21. Bölüm: "Bir Kasırgayı Sevmek"

85.6K 4.8K 14.7K
                                    




Merhaba!

Özleştiğimizi biliyorum, bu yüzden uzun bir bölümle dönmek istedim. Lütfen bol bol yorum ve oy bırakmayı unutmayın.

İyi okumalar!



Barcelona, Fall In Love

Chris Isaak, Wicked Games

Owsey, Thousands of Summer Twilights

Sting, Shape Of My Heart

Dolu Kadehi Ters Tut, Ol Bana Razı

Son Feci Bisiklet, Uyku
Gün nasıl biterse bitsin her gece buradayım.

PVRIS, Hallucinations (Acoustic)
Songur benim ilk aklıma geldiğinde bu şarkıyı dinliyordum. KKS'nin ilk bölümünü de bu şarkıyı dinleyerek yazmıştım, 3 sene oldu bir kere bile açıp dinlememiştim şarkıyı 3 sene içinde. Aklıma bile gelmemişti. Nedense bu bölümü bu şarkıyla yazdım. Garip hissettim.




21. Bölüm: "Bir Kasırgayı Sevmek"


"memento te hominem esse."
"sadece bir insan olduğunu hatırla."

"Bir zamanlar kurbandım. Beni kullandılar ve ben de bunu kullandım, artık kötü taraftayım. Ne olduğumu bilmeliler. Gerçekte kim olduğum önemli değil. Çok uzun zamandır değil. Soy ismimi ezberleyebilirler. İsmim umurumda bile değil."


Bu dünya hakkında bildiğim tek bir şey var,
O bu dünyanın en güzeli.
Siyah saçları hep dalgalı, sanki zamanlardan zemheri.
Dehnec gibi parıldayan o yeşil gözleri,
sanıyorum ki bir günaha çağırıyor olmalı beni.

Koşarak gidebilirim belli.
Yolda düşersem yaralarımı sarar belki.
Aşk bir lanet olmalı ki,
hiç yapmayacağım şeyler yaptırıyor bana şimdi.
Bileklerim acıyor artık tutmaktan kalemi.
yazdığım her kelime aşk mektubuna dönüşüyor sanki.

Ona sahip olmayı hayal ederken kapatıyorum gözlerimi.
Ve farklı bir dünyada açıyorum her ikisini.
Bu dünya hakkında bildiğim tek bir şey var,
O bu dünyanın en güzeli.

🪽

Bu dünya hakkında bildiğim tek bir şey var.

O bu dünyanın en güzeli.

Önümdeki beyaz sayfaya bakarken kafamın içinden geçen cümle hep aynıydı. Elimdeki kurşun kalem benden bağımsız bir şekilde hareket etmeye devam ediyordu.  Zaten kağıdın üzerindeki resmi çizmeye başladığında da benden izin almamışlardı. Çizdiğim yüze baktım. Muhtemelen elimdeki telefonu çıkarsam ve profil fotoğrafını açsam bu kadar benzerini çizemezdim. Kafamın içine kendini kazıdığını uzun zamandır farkındaydm ama en küçük detayını bile en derine işlemeyi başardığını henüz yeni fark ediyordum.

Elimdeki kurşun kalem yanağına çizdiğim yara izinde dolandığında kağıdı buruşturmak ve doğrudan karşımdaki çöp kutusuna fırlatmak istedim çünkü bunu yaptığım için utançtan ölüyordum ama aynı zamanda iki saattir buna emek veriyordum, bu yüzden öylece çöp etmeye gönlüm el vermiyordu.

KASIRGAYA KANAN SAKAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin