Hoofdstuk 39

215 20 5
                                    

Pov Almas
Het is alweer een paar weken geleden sinds mijn rare droom. Ik heb een paar keer mijn broer gesproken en ook met Dina heb ik een paar keer afgesproken. Ze is tegen mijn relatie met Rami maar dat zou ik ook zijn in haar plaats. Vandaag was is namelijk weer eens bij die monster.

Ik kom vermoeid terug thuis. Ik had vandaag weer een heftige ruzie met Rami. Als het aan mij lag zou ik nooit bij hem zijn maar hij vind dat ik vaak bij hem moet zijn zodat de paparazzi niet achterdochtig word.

Hij had zoals gewoonlijk die kalmeringsmiddel in mij gespoten waardoor ik sliep. Hij had deze keer de handboeien veel strakker gedaan dan gewoonlijk waardoor de striemen heel duidelijk te zien zijn.

En vanaf morgen gaan we beginnen met het filmen van mijn film met als vrouwelijke hoofdrol Samira en als mannelijke hoofdrol uiteraard Rami. Hij wou perse in mijn film. Hij moest eens weten dat deze film mijn levensverhaal tot nu toe is. 

~~
Ik doe iets warms aan want de eerste scene word buiten opgenomen. Met mijn haren los en met een beetje make-up loop ik naar de woonkamer waar Marcus op mij wacht. 

"Kunnen we?" Vraagt hij waarna ik glimlach

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

"Kunnen we?" Vraagt hij waarna ik glimlach. "Is er misschien wat zalf?" Vraag ik nog snel want ik kon het net niet vinden. Marcus kijkt mij raar aan. 

Ik ken Marcus, hij gaat onnodig bezorgd worden als hij de striem ziet op mijn pols. Oké, misschien is het niet onnodig maar het is ook niet zo dat hij er veel tegen kan doen. Het duurt steeds langer voordat die striem weggaat. Het komt doordat Rami steeds dezelfde pols vast boeit. 

"Ik ga even voor je pakken." Zegt Marcus en verdwijnt dan. Ik doe alvast mijn jas uit en leg mijn tas weg. 

Dan komt Marcus terug met de zalf in zijn hand en komt naar mij toe. Hij geeft mij de zalf waarna ik wil teruglopen naar mijn kamer maar Marcus pakt mijn pols maar het is de verkeerde waardoor ik een pijnlijke blik niet kan onderdrukken. 

Marcus strookt dan mijn mouw op en kijkt met grote ogen naar mijn pols die bij de kleinste aanraking weer knalrood word. "Hoe kan dit?" Vraagt Marcus streng. "Ik had mijn armband te strak om." Probeer ik. "Nee, je liegt. Je draagt al weken geen armbanden om die pols. En heel toevallig is het zo dat je daar geen armband draagt sinds je een relatie hebt met Rami!" Marcus ontploft van woede. "Nee, het is echt mijn armband." Protsteer ik wanhopig. "Bespaar me je moeite. We gaan het hier overhebben met Rami wanneer we terug thuis komen." Zegt Marcus en pakt de zalf af van mijn handen en smeert het voorzichtig op mijn pols. 

~~
Wanneer we op de locatie komen komt Rami naar mij toe met een glimlach waarbij ieder ander meisje voor zal vallen maar ik weet wel beter. Hij geeft me een knuffel waar iedereen bij is. "Cute." Zeggen wat mensen die om ons heen staan. "Ze moesten eens weten." Fluister ik heel zacht in de oor van Rami. "Maar ze weten niks." Zegt hij waarna hij zijn arm om mijn middel slaat en mij dicht tegen hem aantrekt. Ik wacht geduldig af op zijn volgende stunt want ik zal er hoe dan ook niet onderuit kunnen komen. 

Rami buigt zich dan opeens voorover en plant zijn lippen op de mijne. Ik doe ongewillig mee in de kus en een paar seconde later trek ik mij al terug. "Dit is te schattig voor woorden." Roept iemand. Ik loop helemaal rood aan van schaamte. Rami doet zijn arm om mijn schouder en loopt met mij naar een plek waar niemand is en leunt tegen de muur aan terwijl hij mij geamuseerd aanstaart. 

"Je mag nu ontploffen maar hou het zacht en kort, we willen niet dat mensen achterdochtig worden." Zegt Rami uitdagend. "Ik ga hier geen eens een woord vuil aan maken." Zeg ik en loop op mijn gemakje weg tot hoever het gaat. Ik weiger hem het genot en gevoel te geven dat hij controle heeft over mijn gevoelens. Deze jongen hoort in een gekkenhuis!

Rami komt achter mij staan en geeft mij een knuffel vanaf achter. "Nee schatje, jij gaat tegen mij praten." Ik zucht even diep uit. "Ik haat je." Zeg ik met pure haat in mijn stem. "Gezellig." Zegt Rami waarna hij mij een kus in mijn nek geeft. "Raak mij niet aan met je walgelijke poten en blijf bij mij vandaan met je enorme ego." Ik wil hem hard porren in zijn maag maar hij houdt mijn elle boog op tijd tegen. 

"Je ziet er wat moe uit. Slaap je wel goed schat? Misschien moet je even een dutje doen wanneer we terug thuis zijn." Zegt Rami zogenaamd bezorgd. "Ik heb genoeg geslapen dankzij jou lieverd." Zeg ik doelend op de kalmeringsmiddel die hij mij gister heeft gegeven. "Je was rustig en sliep als een engeltje. Ik hou ervan wanneer je zo vredig slaapt en je grote mond houdt." Agressief ruk ik mezelf los van hem neem grote stappen naar achter. "Zijn die handboeien dan echt nodig?" Vraag ik geïrriteerd. "Wie weet wat je gaat doen zodra je wakker bent." Deze reden is hooguit belachelijk! "Wat kan ik nog doen? Je was vrij duidelijk in je bedreiging!" Verontwaardigd kijk ik hem aan waarna hij een lachje krijgt op zijn gezicht. 

"Het lijkt mij het handigste als we teruggaan naar de rest." Zegt hij en loopt bij mij vandaan. 

Ik loop achter hem aan en zodra de mensen weer in zicht komen plak ik weer zoals gewoonlijk een glimlach op mijn gezicht en ga naast Rami lopen. "Je begint het te begrijpen." Zegt Rami en slaat zijn arm om mijn schouder. "Vergeet niet dat ik dit doe voor mijn familie." Zeg ik tegen hem met een nepglimlach. "Misschien worden we later wel familie." Zegt Rami met een grijns.

Pov Samira
Ik kijk met een grijns naar de 'perfecte' koppel. "Wel schattig hoor." Ik kijk op en zie Musa naast mij staan. "Ik wil haar gelijkmaken met de grond die vieze hoer." Zeg  ik serieus. "Zij mag wel blijven alleen zal Mounir mij niet ontkomen." Zegt Musa met zijn armen over elkaar. "Wat heeft Rami gedaan met de foto en video denk je?" Vraag ik aan Musa. "Waarschijnlijk gedreigd, ik hoop dat hij het wel een keer plaatst." Beantwoord hij mijn vraag. "Ik heb de originele video. Hoe denk je anders dat Rami het in handen heeft." Ik en Musa kijken elkaar diep in de ogen aan. We vertrouwen elkaar beide niet maar we werken wel naar dezelfde doel en daarvoor hebben we elkaar nodig.

******************************************

1134 woorden

Vergeet niet te stemmen!

Samira joined the game.

A human being {VOLTOOID}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu