تمنيتها كثيرا ♡ ازمه فرح♡

الفصل الثانى والثلاثون

الفصل الثانى و الثلاثين .... تمنيتها كثيرا بقلمى جنه الأمل أمل عبد القادر
*******
دخل علاء لوالده
حضرتك عاوزنى يا بابا
احمد: ايوه يا علاء تعالى عاوزك فى كلمتين
علاء :تحت أمرك خير
احمد: هو سؤال واحد وعايز اجابه محدده وصريحة
علاء :دايما انا صريح معاك يا بابا !!
احمد: أمنيه بنت كمال
علاء فى ارتباك: مالها؟
احمد: بتراقبها ليه يا علاء او هبسط الموضوع شويه واقول متابع خط سيرها ليه
علاء: هو حضرتك عرفت ازاى؟
احمد : افهم من كلامك انك فعلا بتراقبها
علاء: ايوه بس مش زى ما حضرتك فاهم
احمد بهدوووؤ شديد : فهمنى
قص عليه علاء كل ما حدث فى بيت وفاء ومعرفه أمنية عن رسالة رحاب
احمد: يعنى دلوقتى هى  عارفة كل شىء وموقفك اتوضح ادامها .
علاء: ايوه بس ....
احمد: بس ايه
علاء: من وقتها متجهلانى جدا حتى ماما وفاء لما بتروح عندها مش بتفتح معها اى كلام ولو صدف ولقتنى هناك كانى مش موجود
احمد: انت كنت متوقع حاجه معينه منها؟
علاء: كنت فاكر لما  هتعرف الحقيقة وتفهم انى مليش ذنب هتعاملنى ع الاساس ده او انها هتغير أسلوبها معايا
احمد: وفارق معاك معاملتها ليك او لا يا علاء؟

علاء: بابا حضرتك تقصد ايه بالكلام ده ؟
احمد :شوف يا علاء انت عملت ال عليك ووضحت ليها يبقى خلاص دورك انتهى هى بقا تقرر تعاملك ازاى دا يخصها
وبعدين انت مردتش على سؤالى بتراقبها ليه
علاء : مش مراقبه يا بابا دى اطمئنان عليها بس لانها متلخبطه مش اكتر و.....
قاطعه احمد قائلا :
من غير كلام انا فاهم وحاسس بيك بس صدقنى مش وقته هى حاليا متلخبطه زى ما بتقول اديها وقت
علاء : بابا حضرتك فاهم غلط ا انا بس حاسس بالذنب ومش عارف اتخلص من الإحساس ده
احمد : فاهم وعارف انت كنت متخيل بتفهم أمنية للموضوع   هيخلى احساسك بالذنب يقل وفى نفس الوقت وال انت مش واخد بالك منه جواك حاجه من ناحيتها لكن رحاب واقفه بينكم
اصابه الزهول من حديث والده غير قادر على التفوه باى كلمه
أحمد: ادى لنفسك فرصه وليها هى كمان عشان تفهم حقيقه مشاعرك فاهم كلامى يا علاء
هز علاء رأسه فى ايجاب وعقله غارق فى تفكيره
هل حقا يحبها ام يريد فقط التخلص من ذنبه تجاه حبيبته الراحلة
*************
طلقنى يا ادهم
نطقت بهذه الكلمات فى حاله من الاوعى غير مصدقه ما قال لها وكيف يتهمها باتهام مثل هذا
كررت تلك الكلمات فى زهول
أدهم: فرح انا اسف والله اسف بس اسمعينى
فرح :مش هسمع حاجه غير انك تطلقنى وحالا وعايزنى عاوزة اسمع ايه
تعرفنى انت من امتى ولا تعرفنى اصلا عشان تظن فيا الظن ده
لاااا ثوانى لما بعتلى السواق النهاردة كان اهتمام منك ولا بتراقبنى
ادهم :لا يافرح مش براقبك وال قولته من شوية ده كان غلط انا عارف اعصابى فلتت مش اكتر ومش عارف ليه من فضلك اعتبريه غلطة او زله لسان
فرح : زله لسان انت مش عارف انت قولت ايه وببساطه  اسامحك  اسمع منك تبرير كمان طبعا وليه لا ما انت صاحب فضل علينا صح
ادهم:لا يافرح مش كدا ومش هتقدرى تفهمينى وانتى عصبيه كدا
رفعت راسها فى شموخ قائله :
انا قرار الطلاق واخده من فتره  ومش هغير قرارى خصوصا دلوقتى
بكرا الصبح هرجع بيت اهلى وورقتى قبل منى
*******
داخل منزل ياسمين
تنظم غرفتها الجديدة وقع امام عيناها البوم صور قديم لها
و لأصدقائها  (فرح ونيره )
تطلعت الى الصور وهى تضحك وتمتم
كنا مجانين اووى
=ولسه
رفعت نظرها فوجدت أبيها
ياسمين :كدا يا بابا انا  واصحابى مجانين.
ملاك: جدا بس الجنان مش حاجه وحشة ورينى بقا صورك وانتى صغيرة
ياسمين :اتفضل دى انا وفرح ونيره ايام المدرسة والكلية