---
کیم‌سوکجین:
هی یون‌سون
یون‌سون:
من فکر میکردم تو امروز هم آنلاین نمیشی
یون‌سون:
راستشو بگو تو حتی چک کردی که چقدر پیام برات فرستاده بودم؟
یون‌سون:
من خوشحالم که تو اینجایی ولی...
یون‌سون:
به هرحال چطوری
کیم‌سوکجین:
خب آره چک کردم و متاسفم که دیر جواب دادم
کیم‌سوکجین:
من برای دو روز پشت سر هم خوابیدم، نمیدونم باور میکنی یا نه، پاره
کیم‌سوکجین:
حالا متوجه میشم چرا یونگی اینقدر خواب رو دوست داره
یون‌سون:
اوه
یون‌سون:
خوابیدن باعث میشه ما احساس بهتری داشته باشیم، تو حالت الان بهتره؟
کیم‌سوکجین:
نه، شاید می‌تونستم حال بهتری داشته باشم اگر هیچوقت از خواب بیدار نمی‌شدم
پیام ارسال نشد
کیم‌سوکجین:
آره ولی نمیدونم چرا هنوز احساس خستگی میکنم
کیم‌سوکجین:
من این روزها با احساس خستگی از خواب بلند میشم
یون‌سون:
لطفا به دکتر برو، جین
یون‌سون:
شاید حالت خوب نیست و سلامت نیستی
کیم‌سوکجین:
پس یونگی باید بقیه ی عمرش رو توی بیمارستان بگذرونه
کیم‌سوکجین:
من خوبم
کیم‌سوکجین:
من مطمئنم که این چیز کوچیک در نهایت از بین میره
یون‌سون:
بازهم بهتره پیش دکتر یک چکاپ ساده انجام بدی، درسته؟
یون‌سون:
لطفا جین؟
کیم‌سوکجین:
باشه
کیم‌سوکجین:
جدا از قضیه ی خواب، من حدس میزنم که یک جورایی حس مریضی دارم به خاطر همین جوابتو ندادم اون موقع
کیم‌سوکجین:
من نمی‌خوام صحبت هایی که قبلا داشتیم و رابطه رو خراب بکنم
کیم‌سوکجین:
همینطور حالت رو
کیم‌سوکجین:
من حالم خوب بود شاید حداقل باید یک پیامی بهت می‌فرستادم
کیم‌سوکجین:
نمیدونم... من فقط متاسفم
یون‌سون:
مشکلی نیست جین
YOU ARE READING
Alterity | Kim Seokjin
Fanfiction" صبحت کردن با تو باعث می‌شد برای لحظاتی احساس زنده بودن بکنم " یون‌سون دختری که قلبش با غم و حسرت ها ته نشین شده، دوباره به همون خاطرات کوچیک و غریبانه ای که باهم داشتن فکر می‌کرد. درست همون زمان که احساس گناه با لطافت روحش را پاره پاره می‌کرد، اون...
