158

707 33 0
                                    


HARRY POV.
8 Mei 2011.
"Kan je niet gewoon hier blijven? Dat je met mij de laatste dag erheen gaat?", vraag ik, maar spijtig genoeg schud ze met haar hoofd. "Het is mijn droom Harry, je doet net alsof we getrouwd zijn..", zegt ze, en bij het laatste zie ik de bekende kuiltjes van het lachen in haar wangen staan. "Ik zie je snel weer, je ziet me 4 dagen niet, dan kom je en gaan we samen weer weg. En misschien is het wel goed dat ik er even niet ben... als een soort test, snap je?", vraagt ze, en ik knik. "Ik sluit me op in huis.", zeg ik resoluut en ik kijk naar de ramen waar op sommigen een slot zit. "Zo bedoelde ik het niet..", zegt ze, en ik lach. "Weet ik, ik moet overigens schrijven, voor ons nieuwe boek. En ik moet nog wat doen voor The X-Factor, dus maak je geen zorgen, ik zal het daglicht wel zien.", zeg ik, en ik strijk wat haren uit haar gezicht. Als je naar haar keek was het eerste wat je ziet Paula. Die 2 leken zoveel op elkaar, ze konden zussen of nichten zijn. De binnenkant had ze ook veel van Paula, maar de eigenwijze trekjes kwamen zeker van haar vader, daar had ik geen woord over te twijfelen. "Voel je - je al beter?", vraagt ze, en ik knik. "Bedankt.", zeg ik, voor de zoveelste keer vandaag. Ze zegt dat het een kleine moeite is, maar dat het wel tijd is voor haar om naar huis terug te gaan. Ze moet nog veel inpakken, zegt ze. "Ik bel je nog wel oke? Misschien, als ik me fit genoeg voel, dat ik je kom uitzwaaien met de jongens..", mompel ik, en ik zet haar neer op mijn schoot. Door mijn lippen in haar nek te drukken hoop ik haar af te leiden, zodat ze nog even blijft. "Harry.", giechelt ze lief, en ik doe alsof ik haar opeet. Een spoor van kippenvel gaat over haar huid heen, en is goed te zien. "Ik heb je gemist..", zegt ze, en ik kijk haar aan. "Ik bedoel, ik dacht echt dat je niet kon of wou veranderen, maar je bent goed op weg Harry.. Mijn hart begint weer sneller te kloppen.", zegt ze. Haar gezicht komt dichter naar die van mij, en onze lippen geven elkaar een warme omhelzing. Onze tongen, gaan echter wat verder, en spelen een passionele zoen. "Ik heb jou ook gemist Camryn, ik heb je al die tijd vreselijk gemist..", mompel ik zachtjes. Het zijn een paar woorden, maar voor mij met veel betekenissen en gevoelens. Ik hoop dat zij ook zo denkt. Ik hoop dat Camryn ook zo over mij denkt.

The untalentend daughter. - One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu