تمنيتها كثيرا ♡ ازمه فرح♡

الفصل الواحد والعشرون

الفصل واحد والعشرون من روايه تمنيتها كثيرا بقلمى جنه الامل امل عبد القادر
****
اليوم الأخير قبل يوم الزفاف انطلق هاتف كمال معلنا وصول مكالمه
انتفض كمال من فراشه فازعا واستيقظت هيام
قائله فى قلق عارم
فى إيه ومين بيتصل ع الصبح كدا
كمال : الو مين
اتاه صوت مراد عبر إسلاك الهاتف عاليا :
انت فين يا كمال نايم والدنيا مقلوبة احمد اتنقل المستشفى
اتسعت عين كمال: ايه مستشفى وليه ايه حصل
  مراد: لسه هتسال يلا على هناك وانا هحصلك
هيام :فى آيه
كمال :أحمد فى المستشفى ومش عارف ماله
هيام:  طب استنى اغير هدومى واجى معاك
راتهم أمنيه على هذه الحاله:
فى ايه مالكم رايحن فين ع الصبح كدا
كمال :عمك احمد تعب شويه ونقولو للمستشفى
أمنيه: طب ثوانى هغير هدومى واجى معاكم زمان فرح حالتها صعبة
كمال :مش هينفع نستنى اكتر من كدا ابقى تعالى ورانا مستشفى (............)
*********
داخل المشفى عائشة تحتتضن ابنتها المنهارة وعلاء وعمر  خارج غرفة العناية منتظرين خروج الطبيب ليطمئنهم أتى كمال مسرعا :فى ايه ياجماعه حصل ايه
علاء غاضبا: بتسالنا احنا روح اسال ابنك ولا تكون عارف من الأساس
صاحت عائشة فيه: علاء إزاى تكلم الحاج كمال كدا
علاء :يا ماما انا. .....
قاطعته عائشة :
ولا كلمه خد أختك وخليها تقعد
اخذ علاء فرح وابتعد عنهم
عائشة: شوفتى يا هيام ابنك عمل آيه
هيام :فى ايه ياعائشه افهم  حصل ايه وكريم عمل ايه زعل فرح ضايقها مثلا
كمال :لو سمحتى يا عائشة وبهدوء فهمينى براحة
عائشة :ابنك المحترم سافر برا مصر وقال لفرح مبروك عليكى الفرح أحضريه لوحدك
كمال وكأنه قد صعق :آيه سافر طب ازاى وليه والفرح احكيلى بالحرف الواحد
قصت عليهم عائشه كل حديث كريم حتى سقوط احمد مغشيا عليه
هيام :معقولة ابنى انا يعمل كدا ازاى
كمال :مش قادر أصدق يعنى ولا حتى أبوه وامه فكر فيهم كان بينتقم وبس من الغلبانه دى وعملت آيه لكل ده
عائشة :مستغرب لية يا كمال وهو احمد عمل ايه فى حنان قلبت حياتنا كلها وخسرنا كل حاجه ولا ايه يا هيام ابنك طالع ليها اهو
هيام :انا مش هلومك يا عائشه اى حاجه هتقوليها معاك حق فيها
بكت عائشة بحرقه فهمى تعلم ان ماقالته قد جرح هيام جرح بالغ
كمال: مش وقته الكلام ده نطمن على أحمد الاول
خرج الطبيب المعالج جرى الجميع للاطمئنان على أحمد الراقد بداخل الغرفه
علاء: بابا عامل ايه يادكتور
فرح :عاوزه أشوفه لو سمحت
كمال: طمنا دكتور لو سمحت
الطبيب : اهدو لو سمحتو الأستاذ أحمد بخير الحمد لله هو أتعرض لصغط عصبى مش اكتر
كمال :يعنى يقدر يروح البيت معنا
الطبيب: أيوه بس كمان كام ساعه نكون اطمنا عليه  ودلوقتى بعد ساعه تقدرو وتدخلو له بس من غير كلام كتير ولا انفعالات تمام وتركهم وغادر
عائشة: علاء  خد اختك وعمر وروحو
فرح :بتقولى ايه ياماما انا مش همشى من هنا غير وهو معايا
عمر: وانا كمان مش همشى من هنا
علاء: اسمعى الكلام يا فرح انتى كمان هتقعى من كتر تعبك
فرح :مش همشى يعنى مش همشى
كمال لتهدئه الأمور :
خلاص يا علاء انا هجزلها اوضه هنا جنبه هى وعائشة لحد ما يخرج بالسلامة
وانت روح البيت هاتلهم حاجتهم وخد عمر معاك
عمر :لا هستنى معاهم
هيام : عمر يا حبيى روح نام ساعه وتعالا يكون بابا فاق يلا ماشى
هز عمر رأسه بالموافقة
خرج علاء وعمر وأثناء خروجهم تقابل علاء ب امنيه فاشاح بوجه بعيدا حتى نادت عليه هى :
بشمهندس علاء خير فى ايه عمى احمد ماله سلامته
علاء بتهكم :يعنى مش عارفه اخوكى عمل ايه ومش بعيد تكونى متفقة معاه على كدا
أمنية ف استغراب: اتفاق ايه واخويا عمل اية بتتكلم كدا ليه انت انا غلطانه انى سألتك اصلا وتركته وركدت بداخل  المشفى
عمر: ايه ياعم حد يزعل القمر ده
علاء: اتلهى احنا فى ايه  ولا ايه
*************
وصلت امنيه وجدت الجميع فى حاله يرثى لها توجهت ناحيه فرح
قلبى عندك يا حببتى خير متقلقيش هيقوم بالسلامة هزت فرح رأسها غير قادرة على الحديث
امنيه هامسه لهيام :هو ايه ال حصل يا ماما
هيام :مصيبه كبيرة اوى يا امنيه
امنيه: سترك يارب مصيبه ايه حتى علاء قابلته برا لسه بسأله هب فيا وقال يعنى مش عارفه اخوكى  عمل ايه هيام :معلش اعزريه اخوكى الغبى المتخلف سافر برا مصر
شهقت امنيه: ايه يالهوى والفرح ال بكرا ويعمل كدا ليه هيام: قال اية فرح مره علت صوتها عليه وسط أصحابه وبعدها  لما رفصت اول مره قرر ينتقم حتى أبوه وامه.دخلهم لعبته الزباله.دى
امنيه: حبيبيتى يافرح ربنا معها ويسامحك يا كريم قاطعها صوت هاتف هيام فابتعدت قليلا وبعد انتهاء مكالمه  أمنية عاوزاكى تروحى أدهم على وصول
امنيه: حاضر يا ماما هسلم ع فرح وامشى
توجهت أمنية لفرح الجالسه بين حضن امها فى حالة تشبه الانهيار
أمنية :فرح انا همشى دلوقتى بس هجيلك تانى أجمدى كدا عمى بخير اطمنى
قالت فرح بصوت يكاد يسمع: شكرا يا أمنية
رحلت أمنية وقد مرت الساعه ودخل الجميع للاطمئنان على احمد
فرح :سلامتك يا بابا كدا تخضنا عليك
عائشة :الف سلامه عليك انت زى الفل الحمد لله
أحمد بصوت واهن الله  يسلمكم
كمال :مش عارف اقولك ايه يا احمد واى كلام هيتقال ملوش معنى
احمد :متقولش ياكمال قدر ولطف والحمد لله لسه ع البر كمال :ايوه يا احمد طب والفرح ال بكرا الناس هتقول ايه فرح فى غضب :ناس مين يا كمال بيه ال بتكلم عنهم أسأل ابنك
كمال :رجعتى تقول ياكمال بيه ماشى بس لازم تعرفى ان موجوع عليكى زى بنتى واكتر
احمد :فرح كمال ملوش ذنب تصبى غضبك عليه
فرح :انا اسفه مقصدتش اتكلم كدا غصب عنى انا ميهمنيش اى حاجه غير صحتك انت يا بابا ولا فرح ولاغيره
فتح الباب ودخل مراد :
ها يابطل عامل ايه
احمد: انت عرفت ازاى ولا مفيش حاجة تخفى عليك
مراد :هههه عيب عليك دا انا مراد عبد الحكيم
توجه ناحية عائشة وهيام ازيك يا عائشة والتؤام بتاعك كمان هنا عامله أيه  يا هيام عاش من شافكم والاموره دى فرح طبعا
فرح : ايوه انا فرح
مراد : قمر يا خواتى جوزهالى يا احمد ولك الأجر والثواب ههههههه
كمال : ياراجل ياعجوز هههههه
هيام :لسه زى ما انت يا مراد متغيرتش
عائشة : معاكى حق والله ايه يامراد مبتكبرش أبدا
مراد: واكبر ليه انا خليكم ف اجوازكم ال سكنو المستشفى بدرى ولا آيه يا ابو حميد
احمد :اهمد مش قادر اضحك
فرح وقد استغربت كلمه التوأم تلك فمالت على امها هامسه
مين ده  ياماما وبيقول عليكى وطنط تؤام ليه
عائشة :  دا صاحب عمك كمال وا بوكى من زمان
مراد : معلش يا جماعة انا عاوز احمد وكمال ف كلمتين لوحدنا
نظر كمال ال احمد ف قلق وأشار ال عائشة بالخروج مع هيام وفرح
وما ان خرجو حتى تحدث مراد
مراد :عندى خبر مش حلو احمد انت بالذات تهدى مش عاوز انفعالات
احمد :مراد انجز وهات م.الاخر انا مش ناقص
مراد :ماشى رفعت الشناوى وصل مصر امبارح
كمال :آيه  مقبضتوش عليه لية
مراد : نقبض عليه ازاى وليه مفيش تهم ثابتة عليه وخلص كل المشاكل عن طريق فريق المحاماه بتاعه ال هنا
كمال:وحنان اكيد معاه
مراد : ايوه معاه بس حاليا اسمها هند على فكره هى مراته دلوقتى ثم نظر ال أحمد قائلا :
احمد كدا الفرح لازم يتم وف معاده
احمد :انت مجنون ولا آيه  مش شايف ابن كمال عمل إيه فينا فرح ايه ال لازم يتعمل من غير العريس
هنا انطلق هاتف كمال  وما ان رآى  من المتصل حتى لمعت عيناه انا عندى الحل يا أحمد ولازم توافق عليه
*******
داخل منزل كمال نرمين وأمنية جالساتان
نرمين: والله الود كريم ده طلع شاطر
أمنية :شاطر عشان طلع عيل شاطر عشان ضحك ع بنات الناس شاطر عشان صغر ابوه وامه انتى ايه مش بتحسى همت نرمين بالرد عليها لكنها فوجئت بجرس الباب فقالت
مش هرد عليكى دلوقتى ليكون بابا ماما
روحة افتحى ذهبت أمنية وفتحت الباب وتفاجات بالقادم ونطقت بفرحة عارمه
ادهم حبيبى حمدالله ع السلامه
احتضناها الشاب قائلا :
امنيتى الغالية وحشتيني يابت
امنيه :وانت كمان ياحبيبي
جرت اليه نرمين: ادهوم حبيبي حمدالله على السلامه
ادهم: وانتى  كمان يا نيرمو  وحشتونى اوى اوى
نرمين : كدا كل ده غياب
أدهم: غضب عنى يابنات والله الشغل الحاج كمال مش راحم نفسه ولا رحمنى اومال هما فين وبعدين مش عندنا فرح مش اى شايف اى مظاهر للسعادة يعنى
نرمين ساخره :فرح ايه  ما خلاص جيم اوفر
أمنيه غاضبة: نرمين مش كدا مالك خلى عندك إحساس
أدهم :اهدو بس وفهمونى فى ايه
نرمين: أمنيه بقا  تفهمك عندى معاد مع أصحابى سلام التفت الى أمنيه قائلا :فى ايه ياحبيبتى
أمنية :اخوك يا ادهم اخوك المحترم يعد ما خطب البنت وكل حاجة تمت وخلاص الفرح بكرا يسافر ويسيب البلد قال ايه كأن بيتقم منها عشان كذا خلاف حصل بينهم
أدهم فى تعجب  :ايه ايه لعب العيال ده ما يمكن ده مش السبب الحقيقى ويكون سمع عنها حاجه مثلا
قالت أمنية  فى غضب:
لا يا أدهم فرح دى بنوته جميلة اوى وحد محترم فعلا واهلها ناس محترمة
ارتسمت على ملامحه ابتسامة خفيفه قائلا فى حنان اسمها فرح
أمنية :ايوه وابوها المسكين ف المستشفى وابوك ايه مقهور عليه
ادهم :هو ابوها مين حد من ال نعرفهم
أمنية :أبوها ييقى أستاذ احمد يشتغل ف الشركة مسؤول عن مواقع الشغل معتقدش انك تعرفه انت مسافر بقالك كتير
ادهم: ناس طبيبن يعنى يا أمنية
امنيه :اوى يا ادهم اوى واخوك الغبى ده ضيع فرحتهم الله يسامحه
أدهم : حاجه تزعل فعلا طب الصورة ايه دلوقتى
انا هقولك يا أدهم
هنا  صدح صوت كمال قائلا:
حمدالله السلامه
هيام :حبيبى يا ادهم وحشتني
احتضن ادهم امه وأبيه فهو فى شوق لهم وحشتوتى والله
هيام :وانت كمان يا حبيبى فرحتنى برجوعك يا قلب امك انت ثم بكت بشده
أدهم : اهدى يا ماما عشان خاطرى مش كدا كل مشكلة وليها حل
هيام : انت عرفت اخوك عمل آيه
ادهم:   ايوه وامنية حكتلى ع ال حصل كله
الموفق ازاى دلوقتى يا بابا
كمال :هيام خودى أمنية جو شويه
أمنية :هو فى ايه ياماما حصل جديد
هيام: هقولك جوا
واخذت ابنتها للداخل
كمال: أدهم عاوز اتكلم معاك شوية
أدهم : اتفضل  يا بابا انا سمعك
كمال: شوفت ال اخوك عمله فينا وف الناس الطيبة دى وكل ده عشان آيه كلام فارغ
ادهم: مش احسن نسمع منه الاول ونعرف اتصرف كدا ليه طبعا انا مش معاه ولا هبرر غلطته دى بس لازم نسمع منه
كمال :نسمع منه أيه اى ان كان عمل كدا ليه كان يطلع راجل  ويجى يقف قدامى ويقول سبب تصرفه ده ايه
اخوك صغرنى يا ادهم وخلانى انا وامك مش قادرين نبص فى عين الناس
ادهم :بعد الشر عنك يا بابا حضرتك طول عمرك كبير وتفضل كدا
كمال :احنا ف كارثة يا ادهم وحلها ف أديك انت
قطب ادهم حاجبيه: ايدى انا ازاى مش فاهم
تردد كمال ولكنه استجمع شجاعته قائلا :
انت يا ادهم اتجوز فرح وكل حاجة تمشى زى ماهى
أدهم: نعم ازاى يايابا يعنى أجى احضر فرح اخويا أقوم اتجوز مكانه لية يعنى ياما من افراح متمتش نقدر نقول ان الفرح اتاجل مثلا
كمال :وسمعه البنت ال ع كف عفريت دى الناس هتقول ايه واحمد ذنبه آبه يتكسر فرحته
ادهم :أنا فاهم كل ده بس كدا بنصلح الغلط بغلط اكبر يا بابا  مقدرش اعمل ده انا اسف
كمال وقد تهاوى على مقعد قائلا فى صوت واهن ضعيف ماشى سيبنى لوحدى اندهلى امك
أسرع إليه ادهم :مالك يابابا شكلك تعبان اوى اجبلك دكتور احسن
كمال: ملوش لازمه وهيكون  مالى معرفتش اربى اولادى واحد طلع عيل وملوش كلمة  والثانى الكبير ال كنت فاكره سندى وعكازى مش قادر يقدر حجم المشكله وطالب مساعدته وهو رافض يقف جنبى تقدر تقولى لو كانت أمنية مكان فرح كنت عملت ايه حط نفسك مكان اخوها وانت هتشوف كويس حجم الازمه بس اقول ايه كانت فاكر انى ربيت رجاله
ادهم مقبلا راس أبيه :متقولش كدا يا بابا انا تحت امرك وال انت عاوزه هيتفذ
انا موافق ع الجوازه دى

اتمنى الفصل يعجبكم
#تمنيتها_كثيرا
أمل عبد القادر
جنه الأمل