14 September 2010.
Een traan gleed over mijn wang. "Maar we zouden nog een week-", "De tour begint eerder Camryn, niet zo zeuren.", zei mijn vader. Hij was boos zo te horen, want hij zei nooit Camryn tegen me. "Ik wil niet dat ze gaat.", zegt Harry, en hij trekt een pruillip. "Jullie hebben nu bijna 3 weken met elkaar lopen flikflooien, kan daar nog geen 1 week van af? Jongens, jullie gaan beroemd worden!", maakt mijn vader ze wijs. "1 nacht?", vraag ik, en mijn vader zucht. "Camryn, je moeder-", "1 nacht.", blijf ik volhouden. Een tweede en grotere zucht komt uit zijn mond. "Het is goed, 1 nacht, en geen seconde of minuut langer. Maar dan beloof je mij dat je naar de spotlightschool gaat.", zegt hij, en ik knik. "Ik beloof het.", zeg ik, en ik glimlach van oor tot oor. Ik besef niet wat ik zojuist heb gezegd. Maar de jongens wel. Harry kijkt me onbegrijpelijk aan, en ik glimlach doodleuk door. "Wil je nu wel?", vraagt hij, en ik kijk hem vragend aan. "Wil je nu wel naar die school? Zonder Amber, Quinty en zo?", vraagt hij, en ik kijk mijn vader boos aan. Een grijns staat op zijn gezicht, en die is er de komende minuten niet van af te halen, misschien wel niet de komende uren. "Je weet me altijd te misbruiken..", mompel ik, en mijn vader lacht. "Daar ben je familie voor, daarom ben ik je vader.", zegt hij, en ik sta op. Een traan met meer emotie dan mijn eerste rolt van mijn wang af op de grond. "Je wist dat ik ja zou zeggen voor Harry..", zeg ik, en hij knikt. "Het is beter voor je daar.", zegt hij nog een keer, en ik schud mijn hoofd. "Weet je wat voor jou beter is? Een gekkenhuis!", schreeuw ik heel hard, en ongegeneerd loop ik alle mensen in het restaurant van het hotel voorbij.
----------------
Poor Camryn! Misschien wilt Harry haar wel opvrolijken. En oh goed nieuws: drama is coming!
