KASIRGAYA KANAN SAKA

5. Bölüm: "Uğruna Yanılacak Bir Cennet"

5. Bölüm: "Uğruna Yanılacak Bir Cennet"

𓆙

Rivals, Thunderstom

Kasırgada uçamazsın.
Biliyorsun.
Ama nefes almak için kaçıyorsun.
Yavaşla, dur ve dön arkana,
Hep kaçtığın acıların var ya.
Şimdi hepsini sırtlanıyorsun.

Hiç düşündün mü peki?
Ya geldiysek dünyanın sonuna sonunda?
Ya boşaldıysa cehennem dokuzuncu katından?
Ya çıktıysa Altan Dolay saklandığı mağaradan?

Bazen dönemezsin istesen de arkanı,
Dilini ısırsan da tutamazsın o sırları,
Seçtirmiş çünkü çoktan dünya sana acını.

Sanıyorsun ki yolunu sen seçiyorsun.
Fakat bir şey bildiğin yok.
Hazanın ortasındasın,
Sağanak düşüyor çarpık kaldırım taşlarına,
Hazal gibi oradan oraya savruluyorsun.

Aldılar seni, yaşlı bir ağacın altından. 
Ve fırlattılar bir yalanın ortasına,
Ruhun bir yangından geriye kalan kordan.

Biliyorsun, hayat sana yalan söyledi.
Tanımıyorsun çünkü aynadaki yansımayı,
Gölgen bile bir mumun alevinde eridi.
Annenin adını fısıldadığı tek gecede terk etti.

O güçlü yakut oldu acılarla katran,
Şimdi kabullendiğin tüm yalanlara katlan.
Bak görmediğin yüzüne, anla günahını,
İçine çağır, inine davet et, konuştur şeytanını.
Hadi söyle onlara zaaflarını, göster zindanını.

Dünya çaldı senden seni.
Küçükken yuttuğun yalanlar,
Oldu uykusuz gecelerinde ninni.
Büyüttü içten içe, kafesin olan öfkeyi.
Kabullenmek istemesen bile gerçeği,
Hafızan çoktan sildi eski seni.

Şimdi bu kokusuz gül,
Hiç durmadan saplıyor tenine dikenlerini.
Doğruyu söyle, sen mi çaldın onun nefesini?
Çünkü istiyor senden hayatını geri.
Belki de geride bıraktığı kendini.

En son ne zaman hissettik çocuk gibi?
Hatırlıyor musun?
Sarmıştı o gün bizi bir ağacın gölgesi.
Oysa şimdi yetmiyor karanlığın kendisi.

Atacak mısın adımını içeri?
Artık yol yok ki.
Çünkü sakalar kasırgada gidemezler ileri.
Yüzüne vursana artık kaçtığın o gerçeği.

Gökyüzü bize cennet değil ki.
Küçükken saklandığımız bulutlar,
Şimdi içimizdeki cehennemin feneri.

Bak göğe de bırak bu geceye fısıltılarını,
Parıldıyor mu artık yıldızlar eskisi gibi?
Sevgilim, saklıyor mu ay da yaralarını?
Yoksa bir tek bize mi bu evrenin acıları?

☾

Kaçmak mı daha iyiydi bazen yoksa teslim olmak mı? Bir türlü bilemiyordum. Kazanmak zaten bir seçenek değildi, kalbim kanıyordu, yeniliyordum.

Derin bir nefes aldım. Kendime fazla geliyordum son zamanlarda, kendime yetmediğim bunca sene düşünülünce garip geliyordu bu düşünce. Yediremiyordum bazı şeyleri ama kabullenemiyordum da bir türlü, bunun hiçbir anlamı olmadığını bu dünyanın pis düzeninde.