29 Augustus 2010.
Het was mooi versierd, en de eerste familieleden druppelden binnen. Iedereen stelde zich voor, en bedankte me voor de uitnodiging. Ook feliciteerden we elkaar, en begonnen we gewoon wat te praten. Ik was een 'leuk meisje' en scheen de perfecte schoondochter te zijn, als ik gesprekken goed kon afluisteren. Iedereen gaf ook complimenten aan mijn moeder van mij, en ik was trots. Het was mijn moeder haar idee om een feest te organiseren, maar ik deed het uiteindelijk. Het was geweldig, en ik hoopte dat Liam de videoboodschap van Leona Lewis ook geweldig zou vinden. Ze kon helaas niet komen, dus had ik een beamer geregeld, zodat we het filmpje wat ze had gemaakt konden bekijken. Ik kreeg een belletje van Harry dat ze voor de deur stonden, en ik vertelde het tegen iedereen. Ze gingen op hun 'plaats' staan, en we hoorden de deuren open gaan. Niet veel later gingen de 2 deuren van de zaal open, en riep iedereen 'gefeliciteerd'. Liam kreeg tranen in zijn ogen, en rende op zijn familie af. De andere jongens deden hetzelfde, en Niall ging als eerste na zijn familie, naar mijn moeder. Ik zag haar hoofd heen en weer schudden, en ze wees naar mij. Niall kwam naar me toe, en ik opende mijn armen. Hij knuffelde me, en ik veegde de tranen uit zijn ooghoeken weg. Ook het vocht in mijn ogen kwam samen, en vormde een traan, en nog een, en nog een. De andere jongens kwamen ook naar me toe, en als laatste Harry. Zijn ogen waren rood, en betraand, en hij tilde me op. Mijn armen waren om zijn hals geklemd, en ik glimlachte wat. De jongens kwamen om ons heen staan, en ik kwam in een groepsknuffel terecht. Het voelde goed, en we huilden en lachten allemaal. "Bedankt Cam.", zeiden ze, en ik glimlachte. "Het is al goed jongens, het is al goed.".
