الفصل التاسع والعشرون

763 35 1
                                    

التاسع والعشرين من  روايه تمنيتها كثيرا
بقلمى جنه الامل (امل عبد القادر 
********************
فإذا بأحد الأيام تستقبل هيام مفاجأة ستغير مجرى الأمور اذ دق باب منزلها ففتحت وما ان رأيت من القادم حتى حجظت عيناها من الدهشة قائلة فى ذهوول:
حنااان !!!!
تقدمت حنان إلى الداخل قائلة :
ازيك يا هيام مالك مصدومه كدا ليه زياره غير متوقعه صح؟
استجمعت هيام شجاعتها وقالت فى تماسك :
ايه الى جابك  هنا وازاى قدرتى اصلا
حنان : عندى كلمتين لازم تسمعيهم ثم  ادارت عيناها الى المنزل كاملا والتفت ال هيام قائلة :
بيتك حلو اوى طول عمرك ذوقك جميل
هيام في سخرية:
وييتك انتي كمان  كان جميل قبل ما تهديه على دماغك و دماغنا كلنا
حنان:  كان غصب عنى يا هيام حاولى تفهمى بقا
غضبت هيام وبان غضبها واضحا على صوتها حين قالت:
هو ايه ده الى غصب عنك فوقى بقا من الكدبه دى انتى عملتى كل حاجه بإرادتك دوستى ع الكل عاوزه ايه دلوقتى   كمال لو جه مش هيحصل طيب فالاحسن تقولى جايه ليه انطقى
حنان :رفعت يا هيام
هيام : اااه رفعت جوزك صح ايه  ضربك  ولا معذبك ولا معيشك فى ضنك ولا يكون مانع عنك المصروف

كانت هيام تتكدث بسخريه لاذعة مما اجبر حنان على الغضب فقالت:
كفاية بقا كفايه ليه مش قادرة تحسى بيا اوعى تكونى فاكره كنت عايشه معاه فى هنا  وسعاده اه صحيح عملت فلوس وبيزنس كتير بس كنت عايش معاه فى تهديد عارفه يعني ايه تعيشى طول الوقت خايفة يكون بكرا اخر يوم فى حياتك فاكره ان خدنى معاه وسافر  عشان بيحبنى مثلا   لا عمل كدا عشان انتقامه عشان أفضل طول الوقت قصاده يراقب فيا ويلاقى حد يمارس عليه كل عقده

هيام: انتى الى اختارتى  طريقك مش دا الراجل ال بعتى الكل عشانه مش دا الراجل ال بعتى نفسك ليه وهديتى كل حياتنا عشانه
حنان :متبقيش قاسيه ياهيام مش بأيدي  قلبى السبب مكنتش شايفه قدامى
هيام : اخرسى متقوليش قلبك انتى اصلا معندكيش قلب لو كان عندك كنتى حسيتى بالراجل الوحيد ال حبك وقبلك بكل عيوبك وباع الدنيا واشتراكى ومع ذلك طعنتيه فى شرفه وفى ضهره حبك للمال والحقد ال كان مالى قلبك هما السبب  ومظنش جايه دلوقتى تحكيلى الكلام ده من فضلك اخلصى وادخلى فى الموضوع على طول

حنان :رفعت لو متاكدش ان فرح بنته هيقتلها
انقبض قلب هيلم قائله :ولا يقدر يمس شعره منها  العبى غيرها
حنان: مش لعب  يا هيام ولازم تساعدينى انا بعمل كدا عشان احميها نفس ال عملتوه وانتى وكمال ولا انا غلطانه

هيام : مفيش مقارنه هنا يامدام و تحميها انك تنسبيها لغير  ابوها انتى اكيد  اتجننتى

حنان :وليه انتجنت رفعت ابوها فعلا
رفعت هيام يدها وصفعت اختها صفعه ارتجت لها جدران منزلها
اوعى اسمعك تقولى كدا تانى انتي ايه شيطانة عادى كدا بتشككى فى نسب بنتك
تلقت حنان الصفعه فى هدوء قائله :
هى بنتى وانا ادرى مين ابوها
هيام: اطلعى برا بيتى حالا وياريت تنسى انى ليكى بنت زى ما نسيتى طول عمرك وعشتى من غيرها
قالت حنان بصوت باكى:
ليه مش قادرة تفهمى ال سكت رفعت طول السنين دى شكه انها بنته لازم يتاكد عشان ميأذهاش ولازم
تساعدينى
****
فى هذه الأثناء داخل شقه فرح وفى المطبخ تحديدا
امنيه : بقولك يا فرح ماتيجى نطلب بيتزا وناكل سوا ولا حتى نخرج شوية
فرح: اوك استنى بس  أخلص الغدا عشان أدهم لو جه واجى معاكى
امنيه : اممم بصراحة كدا عندى سؤال بس محرجة اساله ضحكت فرح وقالت :
اسالى يا ستى  براحتك انتى غاليه عندى اوى يامونى والله زى نيره وياسمين
امنيه : انا اعرف نيره مين ياسمين بقا؟
فرح :  زى ما ربنا كرمنى بنيره اخف دم ف العالم والوحيدة ال تعرف تضحكنى وتخرجنى من اى مود كرمنى كمان بصوت العقل ياسمين العقل كله والرزانه  هيجى يوم واعرفك عليها المهم كنتى عاوزه تسألى عن ايه؟
امنيه:  انا ملاحظة ادهم مش بيجى على مواعيد غدا خالص ومع زلك بتعملى الاكل كل يوم وبتاكلى لوحدك
ضحكت فرح قائلة :
هو ده سؤالك المحرج خضتينى
ثم  بدا على ملامحها بعض الحزن فتنهدت وقالت :
ادهم تقريبا مش بيأكل  هنا خالص لكن انا بحرص انى اعمل الأكل حتى لو هو بيرفض  وبعدين باكل  منه والى  بيفضل  بشيله و ابعتهم لعم حسنى البواب او اوديها ثلاجة الاكل المجانى ال على اخر الشارع بس المهم اعمل الأكل  لو ادهم تكرم وحب ياكل  خير لو لا خلاص ابقى عملت الى عليا
امنيه: انا اسفه  يافرح  مقصدتش اضايقك والله
فرح :متقوليش كدا انا مضيقتش ابدا
امنيه: انتى زعلانه منه  اوى يافرح شكلك بيقول كدا صح؟ ترقرت الدموع فى عينها :
ال مزعلنى يا امنيه انه بيعاملنى كأنه لوحده اتغصب على الجوازه  دى مش قادر يقدر موقفى دايما انا السبب تخيلى حتى فى مع ال حصل نرمين باردو انا الملامه
امنيه : فرح بصراحه كدا انتى جواكى حاجه من ناحيته؟
فرح :حاجه زى ايه كره مثلا لا يا امنيه ابدا انا اصلا مش بعرف اكره حد
امنيه بشى من الخبث: طيب مش كره  نقول حب
فرح فى همس : حب !!!
   لا معتقدش احنا ممكن نسميه احترام
ضحكت امنيه : احترام !!!!!
وماله يختى  اهو كله يبودى على كله 😂
فرح :اااه  منك دا انتى حدوته بس سيبك منى وقوليلى انتى بقا مالك من يوم كلامك مع ادهم وانتى مش عجبانى على فكره انا شاطرة اوى وبعرف اسمع كويس
امنبه: هحكيلك يافرح في يوم اكيد بس انا مش جاهزه حاليا
فرح :وانا فى الانتظار وعايزاكى تعرفى حتى لو خرجت من البيت ده هتفضلى اختى باردو ومعاكى فى اى وقت
أمنيه : بقولك ايه غيرى الموضوع ده تعالى يلا نروح عندنا ونطلب الأكل
فرح : اوك يلا
**********
فتحت آمنيه باب المنزل ودخلت هى وفرح وتناما الى مسامعهم بعض الأصوات الصادرة من غرفة الصالون المغلق بابها
امنيه :غريبه  ايه الأصوات دى عندنا ضيوف ولا ايه
فرح:دا صوت ماما هيام  تعالى نشوف فى ايه
طرقو الباب انتفضت هيام فى الداخل قائله لحنان بخفوت: عجبك كدا اسمعى  لو حد من الولاد برا انتى  واحده صاحبتى وجايه زيارة فاهمه
اومأت حنان برأسها فى ايجاب

تمنيتها كثيرا ♡ ازمه فرح♡حيث تعيش القصص. اكتشف الآن