9 Oktober 2010
Ik sloot mijn koffer en de zoveelste traan viel erop. Ik luisterde nog steeds naar elk woord dat Liam zei, maar het hielp niet echt. Ik wou weg hier, en iedereen een leuk leven geven. Met mij erbij kon het niet, ik loop alleen maar in de weg. "Maar om alles kort te houden, waarom jij weg? Wij zijn hier de gasten, wij veroorzaken alles.", sluit Liam af. "Liam, mijn vader heeft me nooit echt als perfect kind gezien, laat staan als dochter. Hij wou altijd al een zoon, een getalenteerde. Hij heeft er nu 5, en ik wil die gelukkigheid niet van hem afpakken.", zeg ik, en Liam likt over zijn lip. "Ik ga je missen Cam..", zegt hij, en ik kijk hem aan. Hij opent zijn armen, en tranen rollen sneller over mijn wangen. "Ik jou ook, Li.", zeg ik, en ik kruip in zijn armen. Hij slaat ze om me heen, en ik begin heviger te snikken als ik aan Harry denk. 'Ik wil dat je mijn armen als je kasteelwanden voelt, degene waar jij je vertrouwd en beschermd bij voelt.', dat waren zijn woorden. Misschien iets anders, maar daar kwam het op neer. "Alles komt goed Camryn, ik wil je altijd helpen.", zegt hij, en ik haal mijn hoofd uit zijn shirt. "Moet je mij nou zien, heb ik je hele shirt vies gemaakt.", lach ik. "Het maakt niet uit, ik zal je troep bewaren. Maar ik heb liever dat je blijft. Waar moet je heen Cam?", vraagt hij, en ik zucht. "Ik kan vast wel bij Zara blijven voor een tijdje. Ze woont met een vriendin samen, ze vinden het heus geen probleem.", zeg ik, en ik haal eens diep adem. "Je hoeft niet weg te gaan he, Cam, dat weet je?", vraagt hij, en ik knik. "Ik wil het, ik word alleen maar ongelukkig hier.", zeg ik hem, en ik laat hem volledig los. "Ga niet Cam, i-ik hou het niet v-v-v-ol zonder j-j-o-u.", komt Harry de kamer in. Zijn ogen zijn rood van het huilen, en ik haal diep adem. "Ik moet Harry, ik wil een nieuwe start beginnen.", zeg ik, en hij komt naar me toe. "Mag ik nog 1 laatste knuffel?", snikt hij, en ik schud mijn hoofd. "Harry, maak het niet moeilijker dan dat het is..", mompel ik, en ik pak mijn koffer. "Ik hou van je Camryn.", zegt Harry in 1 ademteug. "Ik ook van jou Harry. Je bent mijn eerste en laatste liefde. Maar als je zoveel van iemand houd, moet je diegene ook kunnen laten zijn.", zeg ik, en hij begint hevig te snikken. "Hoe vertel je jezelf als je naar degene kijkt waar je het meeste van houd, dat het tijd is om te gaan?", vraagt hij, en ik hef mijn schouders op. "Ik weet het niet Harry, daar moet je zelf achterkomen, maar ik denk dat ik het kan.. Ik moet over je heenkomen Harry, en dat kom ik niet op deze manier. Beloof me alsjeblieft 1 ding?", smeek ik hem, en hij knikt. Ik veeg met mijn vingers de tranen van zijn wang af, en kijk hem in zijn groene ogen aan. "Behandel nooit een meisje zoals je bij mij hebt gedaan? Ik verdiende het, maar er is niemand anders die dit verdiend.", vertel ik hem, en Liam kijkt ons sprakeloos aan. "Je verdiende dit niet Cam, ik ben een klootzak geweest. I-ik hou zo-zo-zo-veel van j-je.", stottert hij vrolijk verder. "Ik hou ook van jou Harry, en daarom is het tijd om te gaan.", en ik verliet met mijn koffer de kamer, en ging naar beneden.
