25 December 2010.
Het was al mooi rustig in het huis, en ik was zoals te verwachten alleen. Ik kon niet de moed bij elkaar rapen om Matt te bellen, en om naar mijn ouders terug te gaan was ik te zwak voor. Ik legde mijn cadeaus van gisteren om hun nieuwe plaats neer. Ik was er super blij mee, ze stonden bijna allemaal op mijn lijstje. Ik kon de meiden niet genoeg bedanken,en hun mij ook niet. Ik liep wat door het huis heen met mijn nieuwe jumper aan, en ging op de bank zitten. Met mijn hand pakte ik de afstandsbediening en deed ik de TV aan. Ik zapte verschillende oninteressante televisie programma's voorbij, en stopte ouderwets bij MTV. Ik bekeek wat filmpjes, zong mee, en later kwam ook mijn lichaam in beweging. Ik liep al dansend naar de keuken en floot vrolijk, ik vergat dat ik eigenlijk heel zielig op eerste kerstdag alleen thuis zat. Ik pakte wat pannenkoeken beslag en ging aan het werk. Ik toverde fruit in een bakje, en ging met een klein stapeltje mini pannenkoeken en het fruit naar de woonkamer terug, waar ik voor de TV mijn eten op ging eten. Ik keek nu naar een film, een romantische. Natuurlijk gingen tranen over mijn wangen heen, want was is The Vow een prachtige film. Dat het dus ooit in het echt gebeurt is, ik zou het als vrouw vreselijk vinden als later ooit mijn man, mij niet meer kan herinneren! En laat staan dat hij bang is voor zijn normale leven, het leven met mij. Een eenzame en laatste traan viel van mijn wang af op de grond, en ik haalde even diep adem. Zie je hier zitten Cam, helemaal alleen. Je had met de liefde van je leven kunnen zijn, maar nee hoor, je moet het moeilijk doen en je vergeeft nooit mensen. Je laat je moeder stikken met kerst, ze weet niet eens waar je bent. Eigenlijk was ik een zielig type, maar vergeven ging bij mij moeilijk. Altijd was ik alleen, dus als ik iemand in mijn wereld binnen liet, was het al bijzonder. Als diegene van mijn vrolijke wereld met eenhoors en pratende dieren en bloemen die nooit sterven een bende gaat maken, is hij bij mij toch echt aan het verkeerde adres.
-----------------------------
Volgende keer deel 100! Deel 100 alweer.. Time flies, and I'm the pilot haha
