تمنيتها كثيرا ♡ ازمه فرح♡

الفصل العاشر

الفصل العاشر  من روايه #تمنيتها_كثيرا  بقلمى #جنه_الامل
**********
غادر كريم المول برفقة أصدقائه وهو ف حالة غضب شديد وعقله لا يهدئ كيف سيرد اليها اهانتها
نيره :تفتكرى هيعمل ايه
فرح: يعمل ال يعمله ايه هيحصل هيطردنى من الشركة عادى البلد مليانه شركات ، انا بس بفكر فى بابا انه ممكن يعمل شئ يضايقه
نيره: طب ما تحكى لعم  احمد على طول
فرح :لا يا نيره مش هحكى مع انى عمرى ما خبيت حاجه على بابا بس ال حصل مش مستاهل وبعدين بابا ممكن يروح للحاج كمال ابو كريم وهما أصحاب مش عاوزه اعمل بينهم مشكله
نيره: خلاص لقتها انتى تروحى لأبوه بكرا وتعرفيه ال حصل
فرح ههههه: يعنى هشتكيه لولى امره يا بنتى بقولك إيه دماغك يلا نكمل نشوف هنجيب ايه عشان علاء لو جه واحنا لسه مخلصناش هتبقى ليله زى الفل وباينه من أولها اهى
نيره: عندك حق يلا بس بقولك انتى مش هتقولى ل علاء كمان
فرح: انتى مجنونه ولا ايه انا كنت حاطه ايدى على قلبى ل علاء يجى وكريم واقف ساعتها الموضوع كان هيكبر اوى ،اوعى تجيبى سيره قدامه فاهمة
نيره: فاهمه ياختى يلا
*******************
فى هذه الأثناء كريم فى مكانه المفضل وهو عوامه على شاطئ النيل
قال أحد أصدقائه اهدى بقا يا كريم محصلش حاجة
كريم بغضب شديد مش عاوز اسمع اى كلمه فاهمين  ودخل الى التراس
فصاح الآخر :هو ماله ده
=هيكون ماله ازاى بقا حته بت زى دى تعامل كريم باشا بالشكل ده بقولك ايه اتصل على حامد شوفه فين يجى هيهديه
دقائق معدودة ووصل حامد قائلا لأصدقاءه فيه ايه مالكم
وكريم فين
=جوا فى التراس وايه بيطلع نار
حامد: حصل اية لكل ده
= احنا روحنا الكافيه ال بنقعد فيه شوية دخلو بنتين قام كريم راح ناحيتهم واتكلم مع واحده فيهم البنت صوتها علي وكلمته بطريقة وحشة اوى من ساعتها وهو فى الحالة دى
حامد :بنت مين دى
= مش عارفين بس هو كان بيقولها انا مديرك يا انسه
حامد : معقوله تكون هى
= هى مين
حامد: ولا حد بقولكم ايه اتكلو انتو على الله دلوقتى وانا هقعد معاه
رحلو جميعا  ودخل حامد لكريم فوجده على نفس حالته
حامد :فى إيه يا كريم حصل ومن البت دى
كريم :بنت ال.... بتقولى انا وانت مالك ومدير على نفسك وحياه امى لوريها واعرفها مقامها
حامد :اوعى تكون دى فرح
كريم :ايوه هى خلت منظرى زباله وكأنى كنت بشحت منها وقدام اصحابى كمان ، اسمع يا حامد عاوزك تعرفلى كل حاجه عنها فاهم
حامد: جرالك ايه يا كريم ماهى موظفه عندك وليها ملف
كريم بنفاذ صبر :ملفها ايه انت كمان  هتلاقى فيه معلومات عامة  ومش ده ال أنا عاوز اعرفه،، اسمع كلم إسماعيل هو ظابط هيعرف يتحرى عنها كويس
حامد :ماشى بس فهمنى ناوى على ايه
كريم :مش وقته سبنى لوحدى وخلى العيال ال برة دى تمشى مش طايق حد
حامد: 'مشتهم اصلا
كريم كويس :عاوز ابقى لوحدى
رحل حامد وبقى كريم على غضبه محدثا نفسه
والله لاوريكى هخليكى وسط الناس دى كلها متعرفيش تبصى فى عين حد بس اصبرى
***************
فى صباح اليوم التالى  ذهبت فرح الى عملها كالمعتاد والتقت بنهى
فرح :خير يا نهى جايه بدرى النهاردة ليه ؟
نهى: اصل مفيش مدرسه والعيال إجازة
هزت فرح راسها متفهمه  .
نهى :مالك يا فرح هادية ليه كدا
فرح :بصراحة شكلى كدا يا نونو مش هكمل هنا
نهى: يالهوى ليه ايه حصل
فرح هحكيلك: قصت لها فرح ما حدث وما ان انتهت حتى قالت نهى :طب انتى يا فرح قولتى كدا ليه ماكنتى رديتى على كلامه وخلاص
فرح: لا يا نهى حدود تعامله معايا جوا الشركة دى وبس وسؤاله كان مستفز اوى هو ايه  بتعملى ايه هنا هو ماله وبصراحة اكبر مش عاوزه يتعامل معايا من الأساس مش برتاح لكلامه ولا لنظراته، حبيت اعرفه كدا عشان يفهم أساس تعاملنا على أية
نهى: طب تفتكرى رد فعله هيكون ايه
فرح :مش عارفة ومش خايفة ولا شاغله بالى
نهى :اقولك سيبها على الله  الى عاوزة ربنا هيكون يلا نكمل الشغل
**************
طرق حامد باب مكتب كريم 
كريم :جبت كل حاجه عنها
حامد :ايوه فى الظرف ده إسماعيل عمل مجهود جبار
كريم: و ماله اديله الى يطلبه
حامد :ما تفهمنى يابنى فى ايه فى  دماغك
ضحك كريم بسخريه :كل خير والله
حامد :ماشى انا هروح المكتب
كريم: تمام بس بقولك لو لقتها هناك ولا تبين حاجه خالص فاهم
.زفر حامد :اوكى سلام
*****************
بعد مرور شهرين
نهى: بقولك ايه يا  فرح ينفع تاخدى الأوراق دى تمضيها من كريم  بيه احسن انا مستعجلة اوى وطارق واقف تحت مع أمير هنوديه للدكتور
فرح: هاتى ولا يهمك انا هروح
نهى: فرح لو مضايقه بلاش
فرح: انا موظفة هنا وبعدين معملتش حاجه عشان اهرب منها واديكى شايفة ،شهرين اهو عدوا على الموضوع ده وطول المده دى، وهو يتعامل معايا على أساس معين وهو ده ال كنت  عاوزة يبقى خلاص عادى هاتى الورق ده وروحى عشان ابنك يلا
********************
فى مكتب كريم دخلت فرح ومعها الأوراق
فرح: استاذ كريم كنت عاوزة امضه حضرتك على الأوراق دى
كريم :هاتى تطلع فى الاوراق ثم نظر اليها قائلا ازيك يا انسة فرح اظن هنا فى الشركة اسأل عادى
فرح: انا بخير الحمد لله
كريم: طب ينفع أسأل سؤال
فرح: لو سؤال فى إطار الشغل مفيش مانع
كريم : الحقيقة مش فى الشغل بس فعلا محتاج رد
كان كريم يتحدث بأدب شديد مما اجبر فرح على الرد قائلة
اتفضل أسأل
كريم : بعد الحوار ال حصل فى المول  كنت متوقعة هتصرف ازاى فرح: يعنى كنت هتعمل ايه هتفصلنى مثلا
كريم وهو ينظر فى عينيها بثقة : وياترى هفصلك من شركتى ولا من قلبى !
اتسعت عينها غضبا قائلة نعم !!!!!!بتقول آيه انت
كريم وقد رفع يديه فى استسلام قائلا بقليل من المرح
انا بس بهزر معاكى ومش قاصدى حاجه، شوفى يا فرح لو كلامى معاكى المرة ال فاتت ضايقك فانا ياستى بعتذر يا ترى تقبلى اعتذارى
لحظات الصمت تمر كدهر فرح حسمت امرها وهزت رأسها  قائله : حصل خير استاذ كريم
كريم : متشكر على سماحة نفسك  دى اوى يا فرح
فرح: الشكر لله وحده بعد اذنك عندى شغل
كريم: اتفضلى أثناء خروجها دخل حامد فافسح لها المجال لتخرج وتوجه ناحية كريم
حامد :هو آيه الحوار
كريم: هيكون ايه موقف حصل وعدى انسى بقا
حامد بذهول : انسى ايه دا انت كنت عامل زى العاصفة يومها وعمال تهدد كان فضلك شويه وتتطلع على بيتها تقتلها،، و غمز له  قائلا :حاسس كدا انك عملت زى المثل ال قال تيجى تصيده يصيدك
كريم :وبعدين معاك خلصنا مش عاوز كلام ف الموضوع ده تانى فاهم
********************
دخل كريم مكتب ابيه فوجد أحمد وكمال مجتمعين
كريم: مساء الخير يا جماعة
كمال:مساء النور ياكريم تعالا
كريم: ازى حضرتك استاز أحمد
أحمد : الحمد لله يابنى بخير
كريم :الحقيقة انا كنت اصلا جاى لحضرتك الموقع
أحمد :خير فيه اى مشكلة ف الشغل
كريم: لا ابدا دا موضوع تانى خالص ونظر الى أبيه فى قلق الحقيقة يعني بعد اذن بابا كنت عاوز اطلب من حضرتك طلب
استغرب كمال وأحمد
وقال كمال : طلب ايه ده
كريم : انا طالب ايد الآنسة فرح
***************
بقلمى #جنه_الامل  #امل_عبد_القادر
يارب الفصل يعجبكم يا بنات ولو فيه توقعات ليكم فرحونى بقا💙
#تمنيتها_كثيرا