---
یون‌سون:
تو واقعا کیم سوکجین هستی، نیستی؟
کیم.سوکجین:
من نمیدونم تو دقیقا از کدوم کیم سوکجین حرف میزنی اما آره من کیم سوکجینم
کیم.سوکجین:
و اینکه از این مرموز بودنت دست بردار چون باعث میشه دچار حمله قلبی بشم
یون‌سون:
ولی این چطور ممکنه
یون‌سون:
فقط چطوری
یون‌سون:
حتی صدای تو و حتی مدل حرف زدنت هم مثل اونه
یون‌سون:
دقیقا شبیه اونه...
کیم.سوکجین:
شاید اون برادر گمشدمه!
کیم.سوکجین:
اما من تک بچه ام هاهاهاها
در 1:15 am دیده شد
1:21 am
کیم.سوکجین:
برای اون جوک بی مزه متاسفم
کیم.سوکجین:
ولی نمیتونه اینطور باشه. اینکه اون برادر گمشده ام باشه
کیم.سوکجین:
تو واقعا فکر میکنی پیام هات دارن به گذشته فرستاده میشن؟
یون‌سون:
من واقعا نمیدونم
1:39 am
کیم.سوکجین:
ولی من در این باره فکر کردم
کیم.سوکجین:
اولین بار که تو اینو گفتی من خیلی ترسیدم و همش به خودم میگفتم این غیرقابل باوره ولی به فکر کردن بهش ادامه دادم
کیم.سوکجین:
تو نصفه شب راجب چه چیز مسخره ای داریم حرف میزنیم ولی واقعا
کیم.سوکجین:
ولی تو کل مدرسمون کسی نیست که اسمش یو یون‌سون باشه. میدونم چون واقعا از پیدا کردنت خسته شدم.
یون‌سون:
ولی این چطور ممکنه؟
یون‌سون:
چطوره جایی که من زندگی میکردم رو جست و جو بکنی. من از سمت چپ دو تا خونه اون طرف تراز خونه شما زندگی میکردم
یون‌سون:
من منظورم اونه. کیم سوکجین. من نزدیک خونه اون زندگی میکردم
کیم.سوکجین:
منظورت نزدیک لوازم التحریره؟
یون‌سون:
آره؟؟!
یون‌سون:
تو حتی جاش رو تشخیص دادی
یون‌سون:
این احساس عجیبی داره
2:05 am
کیم.سوکجین:
ولی اونجا هیچی نیست
یون‌سون:
منظورت چیه؟
YOU ARE READING
Alterity | Kim Seokjin
Fanfiction" صبحت کردن با تو باعث می‌شد برای لحظاتی احساس زنده بودن بکنم " یون‌سون دختری که قلبش با غم و حسرت ها ته نشین شده، دوباره به همون خاطرات کوچیک و غریبانه ای که باهم داشتن فکر می‌کرد. درست همون زمان که احساس گناه با لطافت روحش را پاره پاره می‌کرد، اون...
