30 Augustus 2010.
Tranen kwamen in mijn ogen, en gleden langzaam over mijn wang. De woorden die gezegd werden waren vreselijk, en niet te omschrijven. Ik voelde me leeg. Alle vreugde en liefde van de afgelopen dagen was weg, ik was hol. Mijn naam werd onderaan de trap geroepen, wat betekende dat we gingen uit. Ik veegde de tranen van mijn wangen af, en liep rustig naar beneden. Toen ik de kamer inliep keek iedereen me aan, en ze wisten dat er iets was. Mijn moeder vroeg het nog, maar ik wuifde het weg. Ik ging aan tafel zitten, tegenover Harry. Tranen kwamen opnieuw, en ik ging naar de keuken om mijn wangen droog te maken. "Wat is er?", vroeg mijn moeder, en ik viel in haar armen. Ik vertelde haar over Sugarscape, en alle woorden. Ik vertelde alles, tot in de meest verschrikkelijke woorden. Haar hand ging geruststellend over mijn rug, en kalmeerde me. "Laten we rustig eten.", zei ze, en ik knikte. Ik nam wat tissues mee, voor het geval dat, en verscheen weer aan tafel. De gezichten van de jongens spraken boekdelen, en in hun ogen verscheen de emotie en medelijden. Het toetje kwam, en ik kon weer gauw van tafel af. Ik liep naar de boven waar ik me snel een bikini aandeed. Ik liep terug naar de achtertuin, en zette muziek op. Mijn iPod stond verbonden aan een box, en ik kon alles goed horen. Ik strekte mijn lichaam even, en maakte mezelf klaar om turn oefeningen te doen bij het zwembad. Ik kwam soepel in een handstand, en liep naar de rand van het zwembad op mijn handen. Mijn handen klemde ik om de rand, en met alle kracht deed ik verschillende bewegingen. Mijn benen gingen uit, en naar elkaar. Na een tijdje deden mijn armen pijn en liet ik me in het water vallen, wat heerlijk warm was.
