De 18 jarige Almas, verkracht, mishandeld en uit huis gezet. Niks lijkt goed te gaan tot ze gaat werken als bediende in een enorme huis en voor ruil krijgt ze onderdak en mag ze naar school.
Maar wat als na een jaar de verwende zoon van de oh zo rij...
Als jullie nog moeten bidden, of iets anders belangrijks moeten doen dan raad ik jullie aan om eerst dat te doen voordat jullie mijn boek beginnen te lezen. Mijn boek gaat niet weg ofzo dus doe lekker rustig aan en neem je tijd.
Pov Almas Ik word wakker in de middag en de jongens zijn ook nog steeds niet wakker. Ik fris mezelf op en verricht vervolgens mijn gebed. Ik had een kleine gebedskleed meegenomen en natuurlijk ook mijn gebedskleding. Ik ga nooit op reis zonder dat.
Als ik mijn gebed heb verricht kleed ik me om en doe iets warms aan. Mijn trui laat een klein beetje buik zien als ik mijn armen omhoog doe maar je merkt het niet echt snel op. Mijn haren doe ik in een hoge knot met twee plukken naar voor.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
~~ Als het al om half drie word raak ik het wachten wel zat. Ik heb nog steeds niet gegeten en ik heb extreme honger!
Ik loop de kamer van de twee in en zie ze dan allebei samen slapen. Mo heeft zijn been over de been van Mounir geslagen en Mounir heeft zijn arm om de middel van Mo. Ik kan het niet laten om hier een foto van te maken en kijk lachend naar de beeld die ik heb.
Dit ziet ziet er zo erg grappig uit! Deze twee zijn me toch wel wat joh!
"Brand!" Schreeuw ik luidkeels en meteen springen beide jongens op en ren ik de kamer uit. "Almas!" Schreeuwen ze tegelijkertijd en springen uit bed. Ik hoor de twee jongens in paniek van alles en nog wat roepen naar elkaar.
"Waar is je zusje!" Roept Mounir in paniek. "Waar is mijn zusje!" Schreeuwt Moe n ik hoor allemaal gerommel in de kamer. Ik zit alles te filmen en probeer mijn lach zo erg in te houden. "Ze is niet in deze kamer!" Schreeuwt Mounir opeens. Deze is dus alweer wat wakkerder geworden. Mo en Mounir rennen dan samen de kamer uit maar ze doen zo erg ruw dat ze niet samen door de deur passen en vallen over elkaar en liggen de volgende moment op de grond.
Ik rol bijna over de grond van het lachen en ik heb haast buikpijn zelfs!
"Jullie zijn f*cking dom!" Zeg ik lachend terwijl ik nog harder begin te lachen. "Dit is niet leuk." Zegt Mounir pijnijk. "Ik ben voor het eerst met je eens." Zegt Mo dan.
"Sta op, ik heb honger." Zeg ik grijnzend waarna de twee jongens mij boos aankijken. Dit is toch wel echt geweldig!
~~ We zijn al een paar dagen in Groenland en we hebben echt al heel veel gedaan. Vandaag gaan we wat rusten in de hotel waar ook echt veel te doen is.
Ik heb een lange oversized trui aan die tot net boven mijn knieën komen en daaronder een zwarte broek.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Met z'n alle zitten we aan tafel te eten en ik zit tegenover Dina en naast Marcus en Mounir. Dina kijkt achter mij en haar blije gezicht maakt plaats voor een walgende uitdrukking.
Ik draai mij om om te zien waar ze naar kijkt en zie dan Lina daar staan. "Mounir." Zegt Lina met een misselijkmakende glimlach en loopt naar hem toe. "Wat begrijp jij niet aan dat ik jou niet in mijn buurt wil hebben." Zegt Mounir en staat meteen op en kijkt boos naar Lina. "Onze verloving staat vast, inplaats van met een hoer te zitten kun je net zo goed met mij onze bruiloft plannen." Zegt Lina boos waarna ik even schrik.
Ze zijn al verloofd? Waarom is hij bij mij als hij al verloofd is met die heks, dit is oneerlijk!
Ik sta op en loop weg van ze. "Almas." Hoor ik Mounir zeggen maar ik negeer hem en loop door.
Ik neem de lift en druk op de hoogste verdieping.
Ik stap uit de lift wanneer ik aankom op de juiste verdieping en ga een paar treden naar boven en open de deur die leidt naar de dak van de hotel. Het heeft een prachtige uitzicht over de adembenemende landschap.
Ik zucht even diep uit en merk dat het best koud is maar ik negeer het en mijn hart wint de strijd met mijn hersenen.
Ja, ik hou van hem. Ik heb alles voor hem over maar wat is dit voor een verdomme gevoel. De gedachte dat hij verloofd is met een ander maakt mij misselijk en is genoeg voor mij om Lina eigenhandig te vermoorden.
~~ Al een tijdje sta ik alleen op de dak wanneer ik opeens een stem hoor die ik al veel te lang niet gehoord heb.
"Ik mag haar ook niet." Ik draai mij verbaasd om bij het horen van de stem en sta dan oog in oog met Amira. "Amira?" Vraag ik voor de zekerheid. "De enige echte." Zegt ze met een glimlach. "Hoe gaat het met je?" Vraag ik en merk nu pas dat dit de eerste keer ooit is dat ik zo normaal met haar praat. "Het zou beter gaan als ik niet met Lina mee moest." Zegt ze zuchtend waarna ik moet lachen.
"Het spijt me Almas." Zegt ze dan zachtjes. Ik ben even al mijn woorden kwijt en kijk haar wat geschrokken aan. "Ik heb je onterecht oneerlijk behandeld. Ik heb mijn fouten ingezien en ondertussen zijn we al bijna twee jaar later en ben ik bijna achttien. Ik heb me kinderachtig gedragen en je had het oprecht niet verdiend, ik hoop dat je het mij kan vergeven." Zegt ze langzaam met een zenuwachtige glimlachje. "Het is je allang al vergeven." Zeg ik waarna ze meteen opkijkt met tranen in haar ogen. "Dankjewel." Fluistert ze en draait haar gezicht weg.
Ik twijfel even maar trek haar dan toch in een knuffel. "Het spijt me echt, ik heb me zo erg schuldig gevoeld." Zegt ze en laat haar tranen de vrije loop gaan. "Laat het gaan. Je kan de tijd niet doordraaien en ik heb het je vergeven." Troost ik haar met een glimlach.
Ik heb nooit verwacht dat er een dag zou komen waarop ik Amira zou knuffelen. Ze is gegroeid als persoon maar ze is ook nog knapper geworden.
Ik laat Amira los en samen kijken we naar de uitzicht en ik hoor haar dan diep uitzuchten.
"Waarom ben je hier boven?" Vraag ik om de stilte te verbreken. "Iedereen zoekt je en Mounir zit op het punt om Lina te vermoorden." Zegt Amira lachend. "Hoe wist je dan dat ik hier was?" Vraag ik ook lachend. "Dit is de beste plek om te kunnen nadenken, dus dacht ik dat je hier wel zou zijn." Zegt ze waarna ik knik. "Ben je hier weleens eerder geweest?" "Ja, we waren vaak in Groenland toen ik nog klein was. Ik kwam altijd hiernaartoe als ik verdrietig was of als ik boos was." Zegt ze waarna we elkaar aankijken. "Je hebt een zware jeugd gehad." Zeg ik uit de dode hoek. "Ik kan het niet makkelijk noemen maar ik ben wel dankbaar." Zegt ze waarna ik begripvol knik met mijn hoofd.
"Almas." Zegt Amira plots. "Uhu." Reageer ik. "Je film, het is jou verhaal. Het is de verhaal van je leven. En Musa moet Mounir voorstellen." Ik kijk verbaasd naar Amira die knikt. "Ik had jou en Dina gehoord. Die ene avond dat Mounir terugkwam uit Amerika en dat je flauwviel enzo. Ik was eerst zo erg blij toen je zei dat je weg wou maar later dacht ik eraan terug over dat Dina vroeg als Mounir de vader was. Het komt allemaal over met de film." Zegt Amira en kijk mij dan aan met schuldgevoelens. "Niet veel weten dat dit mijn verhaal is, ik ben ook niet van plan om het te vertellen." Zeg ik waarna ze begripvol knikt.
"Je hebt mij goed aan het huilen gemaakt." Zegt ze dan waarna ik lach. "Misschien een deel twee van de verhaal." Zeg ik met een knipoog waarna ze knikt. "Ja! Dat wordt zo erg goed, er is namelijk kapot veel gebeurd!" Zegt Amira enthousiast.
"Ja, dat is waar. Kom, laten we naar binnengaan." Zeg ik en loop samen met Amira naar binnen.
Ik vraag me af wat haar heeft geïnspireerd om te veranderen naar zo'n lief meisje.
