A human being {VOLTOOID}

Hoofdstuk 32

Pov Mounir
Ik hoor opeens een telefoon een foto maken waardoor ik geschrokken opkijk en Almas haar gezicht bescherm met mijn armen. Ik zie niemand maar de spullen die door elkaar liggen geven aan dat er hier iemand was. Ik vertrouw dit niet. Ik voel Almas in mijn armen trillen waardoor ik weet dat ze wakker is. 

"Er is niemand." Stel ik haar gerust. Ze kijkt dan op en kijkt mij aan met een verward blik in haar ogen. "Was er iemand?" Vraagt ze voorzichtig. "Ik weet het niet." Beantwoord ik haar vraag eerlijk.

"Ik voel me hier niet veilig." Zegt Almas dan. Haar ogen tonen angst. De drang om haar te willen beschermen word daar alleen groter door.

"We gaan weg." Zeg ik tegen haar en sta dan op van de matras. Almas volgt mijn voorbeeld en gaat ook staan en geeft mij dan mijn jas terug. 

We lopen samen naar buiten en daar is er ook een teken dat er iemand is geweest. Almas lijkt het niet door te hebben. Ik besluit het haar maar niet te vertellen als ik er nog niet zeker van ben. 

"Kom we gaan uitzoeken hoe we hier wegkomen."  Zegt Almas nadat ze om haar heen heeft gekeken.

~~
"Ik hoor auto's!" Roept Almas enthousiast. Waarna ik wat afwezig knik. 

Ik en Almas lopen samen op de geluid af zonder een woord uit te wisselen. "Wat is er?" Vraagt Almas nadat we een tijdje hebben gelopen. De geluidauto's worden ook steeds harder. "Ik vertrouw het allemaal niet." Zeg ik tegen haar met een zucht. 

Ze gunt me een lief glimlachje

We komen dan eindelijk bij een snelweg aan. Er rijden mensen ons voorbij zonder ons een blik te gunnen en sommige rijden langzamer en kijken ons raar aan maar geen van ze stopt. 

Er stopt dan opeens een politieauto voor ons en er stapt een man uit die ik schat rond 21/23. 

"Mevrouw Abdul Aziz, meneer Sultan." Zegt de agent terwijl hij eerst Almas goed in zich opneemt. Hij stapt uit zijn auto en groet mij en Almas met een hand. "We waren de hele nacht naar jullie op zoek. Ik ben blij dat we jullie eindelijk ongedeerd hebben kunnen vinden." Zegt de agent en laat zijn ogen dan weer glijden over de lichaam van Almas. 

Ik weet niet waarom maar er begint iets in mij te koken. Ik moet mijn best doen om haar niet naar mij toe te trekken en hem te laten zien dat hij het uit zijn hoofd moet halen om haar te benaderen op wat voor manier dan ook. "Kunt u ons brengen naar de politiebureau?" Vraagt Almas aan de agent die dan knikt met een duidelijke lust in zijn ogen die onmiskenbaar is. 

Ik zie aan Almas dat ze zich ongemakkelijk begint te voelen. De agent houdt de autoportier voor haar open waarna ze hem bedankt en instapt. 

Ik ga naast haar zitten in de auto en lach geruststellend naar haar als ik de angst  in haar ogen zie. Ze geeft me een zwakke glimlach maar haar ogen tonen nog steeds angst.

Ik pak haar hand en knijp er zachtjes in om haar te laten weten dat ik er voor haar ben. 

De agent achter de stuur kijkt mij aan met dichtgeknepen ogen waarna ik hem dodelijk aankijk. Hij kijkt meteen weg en focust op de weg. Almas heeft niks gezien van de blik verwisseling tussen mij en de agent van net en kijkt afwezig naar buiten.

~~
Pov Almas
We komen eindelijk aan bij de politiebureau. Ik heb honger en ik ben simpelweg kapot. 

Ik zit aan de bureau met een kopje thee en een croissant. Ook Mounir heeft wat te drinken en iets te eten gekregen. Hij is moe, dat kan ik zien maar hij laat houdt zich sterk. Typisch Mounir, hij wil altijd sterk overkomen. Zelfs wanneer hij zwak is.

~~
Ik en Mounir zijn opgehaald door een chauffeur. We hebben ook ons verklaring al afgelegd. "Waar gaan we naartoe?" Vraag ik aan terwijl ik hem nu aankijk. "We gaan rusten bij de dichtstbijzijnde hotel, we kunnen ons daar ook even opfrissen en een goed maaltijd eten." Zegt Mounir waarna ik tevreden knik. Ik laat mijn hoofd tegen de raam leunen en sluit gerust mijn ogen. Zonder het door te hebben val ik in een diepe slaap.

~~
Ik word wakker in een bed. Ik kijk verbaasd om me heen want ik herinner me nog dat ik in slaap viel in de auto. Ik ga rechtop zitten maar ik zie niemand. Mijn blik valt dan op een telefoontje op een nachtkastje met een briefje erbovenop. Ik pak het op en lees het door. 

Hey Almas,
Ik heb een nieuwe telefoon voor je gereld. Jou oude telefoon was je kwijtgeraakt in de bos. Ik heb Marcus ingelicht over wat er is gebeurd, ik ben wat kleding aan het kopen als je mij niet vind of ik ben dan al terug.
~ Mounir

Staat er waarna ik opgelucht zucht. Ik ben blij genoeg dat hij mij niet heeft verlaten. Ik lijk wel een angsthaas door wat er is gebeurd gisteravond. Ik ben hem dankbaar dat hij mij zo goed heeft beschermt. 

Ik pak de telefoon en zie dat het een IPhone is. Mijn vorige telefoon was ook een IPhone. 

De deur van de kamer hoor ik opeens opengaan. Ik kijk op en wacht afwachtend totdat diegene de kamer binnentreedt.

"Je bent al wakker zo te zien." Zegt Mounir wanneer hij binnenkomt met vier grote tassen. Hij heeft zo te zien al geshopt en zichzelf opgefrist. "Dat zie je goed, en wat zijn dat?" Vraag ik nieuwsgierig en spring de bed uit om te zien wat het is. "Het zijn je kleren. Ik weet niet wat je wou dus had ik verschillende paar soorten outfits gehaald voor je." Zegt hij en houdt dan vier verschillende tassen omhoog. "Je hoefde dit niet te doen." Zeg ik tegen hem terwijl ik de tas van hem wil overnemen maar hij laat het niet toe en loopt langs mij naar de bed en legt daar de outfits neer. "Ik heb maar wat broeken en shirts en truien enzo gehaald. Ik hoop dat ze je gaan passen." Zegt Mounir en wil net weglopen maar stopt wanneer ik mijn hand op zijn arm leg. 

Hij draait zich om en kijkt mij vragend. "Heel erg bedankt voor wat je voor mij doet. Dit betekent echt veel voor mij." Zeg ik tegen hem met een wel gemeende glimlach. "Ik zou het zo weer doen, al hoop ik dat je niet nogmaals in zo'n toestand komt." Zegt hij met een lieve glimlach en loopt dan de kamer uit om mij alleen te laten.

*****************************

1109 woorden

Vergeet niet te stemmen!

Er is een kans dat ik deze week minder zal kunnen plaatsen wegens mijn proefwerken en mijn kladverhalen zijn hierbij ook weer leeg. Ik zal een keertje een middag vrij moeten regelen om verder te kunnen regelen, maar jullie zullen het zien wanneer een nieuwe deeltje geplaatst word.