26 December 2010.
"Harry? Liam? Zayn?", vraag ik verward als ik de deur open doe. "Harry was niet te houden, en we moesten hem meenemen naar je.", legt Zayn uit, en ik knik langzaam met mijn hoofd. "En wat nu? Wat is jullie volgende stap?", vraag ik, en ik zie Harry mijn lichaam verkennen. Zijn ogen bekijken alles, en ik weet niet wat te doen. "Kom kerst met ons vieren? Je moeder zal er ook van opvrolijken.", zegt Liam, en ik schud mijn hoofd. "Nee, Tyler, Jon, Ellique en Zara wachten op me binnen.", zeg ik, en ik zie Harry gebroken naar me kijken. "Tyler? Jon?", vraagt hij, zoekend naar een reden. "Dat zijn gewoon vrienden, 2 jongens van school. Ze zijn zoals Matt, gewoon vrienden.", zeg ik, en ik hoor Harry wat gemeen lachen. "Ja, Matt is een goed voorbeeld. Die gast geilt op je, en wou je bij me weg halen.", zegt hij, en ik maak mijn ogen groot en mijn houding boos. "Hij wou mij bij jou weg halen? Ik heb hem en al mijn vrienden voor jou verwaarloosd Harry, voor jou. En ik ben niet van plan dat nu nog een keer te doen, dus ga alsjeblieft naar huis en bewaar de vrede met kerst.", probeer ik hem kalm maar dreigend te zeggen. "Of wat anders?", vraagt hij, en ik zucht. "Harry, maak je voor jezelf niet moeilijker. Ga naar huis, kijk wat films, ga in bad en eet lekker. Ga desnoods naar je familie, en laat je afleiden. Misschien heeft Caroline in haar geweldige schoonfamilie nog wel ergens plaats voor je. En anders pas je zo tussen haar benen.", zeg ik, en ik hoor Liam en Zayn hard lachen. "Jongens, dit is niet grappig.", sist Harry, en ik lag. "Dat is het wel Harry, het is heel grappig. Je hebt zelf niet door wat je andere mensen aan doet, je hebt niet eens door wat je jezelf aan doet. Je bent een wrak, kijk naar je. Je gezicht ziet er vermoeid uit, en je haar heeft niet de strakke krul die hij altijd had. Wat wil je nou echt in het leven?", vraag ik, en ik leun tegen de deurpost. "Ik wil mijn droom achterna gaan. Later een gezinnetje maken met het meisje waarvan ik houd.", zegt hij, en ik zwijmel stiekem weg bij die gedachte. "Dat vind ik een goed iets om naar toe te werken.", zeg ik, en Harry wilt dichterbij komen. "Maar dat betekend niet dat dat met mij gaat.", zeg ik, en ik neem een stapje achteruit. "Kunnen jullie hem zoals je hem mee hebt gebracht, ook mee terug nemen?", vraag ik aan Liam en Zayn, die beiden knikken. "Waarom mag Liam wel met je afspreken? En word ik telkens weg gestuurd? Ik doe verdomme me best voor je, Camryn!", zegt hij boos, en hij haalt zichzelf los uit de greep van Liam. "Waarom? Ik doe alles voor je! Als het aan mij ligt, en als ik zo ons bij elkaar kan krijgen, stop ik met die hele band.", zegt hij, en ik lach wat gemeen. "Dat zou je nooit doen Harry, en dat hoeft ook niet van mij. Maar wat respect op zijn tijd zou fijn zijn. Ik wil niet dat als ik je terug neem, je volgende week mijn kleren op een hoopje ergens in de kamer verwacht. Dat zou niet gebeuren, echt niet.", mompel ik, en ik zie Zayn naar me kijken. "Liam, breng Harry maar weg.", zegt Zayn, en met wat geweld neemt Liam Harry mee naar de auto. "Pas goed op jezelf, en ik wil binnenkort wat met je doen. Het liefst rond je verjaardag.", zegt hij, en ik zucht. "We zien wel Zayn, fijne kerst.", mompel ik wat vermoeid van alle Styles-Stress, en ik druk een kus op zijn wang. Ik doe de deur dicht, en loop naar binnen waar iedereen me raar aan kijkt. "Vrolijk kerstfeest..", mompel ik, en ik ga zitten op de stoel waar ik verschillende vragen naar mijn oren krijg gesmeten.
