A human being {VOLTOOID}

Hoofdstuk 74

Als jullie nog moeten bidden, of iets anders belangrijks moeten doen dan raad ik jullie aan om eerst dat te doen voordat jullie mijn boek beginnen te lezen. Mijn boek gaat niet weg ofzo dus doe lekker rustig aan en neem je tijd.

Niet gecheckt op spellingsfouten! 

Pov Almas

Vier maanden tot de bruiloft van Almas en Mounir

Mounir en ik hebben al een zaal gekozen voor onze bruiloft en ik ben goed aan het herstellen. Ik kan ondertussen al veel beter lopen. Tot de tijd van de bruiloft zal ik hopelijk volledig hersteld zijn. 

Twee maanden tot de bruiloft van Almas en Mounir

Ik kan nu weer lopen en rennen als vanouds. Ik heb mijn jurk al gekozen en ik ga weer terugverhuizen naar Nederland met mijn zusje en moeder.

Maand van de bruiloft

De puntjes op de i moeten nu nog worden gezet. Ik zit nu met Samira en Dina in een sauna. Samira heeft ondertussen een kleine zoontje van vier maanden. Hij heet Tarik en is zo'n schattig kindje! 

Ik ben echt heel erg blij voor haar. Ze vertelde het mij meteen toen ze zwanger werd. Ik had echt gehuild van blijdschap. Ik wens haar al het geluk van de wereld toe!

"Aarde naar Almas!" Zegt Samira lachend waarna ik opkijk. "Huh, wat er is?" Vraag ik nogal geschrokken. "Waar dacht jij aan?" Vraagt Dina met wiebelende wenkbrauwen. "Ik dacht aan hoe blij en gezegend ik eigenlijk ben." Wanneer ik dit zeg denk ik voor heel even aan dat ik geen kinderen meer kan krijgen maar druk die gedachte meteen weg. Het is mijn beurt om blij te zijn nu!

"Heb jij niemand gevonden Dina?" Vraag ik aan mijn toekomstige schoonzus met een grijns. "Waar moet ik een jongen vandaan halen? Mijn vader zeurt nog steeds aan mijn hoofd om te trouwen met één van die zonen van zijn zakenpartners. Die sukkels denken echt dat ze een kans hebben bij mij." Zegt Dina waarna Samira en ik beginnen te lachen. 

"Ik ken wel iemand voor jou." Springt Samira opeens op. "Laat zien!" Roep ik enthousiast. "Ik laat jullie zo zien." Zegt Samira waarna wij twee kijken naar Dina. "Nee, ik ga dit niet doen." Lacht ze waarna ik ook moet lachen. Ik ken Dina heel goed. Ze moet echt zeker weten als hij haar echt waard is en ze zit daarnaast nog met haar vader.

~~
Wat later laat Samira ons een foto zien van een jongen en hij ziet er niet bepaald verkeerd uit. "Hoe vind je hem eruit zien?" Vraagt Samira vervolgens aan Dina. "Hij ziet er niet verkeerd uit maar zijn naam komt mij best bekend voor. Imrane el Halaoui." Dina fluistert zachtjes zijn naam.

"Hij komt ook op de bruiloft van Almas." Zegt Samira waarna ik meteen weet dat hij komt van de kant van Mounir. "Ik kan niet geloven dat dit allemaal al gebeurd." Zeg ik waarna de twee meiden beginnen te lachen. "Ik had dat ook." Zegt Samira dan met een geruststellende glimlach. "Het zal goed gaan. Maak je geen zorgen." Vertelt Dina mij dan lief.

Dag van de bruiloft

"Waarom slaapt zij nog!" Ik schrik op uit mijn slaap door de geschreeuw van mijn moeder. "Waarom maak je mij zo wakker mama!" Zeur ik slaperig en ga weer terug liggen en trek vervolgens mijn deken weer helemaal overheen. "Nu opstaan!" Schreeuwt mijn moeder weer en voordat ik het weet trekt ze mijn deken alweer weg en staat ze voor mijn neus. 

Ik sta per direct op en kijk haar geschrokken aan. "Hoe kun jij zo slapen! Toen ik ging trouwen met je vader was ik al zo vroeg wakker." Begint mijn moeder al te zeuren. Ik zucht even zachtjes maar ik voel dan al snel haar slipper op mijn arm die vol is met henna. "Auw! Dat doet pijn!" Roep ik terwijl ik wrijf over mijn arm. "Ga je klaarmaken jij! Er moet van alles en nog wat gebeuren en jij ligt hier doodleuk te zuchten. Yalla! Naar de badkamer." Roept mijn moeder en duwt mij richting de badkamer met haar slipper nog in beslag.