niet." Zeg ik tegen haar.

~~
Ik heb alle scherven opgeruimd en Almas zit in de woonkamer met een kopje thee die ik voor haar heb gemaakt. 

Ik ga naar haar toe en zie dat ze beschaamd naar de grond kijkt. "Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?" Vraag ik aan haar terwijl ik ook ga zitten.

"Ik wou een bord pakken maar, maar het glipte uit mijn handen en viel op de grond." Zegt ze zuchtend en kijkt mij dan aan maar haar ogen blijven hangen op mijn nog steeds blote bovenlijf. Ik grinnik even en wanneer ze doorheeft dat ze mij aanstaart loopt ze rood aan en kijkt meteen weg waardoor ik nog harder moet lachen. 

"Uh, ik ga even, uhm naar me kamer." Stottert ze met nog steeds rode wangen en loopt dan snel weg.

Ik lach even en ga dan naar de logeerkamer. Ik trek daar een trui aan en een broek. 

Ik hoor opeens de voordeur open en dichtgaan. Nee hé! Vertel mij nu niet dat ze weg is gegaan.

Ik ren naar haar kamer en klop aan maar ze reageert niet. "Ik kom binnen." Zeg ik en open haar kamerdeur. Eerste instantie zie ik haar niet. "Allahu akbar." Hoor ik gefluister en mijn ogen schieten naar waar de gefluister vandaan komt en ik zie Almas daar op haar knieën. "Mashaallah." Zeg ik zacht wanneer ik haar zie bidden en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht en ik loop dan haar kamer uit en doe de deur achter mij dicht.

Maar wie was het dan als zij het niet was?

Ik ga naar de woonkamer maar daar is niemand en als ik bij de voordeur kijk zie ik daar nog een paar schoenen. Ik frons even en loop dan naar de keuken maar daar is ook niemand. 

"Rustig, ik was het maar." Hoor ik opeens de stem van Marcus achter mij. Ik draai me om naar hem en schud lachend met mijn hoofd. "Ik dacht dat Almas weg was gegaan." Zeg ik tegen hem en geef hem een mannelijke knuffel.

"Meer vertrouwen mag ook wel hoor." Hoor ik dan de stem van Almas. "Het zou mij anders niks verbazen als jij er echt vandoor was gegaan." Zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal. 

Pov Almas
"Hey." Zeg ik tegen Marcus die daar maar staat. "Hey." Zegt hij onzeker. "Sorry van gister." Verontschuldig ik mezelf. "Het was mijn schuld." Zegt Marcus maar ik schud met mijn hoofd. "Ik had moeten luisteren naar jou en niet zo snel een conclusie moeten trekken." Zeg ik tegen hem en geef hem een knuffel. 

Mounir die het allemaal ziet gebeuren schenkt me een glimlachje.

******************************

1161 woorden

Vergeet niet te stemmen!

Hmm, een lieve Mounir? Wat vinden jullie daarvan?