تمنيتها كثيرا ♡ ازمه فرح♡

الفصل الرابع والاربعين

#يتبع
الفصل الرابع والاربعين
تمنيتها كثيرا بقلمى جنه الامل امل عبد القادر
******
اتصل كريم باخيه
وعلم انهم بالعوامه الخاصه به فانطلق مسرعا الى هناك ودلف ال عوامته فوجدهم جالسين راه ادهم فاسرع ناحيته

وتعانق الاخوين بشده
تحدث كريم بنبره الاعتزار الشديد:
ادهم انا غلطى كبير ومهما قولت ولا عملت مش هقدر اصلح ال حصل بس ادينى فرصه احاول واساعدك نرجع مراتك

ادهم: انا فعلا كنت محتاجك جنبى انت مش اخويا بس انت ابنى وصاحبى

تحدث هانى من خلفهم: بس بقا يابنى انت وهو هتخلونى اعيط

التفت كريم والق السلام عليه وتفاجاء
بعلاء امامه

نظر الى ادهم فى حيره فاشار الى اخيه بالتقدم ناحيته

نظر اليه علاء فى غضب هادر وكور قبضه يديه ولكمه فى ووجهه لكمه كادت ان تسقطه ارضاا

حاول هانى منع علاء من ضرب كريم الا ان ادهم استوقفه
مائلا على اذنيه:
سيبهم يخلصو ال بينهم

تمالك كريم نفسه امام علاء قائلا:
خلاص خلصت

علاء بحنق وغضب:
لسه و بصراحه كتت نادرها اول مااشوفك اضربك

كريم: وانا مش همنعك ياعلاء ومقدر شعورك دلوقتى؛ وزى ما طلبت السماح من والدك والدتك هطلبه منك ياعلاء

علاء وقد ضربه بلكمه اخرى: طبعا هسامحك بس اوفى ندرى الاول

تدخل ادهم بينهم اخيرا:
خلاص بقا اسكتو وبطلو لعب العيال ده احنا فى مشكله كبيره

صاح فيه علاء بشده: ومين سبب المشكله مش انت وعالتك اختى حصلها كل ده بسببكم الاول اخوك ودلوقتى واحد عاوز ينتقم منكم
بس والله اعرف بس هى فين وبعد ما ترجع بالسلامة  هبعدها عنكم خالص

ادهم: بقولك ايه زى ماهى اختك هى مراتى واخاف عليها قدك واكتر

علاء ساخرا: مراتك ال طلقتها عشان الاوهام ال دماغك

ادهم بتحدى: حتى لو مش مراتى فهى بنت عمى ومش اى عم دا ابويا الثانى

قالها بمراره تفوق الوصف حتى انه لم يلاحظ اتساع عين كريم حين نطق بجملته الاخيره

علاء بتهكم: بنت عمك مين دا انت لس عارف انها بنت عمك من كام ساعه

ومن بين تعجب وسؤء الفهم

قال كريم بصوت عالى:
هى مين ال بنت عمك مش فاهم

التفت اليه ادهم:
فرح تبقى بنت عمنا عمر الله يرحمه مش بنت احمد عبد الرحمن

كريم متعجبا: انا مش فاهم حاجه مين بنت مين

ادهم:اصبر يا كريم انا نفسى مش فاهم وهنفضل مش فاهمين لحد ماترجع بالسلامه ونسمع منهم التفاصيل