---
12:00 am
یون‌سون:
هولی شت
یون‌سون:
من‌خیلی‌از‌خودم‌خجالت‌می‌کشم
کیم‌سوکجین:
حرفتو واضح بزن بچ
یون‌سون:
چطور تونستم اینکارو بکنم
یون‌سون:
فقط چطوری
یون‌سون:
من تبدیل به یک جوک توی مدرسه شدم
یون‌سون:
بیخیال، کلا زندگی من یک جوک هست
کیم‌سوکجین:
ب‌س ب‌ک‌ن
کیم‌سوکجین:
چطور بفهمم چی میگی وقتی که نگی قضیه از چه قراره
کیم‌سوکجین:
آروم باش ممه کوچولو
یون‌سون:
من- ;-;
یون‌سون:
خیلی اتفاقی به تهیونگ گفتم که امروز تاپ زیر یونیفرمش خیلی قشنگ به نظر می‌رسه
کیم‌سوکجین:
بچ چی
یون‌سون:
حالا من توی مدرسه معروف شدم و بقیه میان و باهام حرف می‌زنن
یون‌سون:
بعضیاشون میگفتن که نمی‌دونستن که من میتونم صحبت بکنم
یون‌سون:
چند نفر گفتن که دوست دارن ما قرار بزاریم باهم
یون‌سون:
اوه خدای من و اون کصخل
یون‌سون:
و اون ته‌ته خل منو توی جمع، خجالت زده کرد
یون‌سون:
نه من واقعا نمی‌خواستم اون لباس گوچی اش رو ببینم
کیم‌سوکجین:
امم دربارش مطمئنی؟؟؟
کیم‌سوکجین:
و مطمئنی که این که لباس زیر یونیفرمش رو دیدی، اشتباهی و اتفاقی ندیدی؟
یون‌سون:
اوه خفه شو
یون‌سون:
زندگیم در خطره
کیم‌سوکجین:
پاره، چرا؟ من مطمئنم که تهیونگ از وقت گذروندن با تو خوشش میاد
یون‌سون:
آره و اون به طور مطلق یک دیک احمقه
کیم‌سوکجین:
وایسا وایسا
کیم‌سوکجین:
فقط بزار چند تا اتفاق ناگهانی و مزخرف رو توی ذهنم خلاصه و تحلیل کنم
کیم‌سوکجین:
بچ تو اونو ته‌ته صدا کردی. تو همین الانشم داری اونو با اسم مستعارش صدا می‌زنی و میگی که اون یه دیک احمقه
YOU ARE READING
Alterity | Kim Seokjin
Fanfiction" صبحت کردن با تو باعث می‌شد برای لحظاتی احساس زنده بودن بکنم " یون‌سون دختری که قلبش با غم و حسرت ها ته نشین شده، دوباره به همون خاطرات کوچیک و غریبانه ای که باهم داشتن فکر می‌کرد. درست همون زمان که احساس گناه با لطافت روحش را پاره پاره می‌کرد، اون...
