4 September 2010.
Langzaam kwam ik mijn bed uit, en hoorde ik 2 mensen praten in de kamer naast me. "Het is goed, natuurlijk had ik dit willen voorkomen.. Maar je bent een goede jongen Harry.", hoorde ik mijn vader zeggen, en ik deed de deur open. "Hey schoonheid.", zei mijn vader, en ik gaf hem een kus op zijn wang. "We hadden het net over jullie.", zei hij, en ik zag Harry wat versuft kijken. "Vind je het erg?", vroeg Harry, en ik schudde mijn hoofd. "Nee, mijn vader is het hoofd in huis, en we hebben allebei met hem te maken. Natuurlijk wil ik weten of het goed zit.", zei ik, en Harry glimlachte. "Maar 1 regel: geen kinderen.", zei mijn vader, en langzaam voelde ik me rood worden. "Pap, doe normaal!", gilde ik, wat Harry harder liet lachen. "Zo herken ik je.", zei mijn vader, en hij gaf me een knuffel. Ik stond op, en ging naast Harry zitten. Langzaam legde ik mijn hoofd op zijn schouder, en voelde ik hoe hij met zijn vingers over mijn hand heenging. "Ik wil de pers en fans nog wel buiten houden..", zei ik zachtjes, en Harry knikte. "Dat snap ik, en ik ook.. Maar ik kan je verzekeren dat ze het gaan raden, en misschien in de bladen zetten.", zei hij, en langzaam knikte ik. "Dat vind ik fijner klinken aan de ene kant.", en ik hief langzaam mijn hoofd op. Mijn lippen raakten kort die van hem, en ik liep naar mijn slaapkamer waar ik een setje kleren aandoe. Ook accessoires vinden een plaatsje op mijn lichaam, en mijn verzorging komt ook te pas. Na een tijdje kom ik fris en fruitig mijn kamer uit, en loop ik op mijn hakken naar beneden. Iedereen zit aan tafel, en Harry staat op. Ik wist 1 ding zeker; iedereen in huis zal het weten. Maar dit wouden we, en we hoopten niemand teleur te stellen.
