5 Januari 2011.
Samen zaten we op de bank. Ieders in een hoekje, met een bak popcorn in het midden. De spanning was ongemakkelijker als in de auto, nu leken we inderdaad onbekenden voor elkaar. Ik vond het fijn dat Harry het, net zoals ik doe, serieus nam, maar dit ging iets te ver. Ik concentreerde me nog even op de film die zich aan het afspelen was, Love Actually. De favoriete film van ons beiden, en we konden niet stoppen hem te kijken. Ik pakte de bak met popcorn weg, en zette die in het zielige hoekje waar ik een paar seconden geleden nog zat. Ik pakte Harry zijn benen van de grond af, en legde die op de bank. Lucky me dat zijn schoenen al uit waren, anders was het een hoop geklier geweest. Harry volgde mijn bewegingen, en snapte het niet helemaal. Hij ging zelf goed zitten, en legde zijn benen losjes neer. Ik pakte de bak met popcorn weer van de bank af, en nestelde me tussen zijn benen, iets wat hij volgens mij wel kon waarderen. "I thought you wanted to take it slow?", vroeg hij, en ik knikte. "I want to, but it doesn't feel right to sit like strangers. I want to feel your love again.", zeg ik, en Harry haalt zijn armen onder mijn armen door, en pakt mijn handen vast die op mijn buik liggen. Ik voel zacht zijn lippen op mijn hoofdhuid, en ik kijk verder naar de film.
"Popcorn.", zegt Harry voor de zoveelste keer met een zeurderig stemmetje. Voor de zoveelste keer lach ik, en voor de zoveelste keer pak ik een stukje popcorn uit de bak en stop ik die in zijn mond. "Meer.", zegt hij, en een luide lach vult de stille kamer op. "Dat lijkt er meer op.", is het enige complimentje wat hij zegt, en helaas begint te aftiteling van de film te spelen. "Ze moeten deze film opnieuw uitbrengen en zo'n 3 uur langer.", zeg ik, terwijl ik Harry zijn armen beter om me heen sla. "Inderdaad, want ik kan van dit moment genieten.", zegt hij, en ik knik. "Je hebt zelf in de hand of dit de laatste keer is, zo'n mooi moment.", zegt hij, en hij knikt. "Weet ik, en ik ga ervoor zorgen dat dit nog maar het begin is van duizenden meer.", fluistert hij, wat me licht laat blozen.
