9 Oktober 2010.
Ik leef al 2 dagen zonder voedsel, zonder drinken en vooral zonder hygiëne. Mijn blaas kan ieder moment knappen, maar ik kan niet toegeven. Mijn haar valt net over mijn gezicht en een koude wind waait door mijn kamer. Een steek gaat door mijn onderbuik en ik val op de grond van de pijn. "Mijn blaas.." mompel ik tegen mezelf en ik probeer rechtop te staan. Ik loop naar mijn kamerdeur, en open hem voor het eerst sinds 2 dagen weer. Ik loop zachtjes naar de badkamer, en doe gelijk de deur op slot. Ik ga op de WC zitten, en doe zo mijn dingen. Als ik klaar spoel ik door en zo, en loop ik naar de spiegel. Ik bekijk mezelf, en zie nu pas hoe erg ik eruit zie. Ik heb een ingevallen gezicht, en ik lijk erg vermoeid al heb ik veel geslapen. Ik doe de kraan aan, en maak een kommetje van mijn handen. Het kommetje wordt gevuld met koud water, en ik gooi het op mijn gezicht. Het voelt goed, en ik voel me weer helemaal fris. Ik zoek naar mijn parfum, en vind die bij de spullen van de jongens. 'Niet aan het flesje zitten, het is het enige wat Harry kan opvrolijken. Het doet hem aan Camryn denken. Liam.', staat erop met een geel papiertje. "Wat een flauwekul..", mompel ik, en ik pak het flesje en spray wat op. Ik neem het flesje mee in mijn hand, en doe de deur van de badkamer open. Ik doe hem zacht dicht, en wil dan naar mijn slaapkamer lopen, maar ik word tegengehouden door een hand op mijn schouder. "En waar gaan wij heen?", klonk het nog.
---------------------
Het volgende hoofdstuk verteld jullie waarom ze 'the untalented daughter' is.
