---
2:11 am
کیم.سوکجین:
وایسا وای فایم قطع شده بود
یون‌سون:
و چی؟
کیم.سوکجین:
چی چی؟
کیم.سوکجین:
اوه
کیم.سوکجین:
چرا من باید خودمو بکشم، نمیفهمم واقعا
کیم.سوکجین:
از خنده جر خوردن*
یون‌سون:
فکر میکنی اینقدر مهمه که دربارش شوخی بکنی؟
کیم.سوکجین:
متاسفم
یون‌سون:
خب به هر حال خوشحال شدم
کیم.سوکجین:
آره
کیم.سوکجین:
تو اصلا تا به حال با جوک های من خندیدی؟
یون‌سون:
نمیدونم
کیم.سوکجین:
تو نگفتی نه
کیم.سوکجین:
این یعنی خندیدی(((؛
کیم.سوکجین:
گاهی اوقات فکر میکنم که واقعا من تنها کسی هستم که فکر میکنم بامزم
کیم.سوکجین:
درواقع من خودم به جوکای خودم میخندم
کیم.سوکجین:
بعضی اوقات جیمین هم میخنده
کیم.سوکجین:
اما درواقع واقعا کسی بهشون‌نمیخنده
یون‌سون:
من فکر میکنم جوک هات خیلی بامزن
کیم.سوکجین:
پس میخوای یکیشون رو بشنوی؟
یون‌سون:
نه
کیم.سوکجین:
)):
کیم.سوکجین:
ازت متنفرم
یون‌سون:
کیوت
کیم.سوکجین:
وایسا چی؟
کیم.سوکجین:
من؟؟
یون‌سون:
لعنت بهش واقعا ارسالش کردم
پیام ارسال نشد
یون‌سون:
نه دوستات کیوتن
کیم.سوکجین:
دختر
کیم.سوکجین:
برای چی داری دروغ میگی، دست از دروغ گفتن بردار،اوه خدای من
کیم.سوکجین:
بدون شک کیم سوکجین بهترین قیافه رو داره، راجب چی صحبت میکنی؟
یون‌سون:
پس تهیونگ چی؟
یون‌یون:
جیمین و جونگکوک چی؟
YOU ARE READING
Alterity | Kim Seokjin
Fanfiction" صبحت کردن با تو باعث می‌شد برای لحظاتی احساس زنده بودن بکنم " یون‌سون دختری که قلبش با غم و حسرت ها ته نشین شده، دوباره به همون خاطرات کوچیک و غریبانه ای که باهم داشتن فکر می‌کرد. درست همون زمان که احساس گناه با لطافت روحش را پاره پاره می‌کرد، اون...
