15 Augustus 2011.
De deur werd open gedaan, voor zover ik wist, Niall. Een glimlach kwam op zijn gezicht, en ik stapte nonchalant het huis in. "Hi pap.", zei ik, en drukte een kus op zijn wang. Mijn moeder zette de laatste dingen op tafel, en de jongens schoven aan. Ik hielp mijn moeder, en ging daarna naast mijn vader zitten. We hadden een grote tafel, je kon er precies met 8 mensen aan zitten. Iets wat mijn vader wou toen we in dit huis kwamen wonen. "Geen grote tafel is geen huis!", had hij tegen mijn moeder gezegd. Ik lachte bij de gedachte, wat rare blikken in de kamer opleverde. Mijn moeder verdeelde de hamburgers over iedereen, en ook het patat. "Ik ben 5 dagen met de jongens weg. We moeten eerst naar Zweden, dan Italie, dan Frankrijk, dan Duitsland en dan Nederland. Elke dag een andere stad, en daarna komen we terug. Dan duik ik voor 3 of 4 weken met ze in de studio, en dan blijven ze hier slapen.", zei mijn vader tegen mijn moeder. Mijn vader was een mooi figuur, hij dacht altijd dat zijn plannen niks waren. "Gezellig.", zei mijn moeder doodleuk, en ik zuchtte even. De jongens lachten, dat is het enige wat ze deden. Het is dat ze mijn naam kende, en ik half die van hun. Dit was hun derde keer bij ons thuis, en ik herinner me de eerste keer alsof het gisteren was. Ze kwamen allemaal op een rijtje het huis binnen, en mijn moeder ontving ze liefdevol. Ze kregen allemaal een kus en haar beroemde knuffel. De jongens voelden zich gauw thuis, en toen kwam ik. Mijn vader stelde me voor, en de jongens staken allemaal tegelijk hun hand uit. Ik glimlachte, en ging het rijtje af. Ze zeiden allemaal hun naam, en ik die van mij. En toen? Toen glimlachten we alleen. Mijn vader haalde me uit mijn gedachten, en drukte een kus op mijn voorhoofd. "Ik ruim even af.", zei ik, en Zayn stond op. "Laat me je helpen.", zei hij, en ik knikte. "Oke.", zei ik, want vele handen maken licht werk.
