31 Augustus 2010.
Langzaam werd ik wakker gemaakt van gezang, en opende mijn ogen. 5 jongens stonden in mijn kamer, en klommen op mijn bed. Een voor een begonnen ze met springen, en maakte ze me nog meer wakker. Ik pakte mijn kussen en stopte hem op mijn hoofd. Ik kneep mijn ogen dicht en zorgde ervoor dat het gezang stopte. Het kussen werd van mijn hoofd afgetrokken, en Harry verscheen in beeld. "Het spijt ons, en voornamelijk mij.", nam hij het woord, en ik keek iedereen aan. "Spijt voor wat? Wat hebben jullie kapot gemaakt?", vroeg ik, en de jongens lachten. "Het spijt ons van Sugarscape. Soms willen we net iets teveel normaal zijn, maar dat kan njet want we zijn niet normaal..", zei Niall, en ik knikte. "Het maakt niet uit, vroeg of laat zou iedereen me kennen.", zei ik, en ik ging overeind zetten. Langzaam opende ik mijn armen, en voor ik het wist waren 5 stevige lichamen tegen mijn tengere lichaam aangeplakt. "En je moet wakker worden van je vader.", zei Liam, en ik lachte. "Dat was ik ook nog niet.", mompelde ik wat boos, en Harry zijn lach galmde smakelijk door mijn kamer. Ik stuurde de jongens weg, en vertelde hun dat ik me zal omkleden. "Blijf maar zo, dan hebben wij het ook eens gezellig.", zei Zayn, en ik sloeg hem zachtjes. Ik deed de deur achter de jongens dicht, en liep naar mijn kast. Ik begon met een jurkje, en daarna schoenen en accessoires. Mijn outfit was binnen no-time compleet, en ik liep naar beneden waar een heerlijk ontbijt gemaakt was, speciaal voor mij.
