تمنيتها كثيرا ♡ ازمه فرح♡

الفصل الخمسين والاخير

.الفصل الخمسين......والأخير
. تمنيتها كثيرآ بقلمى امل عبد القادر جنه الامل
**********
دخلت ليلى منزل ابيها احمد لاول مره تشعر برهبه
لتطمئنها فرح قائله:
انا كنت زيك كدا اول ماجيت هنا بعد الحادثه زى ما اكون بشوف البيت ده لاول مره
اجبتها ليلى بحيره:
عارفه انا لسه مش مصدقه ان كل ده حقيقى

ياتيها صوت احمد من خلفها يقول:
ولا انا مصدق ان بنتى بعد كل السنين دى ترجع تانى لحضنى ونظر ال فرح واستكمل
وبنتى التانيه كمان فى حضنى باردو الحمد لله

عائشه  وهى تبكى:

احمد عاوزين نعمل عمره احنا والبنات

احمد: اكيد بس الاستاذ عبد الرحيم يخلص الورق الرسمى بالاسماء الجديده ونسافر كلنا

فرح: الله انا نفسى من زمان اوى اعمل ده

علاء بصوت مازح:
ياااه والله ياواد ياعلاء بقا ليك اختين زى القمر وتعيش سلطان زمانك

نظر اليه اخيه الاصغر عمر وقال موجهه الحديث لابيه:
بابا والنبى قولى دى مش الكاميرا الخفيه صح

ضحك احمد كثيرا قائلاً:
ايه يا عم عمر.مش مصدق ليه؟

عمر:دا فيلم عربى لااا دا هندى معقوله بقا المزه الحلوه دى تبقى اختى قال ونا ال كنت هكرش عليها واحنا فى المستشفى

علاء:حتى انت يامفعوص تعرف تكرش ماتخليك فى الثانويه العامه بتاعتك دى

عمر بغضب: ايه ياعم ما انت كمان بتكرش ونا ساكت

علاء: وبعدين معاك اتلم

احمد لينهى حديثهما:
بس خلاص ايه مفيش احترام ليا عمر انت فعلا لازم تزاكر خلاص امتحانتك على الابواب

عمر: امتحانات ايه يا حاج هو حد عارف الوزير ناوى يعمل فينا ايه ان كان  علينا  احنا  مش عايزين نمتحن من أصله

احمد: مفيش فايده جيل مايعلم بيكم الا ربنا

عمر: اى خدمه ياحاج هروح بقا العب... اقصد ازاكر
ونظر الى ليلى ليكمل
اوعى ياقمر اصح الصبح الاقيكى كنتى حلم اموووت فيها

ليلى: بعد الشر اطمن انا قاعده على قلبك

التفت احمد الى عائشه قائلاً:
خدى بناتك ويلا عشان ترتاحو شويه

عائشه بارتباك:
كنت عايزه اقولك حاجه كدا

ابتسم احمد بهدوء وقال:
عارف عايزه ايه

اتسعت عيناها لتقول وعرفت ازاى بقا:

قال:
عشان انتى مش مراتى وبس انتى عشره عمرى وبنتى الكبيره قبل العيال دى ما تيجى اصلا وابص بس فى عينك اعرف عاوزه ايه وبالاماره ياستى
انتى عاوزه النهارده تنامى فى حضن بناتك صح