A human being {VOLTOOID}

Hoofdstuk 84

Als jullie nog moeten bidden, of iets anders belangrijks moeten doen dan raad ik jullie aan om eerst dat te doen voordat jullie mijn boek beginnen te lezen. Mijn boek gaat niet weg ofzo dus doe lekker rustig aan en neem je tijd.

Pov Mounir
Ik kom eindelijk aan op de vliegveld in Moskou. Ik word verwelkomt met een bord waar 'Welcome Mr. Sultan' op staat.

Ik loop richting de man met de bord en onderweg naar hem toe observeer ik hem goed. Alles lijkt te kloppen en er is hier eigenlijk niks verkeerds aan hem maar hij lijkt anders ofzo. Ik weet niet of ik wel vertrouw in zijn buurt.

"Hallo meneer welkom in Moskou. Ik hoop dat u een comfortabele reis hebt gehad." Zegt hij waarna ik hem verbaasd aankijk. "Bedankt voor uw warme welkom. Maar waarom heb ik niet meegekregen dat u Nederlands zou kunnen spreken?" Vraag ik er meteen achteraan. "Ik was vanuit Nederland naar Rusland gaan verhuizen en ben gaan werken in mijn huidige appartement. "Ah oké. Zullen we nu gaan? Ik ben nogal vermoeid van de reis." Hij knikt en neemt dan al snel mijn koffer van mij over.

Wanneer we eindelijk aankomen bij de auto word de portier voor mij opengehouden en wanneer ik erin zit word de deur weer dichtgeklapt. Ik pak dan meteen mijn telefoon en laat Almas weten dat ik veilig en wel ben aangekomen in Moskou.

~~
De volgende dag word ik uitgerust wakker in mijn hotelkamer. Ik blijf op mijn gemakje liggen op mijn bed en wil net Almas bellen wanneer er opeens word geklopt op mijn deur. Ik kijk even geïrriteerd en rol vervolgens met mijn oog maar sta toch op vervolgens.

Ik doe een badjas aan en loop met een ochtendkop naar de deur. Ik open het en dan verschijnt er een vrouw met ontbijt. "Do you want breakfast sir (wilt u ontbijt meneer)?" Vraagt ze waarna ik schud met mijn hoofd. "Thank you for your offer but I will come downstairs to eat. And I would appreciate it if you don't bring my breakfast to my room. I want to rest (Bedankt voor je offer maar ik kom beneden om te eten. En ik zou het waarderen als u mijn ontbijt niet brengt naar mijn kamer)." Zeg ik waarna ze knikt. "My sincere apologies (mijn oprechte excuses)." Zegt ze en gaat dan weg.

Ik doe de deur geïrriteerd dicht. "Sinds wanneer komen ze zomaar aan deuren voor ontbijt." Fluister ik in mezelf en ga terug naar mijn bed. Wanneer ik weer mijn telefoon pak zie ik een snap van Almas.

Wanneer ik het open zie ik dat het een video is van Almas met Dina en de kleine meiden in de auto onderweg naar de pretpark. Dina is achter de stuur met Almas op de bijrijdersstoel en de drie meiden zitten achterin. Ik krijg dan als automatisch een lachje op mijn gezicht bij het zien van die beeld. Ze matchen ook nog eens allemaal samen. Is echt geweldig om te zien.

Die video blijft zich herhalen maar het word dan onderbroken doordat Karim mij belt.

Karim: "Al salamaikoum (groet onder moslims) Mounir!"

Mounir: "Wa alaikoum al salam (terug groet onder moslims) Karim."

Karim: "Hoe was je vlucht?"

Mounir: "Alhamdulilaah (dank aan Allah), ik had een goede vlucht."

Karim: Alhamdulilaah, goed om te horen. Met welk bedrijf zei je dat je ging samenwerken?"

Mounir: "Met Super Sonic. Hoezo? Is er iets mis met hun?"

Karim: "Ik heb hier geen goed gevoel over als ik eerlijk moet zijn. Blijkbaar is Rami alweer een tijdje vrij en ik maak mij zorgen om jou veiligheid en om die van Almas. En al helemaal nu je uit land bent. Super Sonic heeft contact met je opgezocht rond na de tijd dat Rami vrij was gekomen.

Mounir: "Maar zou het dan niet gewoon puur toeval kunnen zijn?"

Karim: "Tuurlijk wel, maar ik heb er gewoon mijn twijfels over."

Mounir: "Ewa broer ik ben er nu al. Als het klopt dat Rami hier achter zit wil ik dat er extra beveiliging is voor Almas."

Karim: "Dat regel ik wel voor je. En over een paar uurtjes ga ik reizen en kom ik naar jou toe."

Mounir: "Is goed, dan zie ik je binnenkort wel weer. "

Karim: "Tot morgen. Ik ga hier de laatste dingen regelen en dan kom ik."

Mounir: "Perfect, tot morgen."

Vervolgens hang ik op en probeer ik even te ontspannen.

Pov Musa
Lachend luistert Rami naar wat hij hoort. "Hoor je dat Musa? Ze weten eindelijk dat ik vrij ben!" Ik kijk naar Rami die lacht als een bezetene. "Ey Rami, ik mag niet gepakt worden. Ik heb thuis een kind en een vrouw die op mij wachten." Zeg ik tegen hem maar hij lijkt het verkeerd te hebben opgevat.

"Ga je mij nu alleen laten vor een wijf?" Vraagt hij dan opeens. "Zij is niet zomaar iemand maar mijn vrouw! Als het moet schiet ik deze hele wereld neer om bij haar te kunnen zijn. Maar dat ga jij niet begrijpen." Mijn laatste zin laat ik er gekalmeerd uitkomen en zucht dan even kort. Ik ben niet bang voor Rami. Hij heeft mij nodig, hij kan mij niet zomaar neerschieten. Toch?

"Wat bedoel je? Waarom ga ik het niet begrijpen volgens jou?" Vraagt hij aan mij met een blik in zijn ogen die ik niet kan omzetten in woorden.

"Om het te begrijpen moet je houden van iemand. Dat heb jij nooit gedaan." Zeg ik kalm tegen hem. "Ik weet wat 'houden van' is! Ik heb gehouden van Almas!-" Schreeuwt hij naar mij maar ik onderbreek hem vrijwel meteen. "Dat was geen liefde Rami, maar een obsessie!" Schreeuw ik terug naar hem. "Mounir heeft mij alles ontnomen! Mijn ouders, mijn famillie, de bedrijf en zelfs mijn bedrijf!" Schreeuwt hij dan terug. Ik kijk hem even aan en schud dan met mijn hoofd. "Het heeft geen eens nut om je te vertellen hoe het zit. Jij bent blind voor de waarheid en doof voor de feiten."

Met die laatste woorden loop ik weg van Rami.

************************************

1014 woorden

Vergeet niet te stemmen!

Y'all, gelukkig nieuwjaar! Maak een mooi jaar van 2022!