vampir-Jikook

43- Jeon Jimin olmak

Selamlarrr !

Bu bolümü BTS7chimm adlı okuruma ithaf ediyorum. Kendisinin doğum günü💘 nice yaşlara💝 ( 25 ocak)

⛅

Teyzem karşı koltukta oturmuş yanında eniştem ile şaşkın bakışlarını ben ve jungkook arasında gezdiriyordu. Hamile olduğum ve jungkookla tatilde bunu öğrendiğimizi fakat söylemeye çekindiğimiz yalanını söylemiştik. Vampir oluşum kainin kurt adam olması jungkookun vampir olması kısımlarını tabiki atlamıştım.

Bana oldukça tavır almışlardı ve haklı oldukları için sesimide çıkaramıyordum fakat hormonlardan dolayı dolan gözlerime engel olmamıştım!

Teyzem gözlerime bakmazken bakışları ben hariç her yerde geziyordu. Jungkook belimi okşayıp sakin olmamı sağlarken onunda üzgün olduğum için üzgün olduğunu anlamıştım.

Eniştem sessizliği bozmak istemiş ve konuşmuştu.

"Bak jimin seni seviyoruz ve hep seveceğiz. Daima zeki ve bilinçli biriydin fakat henüz bizim tam tanımadığımız birinden hamile olduğunu üstüne üstlük evliliğinize 1 hafta gibi bir süre kaldığını söylüyorsun. Bunu son öğrenende en yakının bizleriz nedense. Kırıldık bizi anlaman gerek." Suçluluk duygusu bedenimi sararken başımı eğmiş karnımın üstündeki ufak ellerimle oynamaya başlamıştım.

Gözlerimden akmak üzere olan yaşları engellemek adına burnumu çekip kazağımin tersiyle siliyordum. Salaktim ben! Olaylar ve etrafımdan dönenlerden dolayı ailemi aksatıp kalplerini kırmıştım!

Jungkook boğazını temizleyip sırtını diklestirdi. Belimdeki tutuşunu sıklaştırıp sinirlendiğini belli eden bir ifadeye döndü yüzü. Ağladığım için sinirlenmişti.

"bakın bayım, şuan bunları tartışmak için oldukça geç. Jimin kendi etrafında dönen ve bir erkek olarak hamile kalmayı bile zor sindirmişken bu kadar üstüne gitmeniz doğru değil. Zaten özür diliyor ve pişman olmuş durumda düğüne gelip hem torununuzun hemde jiminin mutluluğu için birşeyleri göz ardı etmeniz gerek. Geçmişi konuşmak bize bir şey kazandırmaz."

Beni böylesine savunması kalbim için hiç iyi değildi! Jungkook gibi birine sahip olduğum için kendimi hergün dahada şanslı sayıyordum.

Teyzem ve eniştem bakışlarını kaçırırken hala kırgın ve kızgın olduklarını anlamıştık. Jungkook belimden tutup beni yerimden kaldırdı ve diğerlerine söz hakkı vermeden evin çıkışına yürüdü.

"Sizi herşeye rağmen davet ediyoruz. Iyi günler" kapıyı kapatıp karlı havada arabaya yürürken itiraz mırıltılari çıkarıyordum.

" olmaz jimin! Seni üzen ve ağlatan kimseyle aynı ortamda kalmanı istemiyorum" son sözü söyler gibi arabanın ön kapısını açıp beni nazikçe oturttu. Kendisi şoför koltuğuna oturup arabayı çalıştırdı. Buzlu yolda ses çıkararak eve doğru yol almıştık.

~

"Takım elbiselere karar verdin mi minie~?" Jungkook koltukta boynuma kokulu bir öpücük kondurup saçlarımı okşarken konuştu yumuşacık sesiyle.

"Velede bak bize hyung demiyor jimine aegyo yapıyor. Kusacağım şimdi" yoongi karşı koltukta hoseokla play station oynarken ağzından iğrenç olduğuna dair sesler çıkardı.

Ben umursamazken jungkookun bu hâlleri oldukça hoşuma gidiyordu. Aileme kafayı taktığımi ve üzüldüğümü bildiği için sürekli sırnaşıyor iltifat yağmuruna tutuluyordum.