21 Augustus 2010.
De jongens waren meer als gelukkig met hun kamer, en daar was ik blij om. Al het werk was dus toch ergens goed voor. "Ik ga zwemmen!", brulde ik door het huis toen ik mijn bikini had aangetrokken. "Hebben jullie een zwembad?", vroeg Zayn die zijn hoofd om het hoekje stak. "Heb je die nog niet gezien? Hij is huge.", zei ik, en ik glimlachte. Ik pakte een badlaken, en ging toen naar beneden. Mijn handdoek gooide ik op de stoel naast mijn vader, en ik dook het water in. "Hoe was het eigenlijk?", vroeg ik, en mijn vader keek op vanuit de krant. "Het was kort, en leuk. De jongens waren gezellig het waren alleen meer fans dan we dachten. Mijn oren suizen nog.", zei mijn vader, en ik moest lachen. "Tsja.", mompelde ik, en ik begon te zwemmen. "Doe is de salto.", zei mijn moeder. "Daar ben je trots op he, dat ik die kan.", zei ik, en mijn moeder glimlachte breed. Ik had vroeger wat aan turnen gedaan, maar was er mee gestopt. Mijn blokjes begonnen te groeien, en daar had ik een hekel aan. Ik klom het zwembad uit, en nam een aanloopje op de stenen. De jongens stonden bij mijn ouders, en keken toe. "Salto of handstand overslag?", vroeg ik, en mijn moeder dacht na. "Allebei.", zei ze, en ik lachte. Ik nam dus een aanloop en maakte mijn lichaam klein vlak voor het water. Ik kwam perfect in het water, zonder geklets van mijn huid. Mijn moeder begon te juichen als een gek, en iedereen was onder de indruk. "Leer dat mij maar.", zei Zayn, en hij kwam in zijn zwembroek naar me toe lopen. "Jij mag bij de rand beginnen.", zei ik, en hij keek me aan. "Je meent het serieus?", vroeg hij, en ik knikte. "Of wil je pijn?", was mijn antwoord. Zayn schudde zijn hoofd, en deed wat ik hem vroeg. Hij maakte een plonsje in het water, wat een soort koprol leek. "Oke, laten we doorgaan.", mompelde ik, wetend dat dit veel tijd in beslag nam.
