---
کیم‌سوکجین:
یون‌سون
کیم‌سوکجین:
برای جواب ندادن به پیام هات متاسفم
کیم‌سوکجین:
و همینطور برای نبودنم
کیم‌سوکجین:
لطفا ازم ناراحت نباش
در 12:03 am دیده شد
یون‌سون:
بچ
کیم‌سوکجین:
متاسفم):
یون‌سون:
من خیلی خوشحالم که حالت خوبه
یون‌سون:
من خیلی نگران بودم
یون‌سون:
من واقعا فکر کردم دوباره قراره بمیری
پیام ارسال نشد
یون‌سون:
و الان نمیدونم چرا دارم گریه میکنم
یون‌سون:
من خیلی خوشحالم
خوشحال که زنده ای
کیم‌سوکجین:
البته که زنده ام هاهاها
کیم‌سوکجین:
من نمی‌خواستم نگرانت بکنم، به این دلیل آنلاین نشدم
کیم‌سوکجین:
ولی به هرحال به نظر میاد بازهم نگرانت کردم
کیم‌سوکجین:
و اینکه من متاسفم
یون‌سون:
دست از متاسفم گفتن بردار لعنتی
یون‌سون:
من فقط یکم عصبانی ام اما خیلی خوشحالم و خیلی دلم برات تنگ شده بود و درکل من خیلی ترسیده بودم. من از نظر عاطفی خیلی آشفته ام
کیم‌سوکجین:
واقعا؟
کیم‌سوکجین:
منم خیلی دلم برات تنگ شده بود
یون‌سون:
پس چرا نیومده بودی؟
یون‌سون:
بجز همه ی این ها، حالت چطوره؟ حالت خوبه؟
کیم‌سوکجین:
درسته، واقعا کجا بودم
کیم‌سوکجین:
مسئله درواقع مادرمه
کیم‌سوکجین:
اون مریض شده بود و اون تنها خانواده ای هست که من دارم
کیم‌سوکجین:
سخت بود که تو این وضعیت بهش کمک بکنم یعنی درواقع سریع به بیمارستان برسونمش. خرید دارو، پرداخت صورت حساب ها و چیزهای دیگه
کیم‌سوکجین:
حالا فکر نکن که این کارها خیلی سخت بوده، حالا حال مادرم خوبه. من فقط باید تمام کارها رو خودم انجام می‌دادم و یک جورایی سرم شلوغ بود
YOU ARE READING
Alterity | Kim Seokjin
Fanfiction" صبحت کردن با تو باعث می‌شد برای لحظاتی احساس زنده بودن بکنم " یون‌سون دختری که قلبش با غم و حسرت ها ته نشین شده، دوباره به همون خاطرات کوچیک و غریبانه ای که باهم داشتن فکر می‌کرد. درست همون زمان که احساس گناه با لطافت روحش را پاره پاره می‌کرد، اون...
