MY UNEXPECTED MARRIAGE [COMPLETED]

=39=

"Let's eat first before we start the meeting." Aniya na para bang alam na nya agad ang sasabihin ko.

Where here in the restaurant. Kinuha ko nalang tuloy ang menu para umorder nang pag-kain ko.

Our lunch ended.

"Can we star now?"

Nagsimula na kaming magusap about sa business nila. At masasabi kung assuming lang talaga ako para maisip na paraan nya lang to para makasama ako. Haysst, bakit naman kasi ganon 'yung naisip ko kanina?! Kainis.

"Kailan ang kasal?"

Nangunot ang noo ko at napalingon kay Mattheo. Pabalik na kami sa kompanya. Andito na kami sa may kotse nya.

"Kayo, kailan ang kasal?" Balik kung tanong.

I saw him smirked. "Ako ang unang nagtanong."

Napatitig ako sa kanya. Habang sya ay nakatingin lang sa harap. Busy sa pagmamaneho.

Pamilyar sa'kin ang usapan namin na ganito. It's like a de javu, huh? Kaya lang mukang nagkapalit ata kami ng line.

I sighed. "Maybe after our legal seperation?"

Narinig ko ang pagtikhim nya. "Am I even invited?"

"Am I?" Balik kung tanong.

"Course..."

"And, kailan ang kasal?"

"Same." Maikli nyang sagot.

I remember. Nung gabi nang last day of honeymoon namin nun. Ito 'yung sinabi namin sa isa't isa. Na kapag dumating ang panahon na kaya ko nang suwayin ang gusto ng mga magulang ko at kapag natupad ko na ang mga pangarap ko. At kapag kaya nya na din. Maghihiwalay kami at magpapakasal sa mga taong mahal namin. And I know, ngayon na ang panahon na 'yun.

"Why are chuckling?"

Hindi ko namalayan na natawa na pala ako ng mahina dahil sa iniisip ko.

"I just remember, what we said to each other a long time ago..."

Saglit s'yang tumingin sa'kin bago ibinalik ang tingin sa kalsada.

"What it is?"

"Na maghihiwalay din tayo at magpapakasal sa mga taong mahal natin---"

Nagulat ako ng medyo bumilis ang pagmamaneho nya. Napatingin ako sa kanya at kita kung mahigpit ang hawak nya sa manibela. Kitang kita 'yung mga ugat nya tuloy sa kamay, medyo namumula pa nga. Nakaigting din ang panga nya. Galit na sya?

"Oum, sorry. Nagiging madaldal na pala ko."

"Y-Yeah." He sighed heavily.

Natahimik na kami pagkatapos nun. Medyo na guilty naman ako, dahil baka ayaw nya ng maalala 'yung mga nakaraan namin.

Pero bakit naman kailangan nya pang magalit, di'ba?

"Mommy...?! Daddy?!"

Medyo natauhan lang ako sa pagsigaw ni Kwyrette. Hindi pa man kami nakakapasok nang bahay nila ay natanaw na nya agad ang Parents nya.

Kahit ako ay nagulat. Hindi ko inaasahan na makakauwi na sila ngayon. Nang makalapit na ako nang husto sa kanila ay ngumiti ako.

Nagyakapan kami ni Karen. "Surprise!" She giggled.

Humarap naman ako kay Stanley na seryosong nakatingin sa'kin. Lumapit ako sa kanya para yakapin sya.

"Kumain na kayo ng dinner?" Karen suddenly asked.