17 Augustus 2010.
Mijn vader was weer eens weg, en ik kon niet wachten tot hij terug kwam. Ik zou vandaag met de groep gaan karten, en daarna ging ik met mijn moeder naar mijn opa en oma. Ik vond het fijn, mensen om me heen. "Heb je zin als de jongens komen over een paar dagen?", vroeg mijn moeder, en ik hief mijn schouders op. "Aan de ene kant wel, aan de andere kant niet.", zei ik, en mijn moeder lachte. "We laten je nooit te min, dat weet je.", waren haar woorden, en ik knikte. "Ik weet het, maar toch voelt het soms zo.", en we lachten beiden. Toen ik Matt voor het raam zag zwaaien stond ik op, en gaf ik mijn moeder een kus. Ik liep naar de deur met mijn jas in mijn handen, en trok die buiten aan. Ik begroette hem, en ging achterop zijn fiets zitten. Hij reed naar de woonboulevard in de buurt, waar ook het kart centrum was. "Daar zijn de anderen al.", zei hij toen we de anderen zagen staan. Ik glimlachte, en sprong van de fiets af. "Hey!", zei ik, en ik gaf iedereen een knuffel. We liepen het kart centrum in, en ik betaalde voor mezelf. Ik pakte nog even mijn iPhone, en zag een nieuw sms'je. Ik glimlachte naar mijn telefoon toen ik zag dat hij van papa was. Hey, Louis, Zayn en ik hebben de telefoon van je vader afgepakt, om je te sms'en. De fans zijn saai, en jij bent 10 keer knapper, zegt Zayn. Oh, shit, je pa is woedend en komt bijna de kamer in. X Harry, Louis, en Zayn.. Oh ja, en kusjes van je vader! Dat was alles wat ik las. Ik was teleurgesteld, het was niet van papa. Ik zuchtte, die jongens waren écht nog niet volwassen.
